Փաստ ինֆո

Դրված է հայ ժողովրդի ու Հայաստանի հանրապետության լինել-չլինելու հարցը, որը ներառում է նաև Արցախը։ Արցախն ապաշրջափակելու համար պետք է դիմել ծայրահեղ միջոցների, կիրառել հնարավոր ու անհնար բոլոր մեթոդները, քանի որ, առանց չափազանցության, սա հայ ժողովրդի ու մեր պետականության կյանքի հարցն է։ Այդ մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում շեշտեց ռազմական պատմաբան Արմեն Այվազյանը։

«Ամենից առաջ պետք է հստակ հասկանալ, որ հայ ժողովրդի համար Արցախի անկումը՝ այսինքն հայաթափումը, բոլոր առումներով լինելու է կործանարար։ Հայաստանի իշխանությունների համար, ինչպես պարզ երևում է նրանց քայլերից, Արցախի անկումն ընդունելի է։ Այստեղ խոր հակասություն է առաջանում Հայաստանի հանրապետության շահերի ու ՀՀ ներկա իշխանությունների միջև։ Ու քանի որ վերջիններս չեն արտահայտում հայ ժողովրդի շահերը, օտար իշխանություններ են՝ օտար օրակարգերով, հետևաբար նրանց պետք է կա՛մ պարտադրել ուժային ճանապարհով բացել միջանցքը, կա՛մ ստիպել հրաժարական տալ»,-նշեց Այվազյանը։
Վստահ լինելով, որ Արցախը հայաթափելուց անմիջապես հետո Ադրբեջանը հարձակումներ է սկսելու Սյունիքի, Գեղարքունիքի ու այլ ուղղություններով և որոշ ժամանակ անց հասնելու է Հայաստանի՝ ներառյալ Երևանի, ամբողջական հայաթափմանը, Այվազյանը շեշտում է՝ այլ ելք չի մնացել, քան դիմել ծայրահեղ միջոցների՝ թեկուզ գիտակցելով, որ ռազմական ճանապարհով միջանցքի բացմանը կարող է հետևել լայնածավալ պատերազմը։

«Երբ քեզ սպանում են, պատերազմից խուսափելն անթույլատրելի է։ Եթե մենք դա չանենք, անկասկած, Ադրբեջանն է սկսելու պատերազմը։ Փաստացի, Ադրբեջանը ներկա պահին էլ մեր դեմ պատերազմ է մղում, իսկ մենք վախենում ենք անգամ այդ բառից։ Վախենալ պետք չէ, ինչպես 1991-ին չենք վախեցել։ Կրկնում եմ՝ այլընտրանք չի մնացել։ Մի բան պետք է շատ լավ գիտակցել ու հասարակությանը հասկացնել, որ Արցախի անկումը 100 անգամ ավելի կործարար ու վտանգավոր է, քան պատերազմը։ Պարտավոր ենք պարզ ցույց տալ, որ թույլ չենք տալու Արցախի հայաթափումը։ Եթե պիտի թողնենք, որ այնտեղ մեր հայրենակիցները սովամահության մատնվեն, ապա ավելի լավ է բոլորս միասին ոչնչանանք»,-ընդգծեց ռազմական պատմաբանը։

Այն, որ իշխանությունը միջանցքը բացելու ռազմական սցենարին ընդհանրապես չի պատրաստվում, եղել ու առայսօր շարունակում է մնալ Արցախում տեղի ունեցող դեպքերի բացառապես արձանագրողը, փաստ է։ Ստեղծված իրավիճակում նախաձեռնողականությունն իրենց ձեռքը վերցնելու հնարավորություն, ըստ մեր զրուցակցի, ունեն քաղաքական այլ ուժերն ու խմբերը ու, մասնավորապես, ընդդիմությունը։

«Ազգային ժողովում, դրանից դուրս ընդդիմադիր ուժերը գործելու, ճնշում գործադրելու բազմաթիվ հնարավորություններ են ունեցել։ Ցավոք, չեն արել ոչ մի գործնական քայլ կամ առաջարկություն։ Նրանք առայսօր կողքից են նայում Արցախում տեղի ունեցողին։ Ընդդիմությունն ունի լծակներ ու անհապաղ դրանք պետք է գործի դնի՝ ստիպելով իշխանությանը ուժով բացել Լաչինի միջանցքն ու վերականգնել Արցախի հետ կապը։ Ավելին՝ խիստ կարևոր է նաև Քաշաթաղի, Քարվաճառի ազատագրումը։ Բոլոր այն տարրերը, որոնք կասեն, թե, իբր, դրանք հայկական չեն, կարևոր չեն, դավաճան են ու պետք է պատժվեն»,-ասաց Այվազյանը՝ հավելելով, որ եթե իշխանությունն, այդուհանդերձ, դա չանի, ապա ճնշում գործադրելով պետք է ստիպել հրաժարական տալ։

Միջազգային հանրությունից ու դերակատարներից այսուհետ որևէ ակնկալիք, մեր զրուցակցի համոզմամբ, պետք չի ունենալ։ Արցախի շրջափակման 220 օրվա ընթացքում նրանց բացարձակ անգործությունը, Ադրբեջանի վրա անգամ չնչին ճնշում չգործադրելը բավարար էին համոզվելու համար, որ այսուհետ ևս ոչինչ չեն անելու Արցախի հայությանը փրկելու համար։

Աղբյուր` Փաստինֆո