Փաստ ինֆո

Շուշիի շրջանի Մեծ Շեն գյուղի բնակիչներն արդեն ձմեռվա պաշարը պահեստավորել են․ գիտակցում են, որ ձմեռը շատ ավելի դաժան է լինելու։ 10 ամիս անդադար շարունակվող ադրբեջանական պաշարման հետևանքով կտրված լինելով արտաքին աշխարհի հետ կապից ու մատակարարումից՝ բնակիչներն իրենց մշակած հողից ստացած բերքով այս ընթացքում ոչ միայն գոյատևել են, որոշ չափով օգնել Ստեփանակերտում ապրող հայրենակիցներին, այլև՝ ձմեռվա մասին մտածել։

«Կարտոֆիլ, լոբի, բազուկ․․ ով ինչից կարողացել է՝ պահեստավորել է, որ ձմռանն ինչ-որ բան ունենան ուտելու։ Ավելացած մասն էլ մարդիկ տարել են Ստեփանակերտ՝ մի մասը բաժանել իրենց բարեկամներին, ծանոթներին, մի մասն էլ վաճառել։ Հիմա էլ վաճառելու բան չկա, մնացել է այնքան, որ հազիվ իրենց է բավարարելու»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասում է Մեծ Շենի գյուղապետ Դավիթ Դավիդյանը։

Մեծ Շենից Ստեփանակերտ երթուղային տրանսպորտը դեռ գործում է․ ամբողջ Արցախում միայն Բերդաձորի ենթաշրջանի գյուղերն են, որ Ստեփանակերտի հետ տրանսպորտային կապ ունեն։

Որոշ քանակությամբ գյուղմթերք Ստեփանակերտ հասցնելու հարցում նաև այդ հանգամանքն է օգնել։

Գյուղապետը նկատում է՝ շատից-քչից գյուղում էլի մի բան գտնում ես ուտելու, բայց ստեփանակետցիների վիճակն ահավոր է։
«Այս տարի, հակառակի պես, մեղրն էլ է շատ քիչ եղել։ Քանի որ քացրավենիք չկա, մարդիկ գոնե մեղր են ուզում ձեռք բերել, որ երեխաների քաղցրի պահանջը մի քիչ բավարարեն։ Դա էլ համարյա չկա․ եղածն էլ այնքան թանկ է, որ շատերը չեն կարողանում ձեռք բերել․ 3 լիտրանոց բանկան 35000-40000 դրամ է․ էլ ո՞նց գնեն մարդիկ՝ այն դեպքում, եթե ահագին մարդ էլ աշխատանքը կորցրել է շրջափակման հետևանքով»,-ասում է գյուղապետը։

Գյուղի դպրոցահասակ երեխաներն այս տարի գրենական պիտույքներ չեն կարողացել ձեռք բերել․ չկար։ Անցած տարվա տետրերի ազատ մնացած թերթերի վրա են գրում, հին շորերով ու պայուսակներով՝ յոլա գնում․․․

Ցավոք, դպրոցն այս տարի առաջին դասարան չունի․ երեխա չի եղել․․․

Մեծ Շենի համեմատ՝ Եղցահողում այս առումով մի քիչ բարվոք վիճակ է․ գրենական պիտույքների որոշակի խմբաքանակ նախքան ուսումնական տարավ մեկնարկը նվեր էին ստացել աշակերտները։ Երկարօրյա խմբերը, սակայն, անցած տարվա դեկտեմբերից, երբ Ադրբեջանը ապօրինաբար փակեց Լաչինի միջանցքը, չեն գործում։

Գյուղմթերքի առումով տարին վատը չէր․ հողի ստացած բերքով եղցահողցիները ոչ միայն իրենց ընտանիքների հոգսն են հոգացել, այլև՝ Ստեփանակերտի բնակիչներին են ահագի օգնել։

«Մեր երթուղայինում ավել շատ պայուսակներ են լինում, քան մարդիկ․ ամեն մեկն իր ունեցածից բաժին է հանում քաղաքում ապրող բարեկամին, ծանոթին, հարևանին»,-ասում է Եղցահողի գյուղապետ Արտակ Հակոբյանը։

Պաշարման պայմաններում բազմիցս հայտնվելով անելանելի վիճակում՝ մարդիկ արդեն մի քայլ առաջ են մտածում։

«Կարմիր Խաչի հետ պայմանավորվածություն ենք ձեռք բերել, որ մենք հիվանդներին անհրաժեշտ դեղորայքը գնենք, իրենք Գորիսից տեղափոխեն․ այսինքն՝ մենակ տեղափոխումն իրենք անեն, որպեսզի մարդիկ լրջագույն խնդրի առաջ նորից չկանգնեն»-ասում է Եղցահողի գյուղապետ Արտակ Հակոբյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո