Փաստ ինֆո

Երբ ձեզ հարց են տալիս՝ ասում են Տավուշում ինչ հիմքով եք իրականացրել, ինչպես դուք եք ասում՝ սահմանազատում, իսկ իրականում միակողմանի զիջումներ, ասում եք՝ բավարար հիմքեր կային։ Այսինքն, կանոնակարգն հաստատված չէր, վավերականացում անցած չէր, ասում եք բավարար հիմքեր կային։ Այս մասին ԱԺ-ում «Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև պետական սահմանի սահմանազատման հանձնաժողովների համատեղ գործունեության մասին» կանոնակարգը վավերացնելու մասին հարցի քննարկման ընթացքում ասաց «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Աննա Գրիգորյանը՝ դիմելով հանձնաժողովի նախագահ փոխվարչապետ Մհեր Գրիգորյանին։

«Այսինքն, կանոնակարգը հաստատված չէր, վավերականացումն անցած չէր, ասում էք՝ բավարար հիմքեր կային։ Հարցնում ենք՝ էդ հիմքը ո՞րն է, ասում եք՝ 1976 թ-ի քարտեզը։ Բա որ 1976 թ-ի քարտեզը բավարար հիմք է՝ կանոնակարգը բերել եք ԱԺ, որ ի՞նչ անեք։ Եթե 1976 թ-ի քարտեզը ձեզ համար ընդունելի քարտեզ է, իմ տեղեկություններով՝ նաև 2020 թ-ից հետո Սյունքում է իրականացվել զիջումներ՝ 1976 թ-ի քարտեզի հիման վրա։ Բա ինչու 1976 թ-ի քարտեզը որպես հիմք ամրագրված չէ այս կանոնակարգով։ Եթե դա է հիմքը՝ ինչու ամրագրված չէ։ Հակառակը՝ կանոնակարգում գրված է վերաբերելի քարտեզներ։ Այդ ինչվերաբերելի քարտեզներ են։ Ադբեջանից հարցրե՞լ եք՝ այդ ինչ վերաբերելի քարտեզներ են։ Իսկ կարո՞ղ է պարզվի իրենց պատկերացմամբ՝ Հայաստանի մի շարք տարածքներ պատկանում են Ադրբեջանին»։

Նա նաև հարցրեք, թե ինչու քննարկում չի սկսվել, թե հաջորդը, որտեղից ենք իրականացնելու սահմանազատումը։ «Ինչո՞ւ եք Տավուշից սկսել, ինչո՞ւ հիմա Ջերմուկի մասին քննարկում չի գնում, ինչու Ներքին Հանդում քննարկում չի գնում
Փաշինյանն ասում է, մենք ռազմական ճանապարհով տարածքներ հետ չենք բերելու։ Սահմանազատման գործընթացո՞վ ենք հետ բերելու, բա որտեղ է երևում, որ այդ տարածքները մեզ վերադարձվելու են։ Պարզ հարցեր են, ինչու քարտեզները ամրագրված չեն, և որտեղ է երևում, որ մեր սուվերեն տարածքները վերադարձնելու են մեզ»։

Փոխվարչապետ Մհեր Գրիգորյանն էլ ասաց, որ չի հասկանում, թե ինչու են մտածում, որ քարտեզները չեն ամրագրվելու կամ ամրագրված չեն։ «Քարտեզները արձանագրությունների մեջ ամրագրված են, ուղղակի հնարավոր չէ մեկ քարտեզի վրա հղում անել։

Ասում եք՝ միակողմանի զիջումներ, բայց ես էլ պատրաստ եմ պնդել, որ միակողմանի զիջումների խնդիր չկա։

Գլոբալ իմաստով՝ Գլխավոր շտաբի քարտեզների կազմման գործընթացը տևել է 1974-ից 1978 թթ և այն բաղկացած է մոտավորապես 20 կտորից։ Այդ բոլոր քարտեզները ուժի մեջ են մտել 1979 թ-ին։ Բայց անգամ միայն Գլխովոր շտաբի քարտեզի վրա հղում տալը՝ կախված տեղանքից, մասշտաբից և բաց տեղերից, այո մեկ քարտեզի վրա հղում տալը շատ ռիսկային կլինի տալը թե այս, թե մնացյալ փուլերում։ Սա էպատճառը, որ քարտեզի վրա հղում չենք տվել։
Ինչ վերաբերում է վերաբերելի քարտեզներին՝ կանոնակարգը չի ենթադրում նկարներ կամ ինչ որ մեկ կողմի կողմից ձևավորված քարտեզներ։ Քարտեզներ՝ նշանակում է Խորհրդային միության պահի դրությամբ իրավական հիմք և հենք ունեցող պրոֆեսիոնալ տոպոգրաֆիկ քարտեզներ, որոնք իմպերատիվ են եղել 2 հանրապետությունների համար։ Սա է ենթադրում կանոնակարգը ենթադրում»,-ասաց Մհեր Գրիգորյանը։

Նա ընդգծեց, որ Տավուշում սահմանազատում իրականացվել է 1976 թ-ի քարտեզով, իսկ Սյունիքում՝ 1978 թ-ի քարտեզով։ Հարցին, ինչու չեն նշել դա կանոնակարգում՝ Գրիգորյանն ասաց, որ նպատակահարմար չի նշելը։ «Փակ քննարկում կազմակերպենք, ասեմ, ինչու է դա նպատակահարմար, ինչու՝ ոչ։»

Աղբյուր` Փաստինֆո