Փաստ ինֆո

Մեծ հաշվով ակնհայտ է, որ եթե 2023-ի դեկտեմբերի 7-ի համաձայնությունը չլիներ, եթե Հայաստանը չհաներ իր թեկնածությունը և չաջակցեր Ադրբեջանի թեկնածությանը, ապա Ադրբեջանի օգտին քվեարկելը շատ բարդ կլիներ։ Այս մասին «Փաստինֆոյի» հետ զրույցում ասաց քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանն՝ անդրադառնալով ԲՐԻԿՍ-ի գագաթնաժողովի ընթացքում Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի ելույթին, որն ամբողջությամբ նվիրված էր COP 29-ը Բաքվում անցկացնելուն։

«Քաղաքականության մեջ պայմանավորվածությունները մեծ հաշվով կախված են լինում ուժերի բալանսից։ Եթե ուժերի բալանսն այնպիսին է, որ շահեկան է դարձնում պայմանավորվածությունները՝ կողմերը հավատարիմ են մնում դրանց, եթե չէ՝ ուժեղ կողմը միշտ ձգտելու է ստանալ առավելագույնը։ Ես կարծում եմ Ալիևը փորձում է օգտագործել առավելագույնը կորզելու հնարավորությունները՝ համարելով, որ Հայաստանի հանդեպ ուժային հարաբերակցությունն այնպիսին է, որ ինքը սկզբունքային պայմանավորվածությունների ռեժիմով առաջնորդվելու կարիք չունի։

Այս դեպքում՝ Ալիևը թերևս մտածում է, որ COP 29-ի դիմաց գերիներ է վերադարձրել։ Այսինքն՝ տեղի է ունեցել առևտուր և Հայաստանը մեծահոգություն չի դրսևորել, այլ առևտուր է արել, իսկ առևտրի համար կարիք չունի Հայատանին երախտագիտություն հայտնելու։

Կարծում եմ՝ Հայաստանը չէր համաձայնի COP 29-ը Բաքվում անցկացնելու, եթե այդ քննարկման միջոցով հնարավոր չլիներ, գոնե այդ 32 գերիներին վերադարձնել։ Այնպես չէ, որ Երևանը մեծ ցանկություն ուներ զիջելու COP 29-ի անցկացումը, դա դիտվել է որպես գերիների մի մասին վերադարձնելու հնարավորություն»,-ասաց նա ընդգծելով, որ ակնհայտ է, որ Ալիևը Հայաստանի հանդեպ վարում է առավելապաշտության քաղաքականությունը և համարում է, որ Հայաստանի հետ, ոչ թե պետք է գնալ պայմանավորվածությունների, այլ առավելագույնը կորզելու ռեժիմում աշխատել։

Աղբյուր` Փաստինֆո