Փաստ ինֆո

Հատուկ դեսպանի պաշտոնի մեջ հարմար տեղավորված, իր իսկ բնորոշմամբ՝ երբեմնի «կլասիկ պատգամավոր» Էդմոն Մարուքյանն այսօր համարձակվել է դիմել միջազգային հանրությանը:

Այն հանրությանը, որն իր յուրաքանչյուր նախադասությունից հետո ցիտում է Փաշինյանին, մեջբերում է կամ հղում է կատարում Հայաստանի Հանրապետությունն աշխարհում ներկայացնողին, ՀՀ անունից բանակցողին։

Եվ ստացվում է, որ կարելի է օդի մեջ կրակել ու էական չէ, թե՝ բոլոր կրակոցներն ի սկզբանե հայտնի է, որ «փուստ» են գնալու։

Ահավասիկ, ասում է՝ «Ադրբեջանն ամեն օր ապացուցում է, որ ի վիճակի չէ անգամ ապահովելու այն նարատիվները, որոնք ձևակերպում է միջազգային հանրության աչքի առաջ։ Օրինակ, Ադրբեջանը պնդում էր, որ իրենք ցանկանում են ինտեգրել Լեռնային Ղարաբաղի հայերին, և որ նրանք իրենց քաղաքացիներն են։

Հարց՝ ՀՀ դեսպան՞նն է Մարուքյանը։ Եթե՝ այո, ապա՝ ի՞նչ ասել է «Ադրբեջանն ասում է»։ ազարբայջանն իր շահերից ելնելով շատ բան կարող է ասել։ Աշխարհը լեցուն է ազարբայջանական ստերով։

Իսկ դուք ի՞նչ եք ասում, օրինակ, մինչ ազարբայջան ու միջազգային հանրություն վկայակոչելը, ինչու՞ չեք ասում, թե ՀՀ վարչապետի աթոռին նստածն ի՞նչ է ասում այս համատեքստում։ Ինչու՞ հենց նրան չեք դիմում: Արդյոք նա՞ չէ, որ հանիրավի ազարբայջան սարքովի պետության տարածքային ամբողջականություն որպես ճանաչումէ անկախ Արցախը՝ այդպիսով այն ներառելով անկախ ազարբայջանի կազմում։ Մեկ այլ ՀՀ ղեկավար գոյություն չունի, որն այսպիսի հակահայ և, ուղղակի՝ փաստազուրկ հայտարարություն անի՝ միտումնավոր իրական սպառնալիք ստեղծելով Արցախի, արցախահայության և ողջ Հայաստանի համար։ Հանուն ի՞նչի։ Հանուն իր տխրահռչակ իշխանության երկարաձգմա՞ն։

Այս մասին ինչու՞ է լռում ՀՀ հատուկ դեսպանը։ Թե՞ նրա կարծիքով ՀՀ-ն Փաշինյանն ինքն է, որ կա։ Ի՞նչ է, ինքզինքը «կլասիկ քաղաքական գործիչ» համարողը չի՞ հասկանում, որ իշխանությունները փոխվում են, երկիրը, պետությունն է մնայունը։

Այս ամենի մասին լռելով՝ իմաստազուրկ է ՀՀ դեսպանի խրոխտ կեցվածքը, թե՝ «նախքան քրիստոնյա հայերին «ինտեգրելը», Ադրբեջանը սպանում է նրանց՝ կազմակերպելով տարբեր դիվերսիոն գործողություններ, ապա ոչնչացնում քրիստոնեական եկեղեցիներն ու քրիստոնեական ժառանգության հուշարձանները, հետևաբար՝ Ադրբեջանը քրիստոնյա հայերին ինտեգրելու ծրագիր չունի»։

Ներկայիս կեղծ ժողովրդավարներից անդին, իրապե՛ս քաղաքակիրթ Եվրոպան՝ իրական կլասիկներով վաղուց է փաստել, թե ո՞վ է թուրքը և ո՞վ՝ բոլշևիկյան հեղափոխության ծնունդ թուրքը․ այնպես որ, նոր հեծանիվ պետք չէ հորինել՝ «նրբավար դիվանագիտության» շրջանակներում տեքստերով։ Եվ հավատարմության երդմամբ «մեծարգոյին», որ իր անունը երբեք չեն տալու, թեկուզ Հայաստանի Հանրապետությունը հայտարարի ազարբայջան։

Ասենք, որ Մարությանն իր տեսակի մեջ մենակ չէ։ Նույնաբովանդակ, անշուշտ՝ ոչ «կլասիկ ու նրբավարական», այլ՝ լալահառաչ տեքստեր է արտասանում ծննդավայր Արցախի, Արցախի 120000 հայերի /այդ թվում՝ 30000-ը՝ երեխաներ/, մասին՝ Արցախի Հանրապետության նախագահը։ Եվ դարձյալ՝ առանց հազարամյակների բեռան տակ կքած Արցախն ազարբայջան սարքովի երիտպետության կազմում հիմնական ճանաչողի անունը տալու․․․

Վերջինս, ի դեպ, հայտարարում է, թե՝ ծայրահեղ քայլի է դիմում, որն է՝ նստացույցը, թեպետ՝ ավելի ծայրահեղ քայլեր էլ կան։ Որոնց դիմելու մասին հայտարարություններ Փաշինյանն էլ բազմիցս արել է՝ « դե՛, կրակեցե՛ք, ասելով՝ պատի տակ պատրաստ կանգնելուց» մինչև չարենցյան հայտնի՝ «թո՛ղ ոչ մի զոհ չպահանջվի ինձնից բացի»-ն։

Բայց՝ ինչպես տեսնում եք՝ խոսքերը հնչում են, իսկ իրականում՝ ճիշտ հակառակն է տեղի ունենում․․․

Ա․Ե․

Աղբյուր` Փաստինֆո