Փաստ ինֆո

Գեղարքունիքի նախկին փոխմարզպետի 29-ամյա որդու՝ «Նորատուսցի Հայկ» մականունով հայտնի Հայկ Հակոբյանի, սպանության համար Մեխակ Հարությունյանը դատապարտվել է ազատազրկման՝ 12 տարի ժամկետով ազատազրկման, իսկ տուժողի մահվան վրեժխնդրությամբ պայմանավորված 40-ամյա Գուրգեն Հակոբյանի կյանքը խլած անձի ինքնությունը շարունակում է մնալ չպարզված, եւ տարիներ անց միայն Գուրգեն Հակոբյանի սպանության օժանդակողներն են կանգնել դատարանի առաջ։

Հիշեցնենք, որ Գեղարքունիքի մարզում աղմկահարույց սպանությունների շարքը սկսվել էր դեռ տարիներ առաջ։ 2017թ հունվարի 7-ին՝ օրը ցերեկով՝ ժամը 12,30-ի սահմաններում, Գավառում սպանվել է փոխմարզպետի 29-ամյա որդին՝ Հայկ Հակոբյանը՝ «Նորատուսցի Հայկը»․ «Տոյոտա լենդ քրաուզեր պրադո» ավտոմեքենայից թվով յոթ կրակոց էր արձակվել «Աուդի-Q7» մակնիշի ավտոմեքենայի ղեկին գտնվող Հայկ Հակոբյանի գլխի և պարանոցի ուղղությամբ, ինչի հետևանքով վերջինս մահացել է։ Սպանված Հայկ Հակոբյանն ազգակցական կապեր ուներ քրեական հեղինակություն համարցող «Նորատուսցի Ալիկի» հետ, նրա սպանությունից հետո զինված միջադեպերի պակաս չի զգացվել։ Երկու ընտանիքների թշնամության ֆոնին ուժեղացվել էր դեպքի ժամանակ 19-ամյա Մեխակ Հարությունյանի ընտանիքի անդամների անվտանգությունը, սակայն «Արմավիր» ՔԿՀ-ում, ըստ շրջանառվող լուրերի, քրեական հեղինակություն համարվող «Նորատուսցի Ալիկի» պատվերով փորձել են սպանել Հարությունյանին՝ Հայկ Հակոբյանի մահվան վրեժն առնելու, ինչը չէր հաջողվել։ Իրավապահների ձեռքերը պատվիրատուներին չեն հասել, այդ դրվագով մեղադրանք էր առաջադրվել սպանության փորձի անմիջական մասնակիցներին։ Մեկ այլ միջադեպ տեղի էր ունեցել 2018թ․ հունիսին՝ Մեխակ Հարությունյանի գործով դատաքննության ընթացքում՝ դատարանի բակում։ Նախ՝ լուր տարածվեց, որ Հայկ Հակոբյանի սպանության գործով նիստից առաջ Գեղարքունիքի մարզային ընդհանուր իրավասության դատարանի շենքի մոտ կրակոցներ են հնչել՝ մեղադրյալի հարազատների կողմից։ Ասել է թե՝ նրանք զինված են գնում դատարան։ Հետագայում պարզվեց իրականությունը, որ իրականում սպանված Հայկ Հակոբյանի ազգականները ծեծել են ամբաստանյալ Մեխակ Հարությունյանի մորական պապին՝ Հայկասար Հակոբյանին՝ նույն ինքը Բորիկ Հակոբյանին, իսկ վերջինիս որդին՝ Գուրգեն Հակոբյանը, տեսնելով, թե ինչպես են հորը ծեծում, գնացել և բերել է որսորդական հրացանը, ապա՝ կրակել: Այս միջադեպից ուղիղ մեկ տարի անց՝ 2019թ նոյեմբերի 2-ին Երևան-Սևան ճանապարահին սպանվել է Գուրգեն Հակոբյանը՝ Մեխակ Հարությունյանի ազգականը։

«ՈՒԱԶ» մակնիշի ավտոմեքենայի դիմացի և ձախ կողային հատվածում հայտնաբերվել է շուրջ 30 հրազենային գնդակային վնասվածք, իսկ ճանապարհի եզրից՝ 21 հատ պարկուճ: Ասել է թե՝ սպանությունը եղել է ծրագրված, թիրախային, ինչին չի խոչընդոտել նաև ավտոմեքենայում այլ անձի ներկայությունը։ Գուրգեն Հակոբյանի սպանության գործով առ այս պահը չի պարզվել ո՛չ պատվիրատուների, ոչ էլ՝ կատարողի ինքնությունը, փոխարենը՝ ամիսներ առաջ դատարան է ուղարկվել օժանդակողների վերաբերյալ գործը, ըստ որի, սույն գործով մեղադրյալները նախնական համաձայնությամբ հատկացրել են ավտոմեքենա, ապա՝ սպանությունից հետո՝ վերացրել հետքերը։

Ինչ վերաբերում է Հայկ Հակոբյանի սպանությանը, ապա Մեխակ Հարությունյանը դատապարտվել է 12 տարի ժամկետով ազատազրկման․ վճիռն այլևս օրինական ուժի մեջ է։ Ավելին, Մեխակ Հարությունյանը և դեպքին ականատես վկաներից մեկը դատարանում տված իրենց ցուցմունքներում բարձրաձայնել են Մեխակ Հարությունյանի՝ ինքնապաշտպանության հարցը։ Պարզվում է՝ «Նորատուսցի Հայկի» և Մեխակ Հարությունյանի հարաբերությունները դեպքին նախորդող ժամանակահատվածից թերևս լարված են եղել, Հայկ Հակոբյանը պարբերաբար վիրավորել է իրեն, փորձել ճնշել, դեռ 2015թ․ Հայկ Հակոբյանը փորձել է հարցեր պարզել իբրև «քիփ քշելու» համար։

Ինչ վերաբերում է դեպքի նախորդ օրվա իրադարձություններին, ապա Հարությունյանը նշել էր, թե հունվարի 6-ին ընկերոջ՝Վ․ Ս․-ի, հետ Գավառ էր գնացել՝ մազերը կտրելու, մինչ հասնելը շրջել են քաղաքում: Եկեղեցու մոտ, ճանապարհի միջնամասով ընթանում էր Հայկի մեքենան, փորձել է չհանդիպել նրանց, հետևից չվարել, որպեսզի նոր միջադեպ չլինի, դրա համար, աննկատ վազանց է փորձել անել ու հեռանալ: Այդ ընթացքում երաժշտություն են լսել ու հասել են ոստիկանության բաժնի մոտ, երբ նկատել է, որ Հայկի մեքենան իրեն վազանց է կատարել ու միանգամից իր դիմացը կտրել: Մի կերպ է արգելակել մեքենան քանի, որ ճանապարհը սառած էր: Հայկը դուրս է եկել իր մեքենայից, հայհոյելով վիրավորելով մոտեցել իրեն, բացել իր դուռը, հարվածել իրեն երկու անգամ, ապա ասել է, «թե էս ոնց ես քշում այլ թուլա»: Ինքը փորձել է հանգիստ խոսել ու հասկանալ ինչ է կատարվում ու այդ ընթացքում էլի, հայհոյելով օձիքի հատվածից իրեն քաշելով դուրս է բերել մեքենայից, որի ընթացքում, իր ոտքը սայթաքել է, ընկել է, ապա վեր է կացել և միասին քայլել են դիմացի նրբանցք: Խոսելու ընթացքը կարճ է տևել, հստակ հիշում է, որ իրեն ասել, որ եթե մյուս անգամ դիմացը դուրս գա, գյուլելու է, ու ցույց է տվել սև ատրճանակը, որը նրա՝ Հայկի, կողքին խփած է եղել: Ապա ավելացրել է, որ նրա ասածը իր համար պիտի օրենք լինի: Հաջորդիվ, մեղադրյալը ցուցմունքում հայտնել է, որ նկատել է Հայկին՝ իրեն հետևելիս։ Հաջորդ օրը գերեզմանների օր է եղել։ Մեխակ Հարությունյանը կրկին նկատել է Հայկ Հակոբյանի ավտոմեքենան, վերջինս նորից հավասարվել է իրեն, պատուհանը իջացրել ու, ըստ մեղադրյալի, հայհոյել իրեն, ինքը չի դիմացել ու հայհոյել է ի պատասխան, ինչը վրդովվեցրել է Հայկին․ « թե բա էդ ինձ ես ասում: Միանգամից նկատել է, սև գույնի ատրճանակը պահել է իր վրա, ինքը հիշել է ամբողջ պրոցեսը իրենց վեճերի Հայկի սպառնալիքների ու չի հիշում, ինչ արագությամբ է հանել իր մոտի ատրճանակը ու կրակահերթ արձակել»:

Ինչ վերաբերում է զենքին, ապա մեղադրյալը նշել էր, թե այն իբրև գտել էր 2016թ։ Վկաներից Վ․ Ս․-ն, որը դեպքի ժամանակ եղել է Մեխակ Հարությունյանի հետ՝ ավտոմեքենայում, մանրամասներ է պատմել դեպքից՝ փաստացի շարունակելով մեղադրյալի ցուցմունքում տեղ գտած թեզերը։ Նա նշել էր, որ կողքից էլի մարդիկ են հավաքվել, իրեն թվացել է, որ Հայկ Հակոբյանի հետ եկած անձանցից մեկը ասել է, «թողե՛ք սրա բոկը ծակեմ»։ Վկաների ցուցմունքից պարզ է դարձել, որ գյուղում Մեխակը ևս մականուն է ունեցել, նրան «Ապո» էին անվանում։ Մեկ այլ վկա, մեջբերելով Վ․ Ս․-ի կողմից իրեն պատմածը, հայտնել էր, որ դեռևս հունվարի 6-ին տեղի ունեցած միջադեպի ժամանակ է Մեխակը ցանկացել կրակել Հայկին, սակայն Վ․-ն թույլ չէր տվել, թե ինչու էր ցանկանում Մեխակը նման քայլի դիմել՝ վկան չգիտեր։

Մեխակ Հարությունյանի նկատմամբ նշանակված պատժաչափն անհամաչափ են համարել դատավարության բոլոր կողմերը, սակայն դատավճիռը մնացել է անփոփոխ․ Վերաքննիչ դատարանը մերժել է բողոքները, իսկ վճռաբեկ բողոքներն առհասարակ վրույթ չեն ընդունվել։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո