Փաստ ինֆո

Ընդհանրապես, ես կարծում եմ, մեր պատկերացումները շատ կարճաժամկետ են, մենք սովոր ենք դիտարկել երևույթները այս պահին, 10 րոպե առաջ, 15 րոպե հետո, ես կարծում եմ, որ ընդհանրապես, մենք պրոցեսները պետք է դիտարկենք ավելի լայն, երկար ժամանակահատվածում։ Այս մասին Համաշխարհային հայկական գագաթնաժողովի ընթացքում ասաց ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, անդրադառնալով Խաղաղության պայմանագրի համաձայնեցրած կետերը ստորագրելու վերաբերյալ ՀՀ առաջարկը ադրբեջանական կողմից մերժելուն։

«Հայաստանի և նրա շուրջ անվտանգային այն ճարտարապետությունը, որ առկա եղել մինչ այժմ՝ ցույց է տվել իր անարդյունավետությունը։ Բայց այս հարցը դիտարկելիս մենք ունենք էլի ընկալման 2 բևեռ։ Առաջին բևեռը զենք- զինամթերք և այլն, երկորդ բևեռը՝ արտաքին միջավայր, միջազգային հանրություն, բարեկամներ, և այլն։
Երբ ես ասում եմ, որ մեր անվտանգային ճարտարապետությունը ցույց է տվել իր արդյունավետությունը մենք պետք է հասկանանք մեզ։ Ինչպես որ աղքատությունն է մեր մտքից, սկսվում, այնպես էլ անվտանգությունը նախ մեր մտքից պետք է սկսվի և վտանգներն էլ մեր մտքից պետք է գեներացվեն։

Այս քննարկումները շատ կարևոր են, եթե մենք դիտարկենք մեր անելիքը, այն, ինչ մենք արել ենք, և ինչը չենք արել։ Հիմա ինչ նկատի ունեմ, որն է եղել անվտանգության մեր ճարտարապետությունը։
Մեր ընկալումը եղել է այն, որ մենք տարածաշրջանում կարող ենք կոնֆլիկտներ ունենալ բոլոր հնարավոր ուղղություններով, փակ սահմաններով, լարված հարաբերություններով և մենք կունենանք հեռու և ոչ այնքան հեռու դրկիցներ ու բարեկամներ, ովքեր մեր մեջքին կկանգնեն և մենք մեր տարածաշրջանում ինչ ունայնությամբ, երբ ուզենք՝ կխոսենք։ Մեր մտքով չի անցել, որ դաշնակիցը՝ դաշնակից, բարեկամը՝ բարեկամ, բայց նրանք բոլորը մեր մեջքին կկանգնեն, յուրաքանչյուն իր շահից ելնելով և այդ շահերի համատեքստում։ Հայկական գործոնը տեղ ունի յուրաքանչյուր երկրի արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ, բայց այդ տեղը ոչ առաջնային է, ոչ երկրորդային, ոչ երրորդային, ոչ էլ չորրորդային կամ հինգերորդային։ Մեր մտքով չի անցել, այս ճարտարապետության մեջ կա կոնստրուկցիոն սխալ։ Այդ երկրները իրենց շահերի համատեքստում ինչպես կուզեն կվարվեն՝ առաջին հերթին մեջ հետ ու երրորդ երկրների հետ իրենց հարաբերությունների համատեքստում։

Ես կարծում եմ, որ երբ մենք խոսում ենք անվտանգության մասին, պետք է առաջին հերթին խոսենք ոչ թե զենքի-զինամթերքի մասին, որը շատ կարևոր է, այլ մեր միջավայրում ապրելու մեր կանոնների մասին։
Աշխարհում չկա երկիր կամ անվտանգության բլեկ, որն ի վիճակի է ապահովել անվտանգություն ՀՀ-ի համար, ՀՀ-ի համար անվտանգություն ի վիճակի է ապահովել ՀՀ-ն՝ իր տարածաշրջանում խաղաղություն ապահովելու պարագայում։ Անվտանգության միայն 1 երաշխիք կա՝ խաղաղությունը, ուրիշ երաշխիք չկա»։

Աղբյուր` Փաստինֆո