Փաստ ինֆո

Արցախում ցրտել է․ մարդիկ նաև տունը տաքացնելու խնդիրը պիտի լուծեն։ Փայտ գտնելը եթե դժվար է շրջափակված Արցախում, ապա տուն հասցնելը վառելիքի բացակայության պայմաններում, ավելի բարդ է։

Թաղավարդում երեկոներն արդեն գյուղացիները բակերում հազվադեպ են հավաքվում․ զրույցները ծավալվում, մշուշոտ վաղվա շուրջ քննարկումները թեժանում են վառարանի շուրջ՝ անլույս սենյակում։

«Մինչև վերջերս թաղում հավաքվում, թեյ էինք խմում՝ չամիչով։ Հիմա ցրտել է, վառարանի շուրջն ենք հավաքվում։ Փայտ մենք էլի գտնում ենք․ գյուղում մի քիչ հեշտ է, ձեռքով էլ լինի, կբերենք, բայց քաղաքի բնակիչները թե ինչպես են այդ խնդիրը լուծելու, չգիտեմ։ Վառելիքի բացակայությունը շատ է նեղում մարդկանց»,- «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասում է Մարտունու շրջանի Թաղավարդ գյուղի բնակիչ Ռուդիկ Բադասյանը։

Գյուղում հացի խնդիրը փորձում են համատեղ ուժերով լուծել․ հավաքվել, ունեցած վառելիքի վերջին կաթիլներն ի մի են բերել ու տարել աղացել ցորենը։

«Ում ինչ ունի՝ կիսվում է հարևանի, համագյուղացու հետ։ Ես, օրինակ, հինգերորդ օրն է, որ հաց չեմ առնում, քանի որ չկա, բայց հարևաններիցս ով հաց է թխում, ինձ համար բերում է․․․ Վերադարձել ենք 1990-ականներ։ Անգամ թաղման արարողություններին հոգեհացի սեղան են գցում տան եղած-չեղածով՝ հատիկ լոբի, լոլիկ-վարունգ, կանաչի, թթու․․․․ »,-նկատում է Բադասյանը։

Թաղավարդում խանութները վաղուց չեն բացվում․ հարևան Կարմիր Շուկայում էլ վեց խանութներից միայն մեկն է բացվում՝ էն էլ ոչ միշտ։ Այդուհանդերձ, Բադասյանը շեշտում է՝ թեկուզ էսպես, բայց գյուղում կյանքն ուրիշ է, համ ու հոտ ունի՝ համեմված երեխաների խաղով ու ծիծաղով․ հանուն նրանց պետք է դիմակայենք։

Աղբյուր` Փաստինֆո