Փաստ ինֆո

Արցախ Աբրահամյանը Երևանում ծնված այն երիտասարդներից է, որ 2021թ․ որոշել ու տեղափոխվել էր Արցախ՝ այնտեղ մշտական բնակություն հաստատելու մտադրությամբ։ Արցախի այդ որոշումը նախապատմություն ունի․ դեռևս 2001թ․, երբ 13 տարեկան էր, ընտանիքով Երևանից Քաշաթաղ են տեղափոխվում ՝ մասնակցելու Հայրենիքի ազատագրված այդ կտորի շենացմանը։ Հաստատվելով Վուրգավան գյուղում՝ սկսում են զբաղվել հողագործությամբ ու անասնապահությամբ։

«Մեզ մոտ խաղողի մեծ այգիներ կային, բայց քանի որ իրացնելը շատ դժվար էր, որոշում ենք գինի արտադրել, 2019 թվականին հիմնում ենք փոքրիկ արտադրամաս։ Հիմնականում եղբայրս էր զբաղվում այդ գործով, բայց ես էլ էի օգնում․ դեռ փոքրուց շատ եմ սիրել հողի հետ աշխատել։ Կարճ ժամանակ անց մեր արտադրած գինին սիրվում ու մեծ համբավ է ձեռք բերում։ Շատ տեսականի չունեինք, ընդամենը երեք անուն գինի էինք արտադրում՝ Վուրգավան, Բերձոր ու Աղավնո, բայց, իրոք, սիրվում է»,-«Փաստինֆո»-ին պատմում է Արցախը։

Աբրահամյանների հիմնած գինու արտադրամասը կարճ կյանք է ունենում։ Նախ կորոնավիրուասային վարակն է խանգարում իրացմանը, ապա՝ պատերազմը։ 2020թ․ հոկտեմբերին, երբ Քաշաթաղն անցնում է Ադրբեջանի վերահսկողության տակ, Աբրահամյանների հիմնած արտադրամասն ու ամբողջ արտադրանքը մնում է թշնամուն։

«Պատերազմից հետո որոշում եմ վերադառնալ Արցախ, բայց այս անգամ մենակ, ընտանիքս մնում է Երևանում։ Մարտունու շրջանի Քերթ գյուղում տուն եմ գտնում ու 2021թ․ արդեն վերջնական տեղափոխվում։ Որոշել էի այնտեղ հիմնավորվել, ընտանիք կազմել արցախցու հետ․․․ Գյուղում հաստատվելու գլխավոր պատճառներից մեկն էլ այն էր, որ տեղի երիտասարդներին ուզում էի ցույց տալ, որ հնարավոր է գործ հիմնել, զարգանալ նաև գյուղում։ Ընկերներով տան առաջին հարկը վերածեցինք արտադրամասի, անհրաժեշտ սարքավորումները ձեռք բերեցինք ու հիմնեցինք նոր բրենդ՝ «Մռավ»։ 2022թ․ դեկտեմբերի 14-ին առաջին 1000 շիշը պետք է ուղարկեի Հայաստան՝ իրացման նպատակով։ Մինչ այդ, սակայն, ճանապարհը փակվեց ու հայտնվեցինք շրջափակման մեջ»,-պատմում է Արցախը։

Շրջափակված Արցախում, բնականաբար, գինու վաճառքի հույս ունենալն անտրամաբանական էր։ Միակ սփոփիչ հանգամանք այն էր, որ գյուղի երիտասարդությունը խանդավառված՝ Մռավի պատրաստման գործին էր մասնակցում։ Արցախը շեշտում է՝ կոլեկտիվ աշխատելու մշակույթ ձևավորելն ու աճող սերնդի մեջ ազգային մշակույթի, ավանդույթների հանդեպ սեր սերմանելն իր հիմնական նպատակներից է եղել, ինչը և ստացվել է։

Արցախի կորստից հետո «Մռավ» բրենդը պահելն Աբրահամյանի համար սկզբունքային է դառնում։ Հիմա որոշել է Արարատի մարզում նորից արտադրամաս հիմնել ու վերսկսել «Մռավ» գինիների արտադրությունը։ Արցախից բռնի տեղահանվելիս հաջողվել է որոշ քանակությամբ գինի բերել։ Գյուղի հարևանն է առաջարկել իր բեռնատարով գինու մի մասը գոնե տեղափոխել Հայաստան։ Սիրտն ու հոգին Արցախի լեռներում թողած երիտասարդը մտադիր է «Մռավ»-ի փրկված նմուշները վաճառքի հանել և գոյացած միջոցներով կրկին վերսկսել արտադրությունը։

Աղբյուր` Փաստինֆո