Փաստ ինֆո

Հայ ազգը մի մեծ ընտանիք է, մի մեծ գերդաստան, այս միտքը չեմ դադարի կրկնել: Մունք գերդաստանի ուժեղ առաջնորդների կարիք օնինք: Այս մասին ֆեյսբուքում գրել է gg-ի հիմնադիր Խաչատուր Գրիգորյանը.

Տալոնով հաց ըն տամ:

Աշխարհի ամենամաքուր քաղաքներից մինը, եթե ոչ ամենամաքուրը սովորականից էլ ավելի ուրախ էր:

Ակամայից մտովի կրկին հիշեցի մանկությունս:

Մութ Երևանը ցնցվում էր ուրախությունից, երբ տասներկու ժամ դադարից հետո մեկ-երկու ժամով լույս էին տալիս: Այդ ժամերին ասում էին Շարլի ժամեր, Շարլ Ազնավուրն էր անձամբ ֆինանսավորել: Շարլը լավ տղա էր, հայ ազգը շնորհակալ է Շարլին, ի՞նչ կասեր կամ կաներ նա այսօր թողնում եմ Ձեր երևակայությանը:

Վերադառնալով լույսերը տալու ուրախությանը: Թե այն ժամանակ, թե հիմա այս ուրախության ճարտարապետները նույն ձեռագիրն ունեն՝ ամեն ինչ արվում է մեզ կոտրելու նպատակով:

Բայց նրանք գիդում չըն, որ դժվարություններ հաղթահարելը հայի արյան մեջ է և նման տափակ տեխնոլոգիաներով մեզ ծնկի չեն բերի: Լինի դա մեռած լեզուների ծակ պրոֆեսոր կամ հիստերիկ պարակ սյասով բանսարկու լրագրող, դրանք լօխ անցողիկ աղետներ են, իսկ հայ ազգը մնայուն արժեք է...

Առավոտյան լօխ հացը ձեռքները շտապուն են տուն: Հացի հերթն էլ չի աղմկում: Կտրոնային համակարգն այդ օրը հարցը լուծեց:

Եվս մեկ անգամ միտքս թռավ գնաց 90-ականների սկիզբ:

Հացի կտրոնի ձևավորմամբ տանն անձամբ ես էի զբաղվում: Սոսնձով կպցնում էի հաստ ստվարաթղթի (картон), այնպես որ այն դառնում էր բացվող փակվող գրքույկ:

Օգտագործված կտրոնները համալրում էին իմ անձնական հավաքածուն: Շատ նեղվեցի երբ կտրոնային համակարգը չեղարկվեց, հավաքածուս էլ չէր աճում: Հավաքածուներ ստեղծել շատ էի սիրում: Ծամոններից դուրս եկած թղթիկների, դրանց դոնալդ էինք ասում, իմ հավաքածուն բակում երկրորդն էր: Ինձնից շատ դոնալդ ուներ միայն ծամոնների ներկրումով զբաղվողի խոխեն: Այն ժամանակ ես որոշել էի, որ երբեք չեմ դադարի դոնալդ հավաքել և քաղաքում ամենամեծ հավաքածուն իմը կլինի...

Միտքս հետ եկավ Պաշարված Արցախ, որտեղ ամեն ընտանիքի հայր դարձել էր յուրահատուկ հայթհայթիչ, պատառ ավելի թափով տղերքը մի քանի ընտանիքի համար էին սնունդ և այլ անհրաժեշտ ապրանքներ մատակարարում: Հայ մայրերն այդ գործին հայրերի մեջքին կանգնած են, թիմային աշխատանք է:

Հայ ազգը մի մեծ ընտանիք է, մի մեծ գերդաստան, այս միտքը չեմ դադարի կրկնել: Մունք գերդաստանի ուժեղ առաջնորդների կարիք օնինք: Ոսոխի ճնշման ներքո այդ հարցն էլ է լուծում ստանալու: Ինչպես մեծերն ասում են՝ տաշած քարը գետնին չի մնա:
Տարածեք այս փոստը թող տաշած քարերի անջուկներին հասնի, քանզի տաշած քարերը մունք ընք 

Աղբյուր` Փաստինֆո