Փաստ ինֆո

Արցախցիների 99-ը տոկոսը պատրաստ է համախմբված դուրս գալ բողոքի ակցիաների, եթե չվերանայվեն բնակապահովման ծրագիրը, իսկ 40+10-ը չշարունակվի նույն կերպ։

Լրագրող, ակտիվիստ Լիանա Պետրոսյանը «Փաստինֆոյի» հետ զրույցում բնական համարեց, որ մարդը փորձում է պաշտպանի իր իրավունքները, եթե ընդառաջ չեն գնում իրական կարիքներին։

«Սոցապ նախարարությունը տեսահոլովակներով մարդկանց պատրաստում է նրան, որ ձմեռվա ամենածանր ժամանակահատվածում մարդիկ պետք է մտածեն թե ինչպես են կարողանալու կոմունալ ծախսերը հոգալ, բնակվարձերը վճարել։

Ընդ որում՝ այս ծրագրի դադարեցման մասին արդեն հայտնի է, բայց հայտնի չէ, թե ինչով են այս ծրագիրը փոխարինելու։ Քննարկումներ կան, որ լինելու է մեկ այլ ծրագիր, որով հատուկ խոցելի խմբերի համար են լինելու աջակցության ծրագրեր։ Ինչպես են ընտրելու այդ խմբերին, կարծում եմ, ցանկացած տեղահանված անձ, որ չունի մշտական բնակության վայր՝ խոցելի է։ ես չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչ տրամաբանությամբ են որոշել տեղահանվածներին բաժանել տարբեր խմբերի, թե ում են տրամադրելու, ում՝ ոչ»,- նկատեց Լ.Պետրոսյանը։

Նա նաև ընդգծեց, որ դեռևս հայտնի էլ չէ, թե հատկապես ինչ աջակցության մասին է խոսքը։ «Մենք խոսում ենք մարդկանց մասին, ովքեր տարիների ապրուստ, տուն, տեղ կորցրել են, իսկ պետությունը տրամադրում է ընդամենը 40 000 ու 10 000 դրամ։ Սա այն դեպքում, երբ 150 000 տեղահանված մարդուց, եթե ընդունենք, որ 50 000-ը անչափահաս են, ապա հաստատ անհնար է, որ 100 000-ը ապահովված լինի աշխատանքով։ Կառավարությունը կարճաժամկետ աջակցության ծրագրեր է իրականացնում, որոնք միայն 2023 թ-ի տեղահանվածներին է վերաբերում նաև վերաբերում է 16-63 տարեկան անձանց։ Դրանք 3-6 ամսվա տևողություն ունեն, այսինքն, անգամ այն մարդիկ, ովքեր ՊԵԿ-ի տվյալներով աշխատողներ են համարվում, մի քանի ամսից որևէ մեկը չի կարող երաշխավորել, որ այդ մարդը շարունակելու է աշխատել։

Մինչդեռ, ինձ համար, օրինակ, 50-ից բարձր տարիքի մարդիկ, թե կանայք, թե տղամարդիկ արդեն խոցելի են, քանի որ ոչ մրցունակ են այս պահին Հայաստանի աշխատաշուկայում։ Նրանք նաև կենսաթոշակային տարիքի չեն։ Կարծում եմ, բոլոր անձինք ու ընտանիքները պետք է ընդգրկվեն աջակցության ծրագրերում այնքան ժամանակ, քանի դեռ բոլորը բնակարանով չեն ապահովվել։ Այս աջակցությունը չի տրամադրվում սնունդ գնելու համար, սա տրամադրվում է բացառապես բնակարանի վարձի համար, ընդ որում վստահեցնում եմ, բացառիկ դեպքերում է հնարավոր, որ այդ աջակցությունից ավելի եկամուտ մնա, որը հնարավոր լինի այլ կարիքների ուղղել։ Վստահեցնում եմ կան ընտանիքներ, որ տրամադրված գումարին կրկնակի ավելացնում են, որ հնարավոր լինի կոմունալ կարիքներն հոգալ։

Ավելին, եթե անգամ աշխատանք ունենան՝ հնարավոր չէ և ընտանիքի օրվա հոգսը հոգալ, և բնակարանի վարձ տալ»։

Մեր զրուցակցի կարծիքով՝ այս ծրագիրը դադարեցնում են, որպեսզի պարտադրեն մարդկանց օգտվելու բնակարանային ապահովման ծրագրից։

«Այս ծրագրով 30 հավաստագիր է տրամադրվել, բայց թե դրանցից քանիսն են իրացվել՝ անգամ սոցապ նախարարությունը վիճակագրություն չունի։ Սա ցույց է տալիս, որ մարդիկ տարբեր պատճառներից ելնելով մտադիր չեն դիմել ծրագրին։ Մարդկանց ուզում են պարտադրել, որ օգտվել այդ ծրագից, քանի որ կառավարությունը երկարաժամկետ լուծում է ուզում տեղահանվածների համար։ Մինչդեռ, հարցի մյուս կողմն է, թե որքանով է իրատեսական այս ծրագրից օգտվելը։ Այդ ծրագիրը բացարձակ ձախողված ծրագիր է ու այս տեսքով այն շանս չունի կյանքի կոչվելու»։

Աղբյուր` Փաստինֆո