Փաստ ինֆո

Շուշիի շրջանի Մեծ Շենից բռնի տեղահանված Ավանեսյանների ընտանիքը ժամանակավոր հանգրվանել է Սյունիքի մարզի Տեղ գյուղում։ Ընտանիքի հայրը՝ Վարդանն ասում է՝ ունեցածներս մեր հագի շորերն են, ոչինչ չենք կարողացել հանել, ահագին անասուն ունեին, սաղ մնաց էնտեղ․․․․Մի մեքենայի մեջ խցկված՝ մենք հազիվ ենք փրկվել։

«Որ հասանք Կոռնիձոր, գրանցվեցինք, հարցրեցին՝ ու՞ր եք գնում, ասացի՝ Տեղ, միայն էնտեղ բարեկամ ունեմ։ Որևէ վայրում տուն, կացարան չեն առաջարկել։ Եկանք Տեղ, աներոջս տանը մի քանի օր մնացինք, հետո գյուղում մի դատարկ տուն գտանք, հիմա էնտեղ ենք մնում, բայց ոչ գազ կա, ոչ ջուր, ոչ էլ հոսանք կար։ Հարևանի տնից հոսանքի լարը քաշել ենք, որ գոնե լույս ունենանք։ Մի հատ գազի բալոն ենք ձեռք բերել, դրա հույսին ենք։ Չգիտեմ՝ որ ցրտեց, ոնց ենք տաքացնելու տունը։ Անտառ էլ չկա, որ փայտ բերենք, Բերդաձորը լրիվ անտառ է, բայց էլ ի՞նչ օգուտ, արդեն թուրքն ա էնտեղ․․․»,- «Փաստինֆո»-ին պատմում է Վարդան Ավանեսյանը։

Բռնի տեղահանված տղամարդն ամեն օր տեսնում է հայրենի գյուղը․ Մեծ շենը Տեղից շատ լավ է երևում։

«Ամեն վայրկյան աչքիս առաջ է, էս տնից պարզ երևում է մեր գյուղը։ Մեր տունն էլ է երևում․ հենց դպրոցի շենքի մոտ է։ Անմիջապես հետ կգնամ, եթե հնարավոր լինի։ Հայրական տունս է, ամբողջ կյանքս էնտեղ եմ ապրել․ հայրս, պապս տուն-տեղ են դրել, հիմա մենք դռնեդուռ են ընկել․․․ Կգնամ հետ, բայց Ադրբեջանի տիարպետության տակ չեմ ապրի, էդ մեկը բացառվում է, ադրբեջանցու հետ անհնար ա ապրել»,-ասում է բռնի տեղահանված տղամարդը։

Տեղում հանգրվանած այս ընտանիքը միչև հիմա մի անգամ է սնունդ ստացել․ համայնապետարանում գրանցվել են, բայց, փաստացի, անօգնական վիճակում են։

Տրամադրվող 100 հազարական միանվագ գումարը կինն ու որդին ստացել են, ինքն ու կրտսեր զավակը՝ դեռ ոչ։ Ասում է՝ չգիտեմ էլ ինձ կտա՞ն, թե՞ չէ, թարսի պես Տեղում է գրանցումս։ Խնդիրն այն է, որ 1991թ․ ծառայությունն ավարտելուց հետո Վարդանին գրանցել էին Տեղում, քանի որ Մեծ Շենն այն ժամանակ դեռ ազատագրված չէր։

Ազատագրվելուց հետո երբ վերադարձել է հայրական գյուղ, գրանցումը չի փոխել։ Ասում է՝ երեխաները, կինը Մեծ Շենում են գրանցված, ինքը՝ ոչ, չնայած փաստացի այնտեղ էր ապրում ու վերջին 15 տարին էլ գյուղի դպրոցում էր աշխատում, պետական աշխատող էր։

«Մինչև սեպտեմբերի 19-ն աշխատել ենք, ու որ կռիվը սկսվեց, ամեն ինչ խառնվեց իրար, մենք էլ մեր տներիից ստիպված դուրս եկանք»,-ասում է Վարդան Ավանեսյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո