Փաստ ինֆո

Գերիների վերադարձը քաղաքական ակտ է և պարզ է, որ հայկական իշխանությունները փորձելու են «պողոսներին» հրամցնել, որ այն քաղաքական կուրսը, որը իրենք որդեգրել են, արդյունք է տալիս։ Մոռանալով, որ սա այն հարցն է, որը պետք է լուծվեր 2020թ․ նոյեմբերի 9-10-ից հետո, որը նախատեսված էր 2020թ․ հայտարարությամբ, և այն, որ մինչ օրս կյանքի չէր կոչվում՝ հենց Ն․ Փաշինյանի վարած քաղաքականության արդյունքն էր։ Ընդ որում, հայկական կողմից դեռ կան գերիներ, բայց այստեղ Ադրբեջանից գերիներ չկան։ «ՓաստԻնֆոյի» եթերում ասել է վերլուծաբան Արգիշտի Կիվիրյանը։

Նիկոլ Փաշինյանի այսօր արդեն հայտարարել է, թե գերիների վերադարձը կարելի է համարել զրոյական կետ՝ Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև խաղաղության պայմանագրի շուրջ բանակցային գործընթացի համար։

Բանախոսի դիտարկմամբ, Ն․ Փաշինյանը երբ մի բան հայտարարում կամ անում է, ապա պետք է աղետի սպասել։ Ի՞նչ զրոյական կետի մասին է խոսքը, եթե ոչ բոլոր գերիներին են վերադարձվել։

Անդրադառնալով բանակցությունների հարթակների հարցին, վերլուծաբանը նշեց, որ գլոբալ առումով հարթակը ոչ թե վայր է, այլ այն տարածքը, որտեղ ընդունող կողմը նաև երաշխավորում է պայամանավորվածությունների կատարումը՝ ինչ որ չափով։ «Այսինքն, Արևմուտքը կամ Ռուսաստանը, ինչ որ առումով, երաշխիք են կանգնում որ ստանձնած պարտավորությունները կկատարվեն։ Նույն այս իրավիճակում տեսնում ենք, որ Ադրբեջանը, սկզբնական շրջանում օգտագործելով արևմտյան հարթակը, կարելի է ասել, «գցում» է բոլորին»,- ասել է Ա․ Կիվիրյանը։

Բանախոսը մասնավորեցնում է․ «Հայկական կողմը, «թռնելով» ռուսական հարթակից, չհասկացավ, որ այնտեղ կտեղավորվի ադրբեջանական կողմը։ Ի վերջո, Ադրբեջանը կարողացել է այս արդյունքին հասնել Մոսկվայի լռության շնորհիվ։ Դա նաև պայմանավորված է եղել հայկական կողմի՝ արևմտյան հարթակներում իրականացվող վոյաժներով։ Հայկական կողմը ազատել է Մոսկվային իր պարտավորությունների կատարումից»։

Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև երկաթուղային հաղորդակցության վերականգնման առնչությամբ բանախոսը նշեց, որ ադրբեջանական կողմին անհրաժեշտ է այնպիսի ճանապարհ, որտեղ վերահսկողություն չի լինի։

Մանրամասները՝ տեսանյութում։

Աղբյուր` Փաստինֆո