Փաստ ինֆո

Ֆիրդուսին մի լավ խոսք ունի, ասում է՝ «Ճորտը կռվում է, տերը՝ ճարպոտում»։ Մեր այսօրվա իրավիճակը հենց այս մասին է, և Վարդենիսում ու Սոթքում տեղի ունեցող հերթական սադրանքը, որ հրահրել է մեր թշնամին,  ապացուցում է ասվածի ճշմարտությունը՝ մեր լույս տղաների արյունն է հոսում, իսկ վերևների պետքը չի։ Լավ, ինչքա՞ն պետք է այսպես շարունակվի, դեռ ինչքա՞ն մենք սա պետք է հադուրժենք…-«Փաստինֆո» լրատվականի հետ զրույցում ասում է  «Սև հովազ» ՌՀՀԿ-ի նախագահ, արցախյան պատերազմների մասնակից Սերոբ Գասպարյանը։

Հիշեցնենք՝ ՊՆ-ն հայտնել էր, որ սեպտեմբերի 1-ին՝ ժամը 07:50-ից սկսած, թշնամին  ինտենսիվ կրակ է բացել Սոթքի հատվածում տեղակայված հայկական դիրքերի ուղղությամբ: Սոթքի հատվածում տեղակայված հայկական դիրքերի ուղղությամբ Ադրբեջանի ԶՈՒ-ն, տարբեր տրամաչափի հրաձգային զենքերից զատ, կիրառում է նաև ականանետ: Ժամը 17:30-ի դրությամբ իրադրությունն առաջնագծում հարաբերականորեն կայուն է:  Ադրբեջանական հերթական սադրանքի հետևանքով հայկական կողմը վերջին տվյալներով ունի 3 զոհ և 1 վիրավոր։

Սրանք դագաղներով եկան, իսկ եթե քո Հայրենիքի մեջ  ղեկավարներդ դագաղներով են մտնում, ուրիշ ի՞նչ էինք մենք սպասում սրանցից, ասում է Սերոբ Գասպարյանն ու հավելում.«Սրանց գալուց ի վեր, սատանիստական սիմվոլիզմից փրկություն չունենք։ Հայաստանի Հանրապետության համար յուրաքանչյուր կարևոր օրվա կամ տոնի առիթով, ինչպես նաև՝ թրքական տոներին, սրանք մտածված և համաձայնեցված կերպով զոհաբերության ծեսեր են կատարում, ինչի արդյունքում, ամեն անգամ, մեր երիտասարդների արյունն է հեղվում։ Մյուս կողմից՝ մենք ունենք վախկոտների, թմրամոլների, թալանչիների և այլասերվածների մի իշխանություն, որոնք զբաղված են երկիր բոլոր պետական կառույցների կազմաքանդմամբ,  կլինի՝ կրթության, գիտության, տնտեսության, բանակի, բժշկության և այլն։  Սա է այսօրվա մեր իրավիճակը»։

Ինչպես որ երեխան է լույս աշխարհ գալիս՝ կնոջ որովայնում ամիսներ շարունակ հասունանալով, այնպես այսօրվա հակահայ օրվա իշխանությունն է ծնվել։ Վերջին 30 տարիներին սրանց սնել և աճեցրել են ազգադավ նախկին իշխանությունները՝ բոլորն անխտիր և հետևաբար՝ բոլորը պետք է պատասխանատվության ենթարկվեն՝ միասին և համաձայնեցված կերպով մեր Հայրենիքը կործանման տանելու համար. «Հարցնում ենք՝ ո՞նց ծնվեցին այս սրբապիղծները՝ ծնվեցին պիղծ ամուսնության արդյունքում՝ թուրքի ու նախկինների, ծնվեցին այն ժամանակ, երբ տխրահռչակ կույր Լևոնը 2015 թ.-ին  խոսեց Բաբելոնյան աշտարակի շինարարների մասին, երբ Բաբելոնի շինարարները եկան Հայաստան աշխարհում կառուցելու Սոդոմն  ու Գոմորը և ահա կառուցեցին։ Իսկ ինչո՞ւ համար Աստված պետք է բարի աչքով նայի Սոդոմ – Գոմորին»,- հռետորական հարցադրում է կատարում Սերոբ Գասպարյանը։

Կապիկություններին վերջ չկա, ես արդեն ոչ մեկին ու ոչ մի բանի չեմ հավատում, ասում է ազատամարտիկն ու հավելում.«Ամեն օր, երբ աչքերս բացում եմ, ասում եմ ՝ տեր Աստված, վերջին խոսքը քոնն է և այդ խոսքը հնչելու է։ Հնչելու է այն ժամանակ, երբ այս ժողովուրդը կհասկանա, որ սրբապիղծ ներկան ու նախկին իշխանությունները չեն իր փրկիչները, այլ միայն Աստված։ Իսկ հիմա սիրտս շատ է լցված ու ասել,  թե ցավում եմ, նշանակում է՝ ոչինչ չասել, որովհետև, երբ ես զոհերի մասին եմ խոսում, աչքիս առաջ են գալիս  44 օրյա պատերազմի լույս  զոհերը։ Մեր պայքարն, արդեն, ներսից պետք է լինի ու շատ արագ։ Մենք ոչ թե այլևս ժամանակ չունենք, մենք արդեն ոչինչ չունենք, և եթե հիմա  ուշքի չգանք ու չապաշխարենք, ապա արդեն էական ու  շոշափելի կերպով կտեսնենք մեր ոչինչ լինելն ու չունենալը…»։

Աղբյուր` Փաստինֆո