Փաստ ինֆո

Իրանի և ՌԴ ԱԳՆ-ի, ռազմական գերատեսչության ներկայացուցիչները բազմիցս ահազանգել են, որ Հայաստանում ԵՄ դիտորդական առաքելության ներկայացուցիչները հետախույզներ են և չեն իրականացնում այն գործառույթները, որոնց համար տեղակայվել են Հայաստանում։ Նրանց բուն նպատակը հետախուզությունն է, որն աշխատում է ՌԴ-ի և Իրանի դեմ, իհարկե, սա խնդրահարույց է ՌԴ-ի համար, այնպես, ինչպես խնդրահարույց են այն կենսաբանական 13 լաբորատորիաները, որոնք 2008 թ-ից սկսած գործում են Հայաստանում և ֆինանսավորվում Պենտագոնից՝ սպասարկելով Հայաստանում ԱՄՆ շահերը։

Այս մասին «Փաստինֆոյի» հետ զրույցում ասաց ռազմական փորձագետ Հայկ Նահապետյանը՝ անդրադառնալով ՌԴ փոխարտգործնախարար Միխայիլ Գալուզինի հայտարարությանը, թե Հայաստանում ԵՄ առաքելության գործունեության ընդլայնումը, և դրան Կանադայի ներկայացուցիչների մասնակցությունը ցույց է տալիս ՆԱՏՕ-ի սողացող ներթափանցումը Հարավային Կովկաս։

Հ. Նահապետյանի արձանագրմամբ՝ ԵՄ դիտորդների կազմում ներգրավվում են նաեւ ԵՄ անդամ չհանդիսացող, բայց ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրների ներկայացուցիչներ, ինչից ապա ակնհայտ է դառնում է, որ այդ միավորը իրականացնում է հետախուզական աշխատանք ՀՀ-ում՝ մեր ռազմավարական դաշնակից ՌԴ-ի և գործընկեր Իրանի դեմ։

«ՆԱՏՕ-ին կամ ԱՄՆ-ին հետխորհրդային պետությունները հետաքրքրիր են այնքանով, որքանով դրանք կարող են վնասել ՌԴ-ին, հիմա, հաշվի առնելով, որ Ուկրաինայում հակամարտության վերջը երևում է, ընդ որում՝ իրենց համար ոչ ցանկալի արդյունքով, հետևաբար հավաքական արևմուտքը ցանկանում է այլ ճակատներ բացել։ Մասնավորապես, լուրջ ճնշումներ են իրականացվում Վրաստանի նկատմամբ ու դա բացահայտ է արվում, որի արդյունքում Վրաստանի վարչապետը բացահայտ խոսում է այն մասին, որ իրենք ՌԴ-ի դեմ երկրորդ ճակատ չեն բացելու։

Հիմա հավաքական արևմուտքը կարծում է, որ եթե Հայաստանի վրա ճիշտ աշխատեն, ապա Հայաստանի և միջինասիական երկրների միջոցով կարելի է դա անել։ Այժմ ՆԱՏՕ-ն և հավաքական արևմուտքը աշխատում են այդ երկրներից և Ղազախստանի, և Ոկզբեկստանի, և Ղըրղըզստանի ուղղությամբ, իսկ դա անելու համար կենսական նշանակություն ունի այն միջանցքը, որն ուզում են բացել Սյունիքում»։

Նրա դիտարկմամբ՝ այդ միջանցքը պարզապես կոչված չի լինելու՝ կապելու թուրքական աշխարհը, Արեւելքն ու Արեւմուտքը, դա ՌԴ-ի դեմ երկրորդ ճակատ բացելու պրոյեկտի մի մասն է։

«Եթե պետք լինի ՌԴ-ի հարավի ուղղությամբ ռազմական գործողությունների թատերաբեմ բացել, ապա լավագույն երկիրը, որտեղ հնարավոր է գործողություններ անել, դա Ղազախստանն է, որովհետև գոյություն ունի Ռուսաստան-Ղազախստան շատ մեծ երկարությամբ սահման, որը երկրի վրա գոյություն ունեցող ամենաերկար ցամաքային սահմանն է՝ 7600 կմ երկարությամբ։ Այդ սահմանը անպաշտպան է, սա նշանակում է, որ այդ սահմանով 100. 000-ավոր ահաբեկիչներ կարող են ներթափանցել հենց ՌԴ ու այն 2 մասի բաժանել։ Այս ամենում գլխավոր դերակատարը Թուրքիան, է, իսկ զենք, զինամթերք, ահաբեկիչներ ու զորք Ղազախստան տեղափոխելու համար նախ պետք է անցնեն Նախիջևան, ապա՝ Հայաստանով դեպի Ադրբեջան, հետո Կասպից ծովով՝ Ղազախստան։

Միջանցքը հենց սրա համար է, ու Արևմուտքին պետք է, որ ՌԴ-ն այդտեղ որևէ ազդեցություն ու վերահսկողություն չունենա, որպեսզի չվերահսկվող բեռներով Հայաստանով այն ամենն , ինչ ցանկանում են՝ տեղափոխեն միջինասիական պետություններ։ Հիմա պայքարը գնում է հենց նրա համար, որն հավաքական արևմուտքն ուզում է Մեծ Թուրան, որը ոչ թե նրա համար է, որ Թուրքական մեծ կայսրություն ստեղծեն, այլ՝ թուրանական պետության միջոցով հարվածեն հենց Ռուսաստանին»։

Նահապետյանի դիտարկմամբ՝ հիմա ՌԴ-ի խնդիրը կայունություն ապահովելն է, որպեսզի 2-րդ, 3-րդ ճակատ չբացվի։ «Ակնհայտ է, որ Հարավային Կովկասում հարաբերական պասիվությունը պայմանավորված չէ ոչ թուլությամբ, ոչ էլ ռեսուրսների պակասությամբ, այլ նրանով, որ այստեղ որևէ բան չբոցավառվի»,- նշել է Նահապետյանը՝ ավելացնելով՝ «որ պահին Ուկրաինայի թեման հասնի վերջնարդյունքի՝ Հարավային Կովկասում վերադասավորումներ կլինեն՝ և ազդեցության, և ուժերի, իսկ դա մոտ է այնքանով, որքանով ԱՄՆ-ում ընտրությունների ժամանակ Թրամփը կարող է հաղթել։ Ինպես գիտեք՝ նա հաղթելու մեծ շանսեր ունի ու հրապարակավ է հայտարարել, որ ընտրվելուց 24 ժամ անց կկանգնեցնի պատերազմը»։

Աղբյուր` Փաստինֆո