Փաստ ինֆո

Մեկ տարի առաջ ԱՄՆ-ից հայրենադարձված Լորի Ենիգոմշեանն արդեն երկու անգամ հացադուլ է արել ՄԱԿ-ի գրասենյակի մոտ։ Երկրորդ անգամ մեկ օրով հացադուլ անելու որոշումը կայացրել է այն բանից հետո, երբ հասել է Կոռնիձոր, սեփական աչքով տեսել այնտեղ կանգնած, հումանիտար բեռներով բեռնված մեքենաները, զգացել, թե ինչ է նշանակում կիսասոված հայրենակիցներից ընդամենը մի քանի կմ հեռու գտնվել ու ոչնչով չկարողանալ օգնել նրանց։

«Օգոստոսի 4-ին երեխաների իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող 15 ՀԿ-ների ու մի քանի լրագրողների խմբով հասել էինք այդ անցակետ։ Շատ դաժան էր զգալ, որ չես կարողանում օգնել եղբայրներիդ ու քույրերիդ, սովի մատնված 30 հազար երեխաներին․․․ Ծանր էր տեսնել այդ բեռները, որոնց կարիքն այնքան ունեն Արցախում, բայց չկարողանալ ոչինչ անել։ Երբ վերադարձա, որոշեցի նորից գալ այստեղ՝ ՄԱԿ-ի գրասենյակի մոտ ու ի նշան բողոքի ցուցաբերվող անտարբերության, նրանց ուշադրությունն առկա լրջագույն խնդրի վրա գրավելու ակնկալիքով նորից հացադուլ անել։ Քանի որ այնտեղ՝ Արցախում իմ քույրներն ու եղբայրները սոված են, ուրեմն ես էլ այստեղ սոված կմնամ»,-«Փաստինֆո»-ին ասում է Լորին։

Հայրենադարձված հայուհին ցավով նկատում է՝ եթե եվրոպական որևէ երկրում կամ ԱՄՆ-ում ապրող երեխաները հայտնվեին այն նույն կարգավիճակում, ինչ վիճակում արդեն ութ ամիս շարունակ գտնվում են արցախցի երեխաները, ապա ամբողջ աշխարհը կիմանար դրա մասին ու անմիջապես կլուծվեր խնդիրը։ Միջազգային հանրության անգործության պատճառը, ըստ հացադուլավորի, Ադրբեջանի նավթով կաշառվելն է։

«Իրականում բոլոր երկրները, ժողովուրդները պետք է առաջնային կարևորություն տան համամարդկային իրավունքներին, ու հատկապես երեխաները բարձր պաշտպանության տակ պետք է գտնվեն՝ անկախ նրանից, թե աշխարհի որ ծայրում են ապրում։ Ցավոք, ակնհայտորեն, այդ երկրները նախընտրում են իրենց տնտեսական շահերն ու աչք փակում այս ամենի վրա։ Այն պայմանները, որում գտնվում են այսքան ժամանակ Արցախում ապրող 30 հազար երեխաները, միանշանակ իր խիստ բացասական ազդեցությունն է ունենում նրանց թե՛ ֆիզիկական, թե՛ հոգեկան առողջության վրա։ Նրանք այս՝ հասունացման տարիքում պետք է նորմալ սնվեն, բայց սոված կամ կիսասոված են արդեն ամիսներ շարունակ»,-ցավով արձանագրում է Լորին։

Այսքանով հանդերձ, բոլոր հնարավոր ձևերով Լորին շարունակում է պայքարել Արցախի մեր 120 հազար հայրենակիցներին օգնելու, միաջզգային կառույցների ուշադրությունն Արցախում ստեղծված աղետի վրա սևեռելու և արցախահայությանն օգնելու նպատակով գործնական քայլեր  ձեռնարկելու համար։ Նա հույսը չի կորցնում, որ պայքարից հետ չկանգնելու և ամեն օր ՄԱԿ-ի աշխատակիցների աչքի առաջ հացադուլ անելով՝ սայլը տեղից կշարժվի ու բավականին մեծ հնարավորություններ ունեցող այդ կառույցը վերջպես գործի կանցնի։

Հիշեցնենք, որ «Կանայք հանուն Արցախի» նախաձեռնության շրջանակում գրեթե մեկ ամիս է՝ տարբեր մասնագիտությունների տեր կանայք, իրար հերթափոխելով, մեկօրյա հացադուլ են անում՝ դրանով փորձելով ՄԱԿ-ի երևանյան գրասենյակին դրդել գործի դնել իր լծակներն ու հնարավորությունները և հումանիտար օգնություն հասցնել Արցախ։

Աղբյուր` Փաստինֆո