Փաստ ինֆո

Մարտակերտի դիրքերը միշտ անառիկ են եղել, 116-րդ դիրքը, որ նախկինում Ուրֆանյանենց, Աբաջյանենց դիրքն էր, հանձնվեց սեպտեմբերի 25-ին, իմ՝ Մարտակերտից դուրս գալու օրը։ Այս մասին «Փաստինֆոյի» հետ զրույցում ասաց «Ջրաբերդ» թերթի խմբագիր Լուսինե Զաքարյանը։ 

«Այդ օրը եկան ասեցին, որ հանձնարարված է զենքերը ցած դնել, պետք է թշնամին գա։ Մենք սպասում էինք, որ ողջ մնացած տղաները իջնեին»։

Զաքարյանը պատմեց, որ երբ սկսվել է պատերազմը՝ ավագ տղան դիրքերում է եղել։

«Երբ թուրքերը հարձակվել էին, իմ տղան բլինդաժում էր, ռումբի պայթյունի «վալնան» նրան մի կողմ էր շպրտել, հրաշքով է ողջ մնացել»։

Մարտակերտից բռնի տեղահանված կինը, որը 4 պատերազմ է տեսել, ասում է՝ պատերազմը կանգնեցնելու որոշումը ճիշտ էր, թուրքը պատրաստվում էր մտնել խաղաղ բնակչության մեջ, «հենց Մարտակերտում ասեցին, որ 2000-ից ավելի զինյալ, որոնց մեծ մասը «գորշ գայլերի» ջոկատն էր, սպասում հրամանի՝ մտնելՄարտակերտի խաղաղ բնակչության մեջ, թե ոչ»։

Նրա փոխանցմամբ` թշնամին Գետավանի ուղղությամբ առաջ էր շարժվել ու  հասել Գետավան, երբ պատերազմը կանգնեց։ Հարակից գյուղերը հայաթափվեցին։

Արդեն գաղթելիս, ինչպես Լուսինեն պատմեց, ճանապարհի կեսն էին նցել, երբ ադրբեջանական մի մարտական մեքենա ընդառաջ եկավ։ «Երևի «գորշ գայլերն» էին, 30 հոգի կլինեին, իրենց նշանը ցույց տալով, դիմակով, զենքերը վեր բարձրացրած անցան ու մտան Մարտակերտ», - նշեց Լ.Զաքարյանը:

Մանրամասները` տեսանյութում:

Աղբյուր` Փաստինֆո