Փաստ ինֆո

Մեր տարածաշրջանում գոյություն ունեն նաեւ ոչ թուրքական երկրների շահեր ու այնպես չէ, որ մեր ազգային անվտանգային շահերը ոչ մի կերպ չեն համընկնում տարածաշրջանի՝ ոչ թուրքական երկրների շահերի հետ , պարզապես պետք է գտնել համընկնումները, - «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասել է Խ. Աբովյանի անվան ՀՊՄՀ համաշխարհային պատմության ամբիոնի վարիչ, պ. գ. դ., պրոֆեսոր Խաչատուր Ստեփանյանը։

«Կներեք նման համեմատության համար, բայց երբ գիտեն, որ գայլը գալիս է ոչխարին հոշոտելու, ոչ թե վախենում են, այլ պատրաստվում, 1000 տարբերակ կա գայլի դեմ պայքարելու»,- ասաց Ստեփանյանը՝ անդրադառնալով թուրք-ադրբեջանական տանդեմի՝ Հայաստանին ներկայացվող պահանջներին՝ արձանագրելով, որ դրանք բավարարելու ճանապարհը տանում է դեպի կորածնում։

«Թյուր է այն մտածելակերպը, որ Ադրբեջանը ուժեղ է, եթե իր ցանկությունները չբավարարենք, ապա պատերազմ կհայտարարի։ Սա արվում է մեր հասարակությանը մոլորության մեջ գցելու համար է։ Գոյություն ունի միջազգային իավունք, մեր տարածաշրջանում գոյություն ունի նաեւ ոչ թուրքական երկրների շահեր և պետք է փորձենք իրենց շահերի հետ համադրելով առաջ տանել նաեւ մեր շահերը։ Այնպես չի, որ մեր ազգային անվտանգության շահերը ոչ մի կերպ չեն համընկնում տարածաշրջանի՝ ոչ թուրքական երկրների շահերի հետ , պարզապես պետք է լեզու գտնել, դրանք համադրել»,- ասաց Խաչատուր Ստեփանյանը՝ հավելելով, որ հիմա մենք ընկած ենք թուրքական օրակարգի մեջ։ Տպավորություն կա , որ ներսից թուրքական օրակարգ սպասարկելու համար բոլոր բարենպաստ պայմանները կան, ուստիեւ հանգիստ թելադրում են իրենց ցանկությունները։

Պատմաբանի արձանագրմամբ՝ հիմա Թուրքիան և Ադրբեջանը համատեղ իրականացնում են Հայաստանը ոչնչացնելու , հայկական պետականությունը վերացնելու իրենց ծրագիրը եւ մենք պետքէ որոշենք՝ ընդունո՞ւմ ենք ոչնչացման այդ ծրագիրը, թե ոչ, եթե այո, ապա պետք մեր ժողովրդին շարունակենք վախեցնել և տրամադրել, որ Ադրբեջանը հզոր է, չենք կարող ոչինչ անել եւ պետք է զիջենք, եթե ոչ՝ ուրեմն պետք է հզորացնենք երկիրն ու դիմադրւթյուն կազմակերպենք։
«Ակնհայտ է, որ մեր մշակութային հուշարձանները ոչնչացնող, հայ ժողովրդին ցեղասպանության ենթարկող պետությունը չի կարող հաշտվել մեր գոյության հետ, այդ ամեն ինչը մարտավարական քայլերն են, որոնք անում են իրենց վերջնական նպատակին հասնելու համար։ Ֆուտբոլային տերմինով ասած՝ գնդակը մեր դաշտում է, մենք ենք որոշում ոնց ենք ուզում ապրել՝ ոչնչանա՞լ, թե գոյատևել և տեղ ունենալ ժողովուրդների մեծ ընտանիքում, - ասաց Խաչատրյանթ։

Բայրամովը Անկարայում թուրք գործընկերոջ հետ հանդիպմանը հայտարարել էր, թե ՀՀ Սահմանադրությունը, իրավական ակտերը, իբր, տարածքային պահանջներ են պարունակում Ադրբեջանի ու Թուրքիայի նկատմամբ։ Այսինքն՝ բացառված չէ, որ Սահմանադրության մեջ իրենց ցանկալի փոփոխությունները կատարելուց հետո պահանջեն փոխել նաեւ տոների ու հիշատակի օրերի մասին ՀՀ օրենքը՝ պատճառաբանելով, թե ապրիլի 24-ը որպես Ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օր նշելը կամ Ադանա երգելը տարածքային պահանջ է պարունակում Թուրքիայի նկատմամբ ու պետք է դրանից եւս հրաժարվել։ «Փաստինֆո»-ի այս դիտարկմանն ի պատասխան Ստեփանյանը նկատեց, որ դա արդեն արվում է ոչ ֆորմալ եղանակով։

«Ոչ ֆորմալ արդեն արգելում են մեր երգերը, որոշակի երգեր ծաղրի են ենթարկում, հայրենասիրությունը դարձել է ծաղրի առարկա, հետո պահը կլինի, արդեն կսահմանվի նաեւ պաշտոնական արգելք։ Այս ամեն ինչը ծայրահեղություն չի , եթե հիշում եք 6 տարի առաջ՝ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության գալուց հետո, նրա կողմից Արցախը հանձնելու մասին խոսողներին չէին հավատում, մարդիկ կային, որ ահազանգում էին, բայց մեծամասնությունը հակադարձում էր, թե Հայաստանը դրախտ է դառնում Արցախը ինչ հանձնել, ինչ բան։ Ընդամենը երկու տարի տևեց Արցախի հանձնումը»,- հիշեցրեց Խաչատուր Ստեփանյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո