Փաստ ինֆո

Արցախի հողը ցավից տնքում է, օդում անչափելի տխրություն ու վիշտ կա․․․ Հազարամյակների ընթացքում տեսած արհավիրքների հետ չափվել չի կարող այն, ինչ հիմա է կատարվում։ Մարդկային ողբերգություններ են ամենուր․ այս սուրբ հողի համար զավակներ կորցրած մայրեր, որբացած մանուկներ, այրիացած կանայք․․․Բոլոր-բոլորը հարկադրաբար գաղթի ճանապարհն են բռնել՝ հետևում թողած հարազատների գերեզմանները, տուն ու տեղ ու մի ամբողջ կյանք․․․

«14-ամյա թոռս ՝ Երվանդիս որդին, ասում է՝ պապի, ես գալու եմ ազատագրեմ Արցախը։ Ես էլ ասում եմ՝ քո հետ կգամ․․․Սա վերջը չէ․ ինչ-որ տեղ՝ մի նոր սկիզբ է։ Պետք է, ի վերջո, հասկանանք, որ բարեկեցությամբ չէ, որ որոշվում է ազգի վիճակը, այլ հողին, Հայրենիքին նվիրվածությամբ, այն պաշտպանելու, հիմա արդեն՝ վերաազատագրելու կարողությամբ»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասում է երկու որդիներին կորցրած արցախցի հրապարակախոս Հաջյանը։

Պարոն Հաջյանի ավագ որդին ապրիլյան քառօրյա պատերազմում է զոհվել, կրտսերը՝ 44-օրյայում։ Շատ է ցավում, որ բռնագաղթից առաջ որդիների շիրիմներին այցելելու հնարավորություն չի ունեցել․ ադրբեջանցիներն արդեն վխտում է գերեզմաններում․․․

«Աստծուն խնդրում, աղոթում եմ, որ մինչև մեր վերադարձը թշնամին չավերի գերեզմանները, որ հետ գանք ու տեր կանգնենք նորից։ Հա՛, հետ պիտի գանք, առանց Արցախ չենք կարող ապրել, բայց պետք է սթափվենք, նախ և առաջ, վերջ տանք ինքնագովությանը, չթերագնահատենք թշնամուն։ Մարդկության պատմության մեջ նման իրավիճակներ շատ են եղել․ հիմա մեր գլխին է իջել արհավիրքը, բայց պետք է հասկանանք, որ մեր մեջ նստած սատանայից պիտի ազատվենք, դադարենք ինքնագովությամբ զբաղվել, ինչը քանդեց մեր տունը։

Սա մի շառաչյուն ապտակ է մեր երեսին ու ազգովի պիտի ուշքի գանք»,-ասում է զրուցակիցս ու հավելում՝ ես աղոթում եմ, որ տեսնեմ վերաազատագրումը։

Նախօրեին Հաջյանին Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Արամ Ա-ն էր զանգահարել, որ բարոյական աջակցություն հայտնի նրան ու բոլոր արցախաբնակներին։

«Այս դառն օրերի մեջ ուրախացրեց Վեհափառի զանգը։ Եթե նրա նման մարդն առաջնորդեր մեզ, այս օրին չէինք հասնի։ Իմ խորին համոզմամբ՝ վերջին 35 տարվա մեջ ամենաարժանավոր մարդն է ինքը ու եթե աշխարհիկ առաջնորդը լիներ, այս ողբերգությունը չէր լինի։

Նա միշտ փորձել է համախմբել ազգին՝ այդ թվում Սփյուռքում․ մեզ նման առաջնորդ է պետք՝ միավորող, համախմբող, ոչ թե պառակտող»,-ասում է երկու որդիներին կորցրած, բռնի տեղահանված, բայց հայրենի Արցախ վերադառնալու հույսը վառ պահող զրուցակիցս ու շեշտում՝ ողջունեք երևանցիներին ու փոխանցեք, որ գալիս ենք՝ ավելի մարդկային դարձնելու, ավելի հայացնելու հայոց մայրաքաղաքը․․․

Աղբյուր` Փաստինֆո