Փաստ ինֆո

Մեծ պարուսույց, ազատամարտիկ Գագիկ Գինոսյանին վերջին հրաժեշտը տվեցին «Յարխուշտա» ռազմահայրենասիրական պարով և ծափահարության ուղեկցությամբ։ «Ի դեմս Գինոսյանի՝ հայոց կաղնիներից մեկը գնաց, նման տեսակի մարդիկ միշտ չէ, որ ծնվում են»,- Գինոսյանի անցած ուղին այդկերպ են բնութագրում հասարակական ու մշակութային գործիչները, որոնց համար այս օրերի միակ մխիթարությունը Գինոսյանի պատրաստած դպրոցն է՝ «Կարինը», որը ոչ թե երգարվեստի դպրոց է միայն, այլ՝ հայի տեսակի մի ամբողջ բանակ, որը պատրաստել է Գինոսյանը։ Գինոսյանի մասին խոսելիս՝ պրոֆեսոր Գուրգեն Մելիքյանը չկարողացավ զսպել արցունքները։

«Գագիկ Գինոսյանը հայ ազգային ոգու նվիրյալ էր, ազգային երազանքների իրականացման նվիրյալ էր։ Զինվորագրված էր գործին՝ զենքը ձեռքին, իսկ խաղաղության ժամանակ ՝ հոգևոր զենքը։ Ամենամեծ կորուստն էր մեզ համար, ամենաթանկ։ Գագիկը հզոր էր իր էությամբ։ Ես նույնիսկ հիմա, որ այսքան հուզված եմ, ինձ վատ եմ զգում, որ արտասվում եմ։ Նա արտասվել չգիտեր, ինքը կռվել գիտեր, զենքի հայ էր և մեր երազանքների իրականացման անմնացորդ նվիրյալը,- ասաց Մելիքյանը՝ Գինոսյանին բնութագրելով որպես բոցավառ հայրենասեր, ավելի մեծ կորուստ հնարավոր չէ պատկերացնել։

Գագիկ Գինոսյանի պարը դատարակ շարժումներ չէին, պարում հայոց ոգին էր։

Աղբյուր` Փաստինֆո