Փաստ ինֆո

Շուշիի շրջանի Մեծ Շենն Արցախի այն եզակի գյուղերից է, որի կապը Ստեփանակերտի հետ դեռ պահպանվում է։ Գյուղացիներից գրեթե ամեն մեկն իր մշակած այգու բերքով օգնում է գոյատևել քաղաքի մի քանի ընտանիքների։

«Այգու եղած-չեղածից, երբեմն նաև մսամթերք ու կանթամթերք գյուղացիները տանում են քաղաքում ապրող իրենց բարեկամների, ծանոթների համար։ Ու ոչ միայն նրանց․ վերջիններիս հարևաններին էլ են բավարարում որոշ չափով։ Իհարկե, այնքան ապրանք չի լինում, որ տանեն շուկայում վաճառեն, բայց գոնե մի քանի ընտանիքի օգնում են այդ հարցում»,- «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասում է Մեծ Շենի համայնքապետ Դավիթ Դավիդյանը։

Լրջագույն խնդիր է նաև պաշարման հետևանքով Արցախում գործազրկության կտրուկ աճը։ Մի կողմից ապրանք շատ քիչ կա՝ բացառապես գյուղմթերք, մյուս կողմից էլ մարդիկ աշխատավարձ չեն ստանում, որ կարողանան եղածից ինչ-որ բան ձեռք բերել։ Դավիդյանը նկատում է՝ մեկ կգ մսի գինը Ստեփանակերտում 6000 դրամ է՝ այն դեպքում, երբ նախքան շրջափակումը տատանվում էր 3000-3500-ի սահմանում։

«Անասունների գլխաքանակն էլ ագահին կրճատվել է։ Եթե էսպես շարունակվի, բնականաբար, մի օր եղածն էլ վերջանալու է»,-ասում է համայնքապետը։

Մեծ Շենի երեխաներն անհամբերությամբ օգոստոսի վերջին են սպասում․ ավելի քան երկու ամիս քաղցրավենիքի կարոտ փոքրիկ արցախցիները վերջապես մեղր են ուտելու։

Գյուղացիների հիմնական զբաղմունքը մեղվաբուծությունն է։ Դավիդյանն ասում է՝ տարին բաերնպաստ չէր, բայց սեփական կարիքները կբավարարեն բնակիչները։

«Երեխաներն ընկճվում են, երբ սոված են լինում։ Գյուղում, բարեբախտաբար, այդ խնդիրը դեռ չկա․ կարողանում ենք ստեղծել հողից ու այնպես անել, որ սոված չմնան, բայց այ քաղցրի պակասը զգում են։ Գոնե որ մեղրը քամենք, այդ բացն ինչ-որ չափով ստացվելու է փակել»,-ասում է համայնքապետը։

Դավիդյանին ավելի շատ մտահոգում է քաղաքաբնակների վիճակը։ Ասում է՝ սա այն ժամանակաշրջանն է, որ բոլորս պարտավոր ենք միմյանց թև ու թիկունք լինել, օգնել ում ինչով կարող ենք։ Որ այդ դեպքում շատ ավելի հեշտ ու արագ կհաղթահարենք այս ճգնաժամը, Մեծ Շենի համայնքապետն ավելի քան վստահ է։

Աղբյուր` Փաստինֆո