Փաստ ինֆո

Սահմանապահ Երասխ գյուղի բազմազավակ ընտանիքը մինչև տարեվերջ կարող է անօթևան մնալ։ 4 անչափահասների մայրը՝ Կիմա Հարությունյանը, «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում, հայտնեց, որ այս տարվա ընթացքում իրենց արդեն մի քանի անգամ տեղեկացրել են, որ գյուղապետարանի կողմից 6 տարի առաջ տրամադրված տարածքը կա՛մ պետք է ազատել, կա՛մ գնել 2500 դոլարով։ Ընտանիքի մայրն ահազանգում է՝ գումարը վճարելու հնարավորություն չունեն, իսկ երեխաները ձմռանը դրսում չեն կարող մնալ։

«Եթե հնարավոր լինի, որ գումարը գտնվի տարածքը ձեռք բերելու համար շատ լավ կլինի, որովհետև անցած 6 տարիներին այստեղ ենք ապրել ու արդեն սովորել ենք տեղին։ Երեխաներս այստեղ դպրոց ու մանկապարտեղզ են հաճախում։ Եթե տարբերակ չլինի գումարը հայթայթելու, ապա գոնե մի հարմար ու ապահով տարածք տրամադրվի, որպեսզի կարողանանք մեծացնել մեր երեխաներին»,-ասաց սահմանապահ գյուղի բնակչուհին։

Կիմա Հարությունյանի խոսքով՝ իրենց ձեռքից տունը պետք է վերցնեին դեռևս նախորդ տարվա ընթացքում։ Իրենք խնդրել են սպասել՝ հույսով, որ ամուսինը կգնա արտագնա աշխատանքի ու կկարողանան գումարով ձեռք բերել տարածքը։ Պլանները, սակայն, այդպես էլ չեն հաջողել։ Տիկնոջ ամուսինն, առողջական խնդրի պատճառով, այդպես էլ չի կարողացել մեկնել երկրից դուրս։ Այժմ էլ բավարար գումար չունեն՝ տունը գնելու համար։ Իրենց, սակայն, ժամանակ է տրված տարածքն ազատելու համար՝ մինչև դեկտեմբեր։

«Ամուսինս, ճիշտն ասած, հիմա էլ առողջական խնդիրներ ունի։ Ես էլ 4 անչափահաս երեխա ունեմ, չեմ կարողանում աշխատել։ Չգիտեմ՝ ինչ ենք անելու»,- ասաց նա։

Մեր զրուցակցի խոսքով՝ հիմա իր ամուսինը հողագործի աշխատանք է կատարում։ Մի օր աշխատանք լինում է, մի օր՝ չէ։ Աշխատանքային յուրաքանչյուր օրվա վերջում 5000-6000 դրամ գումար է բերում տուն։ Դա էլ ծախսվում է օրվա սննդի համար։ Ընտանիքի միակ հիմնական եկամուտը բազմազավակության թոշակն է՝ 50.000 դրամի չափով։ Կիմա Հարությունյանն ասում է՝ չգիտեն՝ դրանով կոմունալ վճարումներն անել, թե երեխաներին դպրոցի համար պատրաստել։

«Նախակրթարանի և երկրորդ դասարանի երեխաներ ունեմ։ Փոքրս մյուս տարի պետք է գնա մանկապարտեզ։ Ճիշտն ասած, այդ առումով էլ շատ մեծ խնդիրներ ունենք։

Էրեխեքի դպրոցի շորերն են, գրքերն են, մյուս պատագաներն են ... որևէ բան չենք կարողանում ձեռք բերել։ Ամուսնուս չնչին աշխատավարձով էլ հազիվ կարողանում ենք գոյատևել»,- մտահոգված պատմեց նա։

Կիմայի խոսքով՝ դեռևս տարիներ առաջ իր ամուսինն աշխատելիս է եղել տեղի գործարաններից մեկում։ Այդ ժամանակ գումար է անհրաժեշտ եղել՝ երեխաների համար հագուստ, սնունդ, այլ պարագաներ ձեռք բերելու ու կուտակված պարտքերը մարելու համար։ Մի պարտքը մարել են՝ ընկել են մյուս պարտքի ու հարկադիրի ցանցը։

«Հարկադիրը քաշեց աշխատավարձը։ Մենք էլ այդ գումարի հույսին էինք, որ էրեխեքի համար պետք է դպրոցի շորեր առնեինք, մեր բոլոր գնումները, ամբողջը դրանից էր կախված։ Ամեն ինչ ջուրն ընկավ։ Հետո արդեն էլ չկարողացանք վճարել ու ընկանք այս օրի»,- պատմեց բազմազավակ մայրը։

Հիմա էլ ընտանիքը լավ պայմաններում չի բնակվում։ Սահմանապահ գյուղում ջրանջատումները հաճախակի են լինում, ջուրը ստիպված են կրելով տուն հասցնել։

«Ես երրորդ հարկում եմ ապրում։ Ճիշտն ասած, հենց այսօր ջուրը նորից եկել է։ Հազիվ առաջին հարկից ենք կրել- հանել։ Լավ չի գալիս ջուրը։ Տարիներ առաջ, որ եկանք՝ այստեղ ահավոր վիճակ էր։ Ո՛չ ջուր է եղել, ո՛չ կոյուղի է եղել։ Ամուսինս է ներդրում կատարել, որ կարողանանք ինչ-որ ձևով տեղավորվել ու ապրել այստեղ»,- ասաց նա։

Ընտանիքի բնակության շենքում զուգարան ու բաղնիք էլ չկա։ Սենյակներից մեկը բացարձակ անպիտան է բնակության համար։ 6 անձից բաղկացած ընտանիքի անդամներն ստիպված են տեղավորվել ավելի փոքր տարածությունում։ Այդուհանդերձ, ասում են՝ ինչպես էլ լինի՝ ձմռանը 4 անչափահասներին փողոցում պահելուց լավ է։

Աղբյուր` Փաստինֆո