Փաստ ինֆո

«Եթե փորձենք իրավիճակն անալոգիայի տեսանկյունից վերլուծենք, ապա կնկատենք, որ բանակցային բոլոր հանդիպումների նախօրեին Ադրբեջանը մշտապես նույն կամ գրեթե միևնույն վարքագիծն է դրսևորել՝ մաքսիմալ սրել և կոշտացնել իրավիճակն այստեղ՝ սահմաններին։ Սա կապված է Ադրբեջանի դիկտատորի այն մոտեցման հետ, որը թույլ է տալիս նրան բանակցային սեղանի շուրջ հանդես է գալ Հայաստանին պարտության մատնած պետության ղեկավարի կամ բանակցողի դիրքերից, ինչի պայմաններում ՀՀ-ն, առնվազն, հնարավորություն չի ունենում սպասարկել իր կենսական շահերը»,- «Փաստինֆո» լրատվականի հետ զրույցումասում է քաղաքագետ Արա Պողոսյանը՝ մեկնաբանելով բրյուսելյան հեթական հանդիպումից առաջ. Ադրբեջանի նախագահի ամբարտավան վարքագիծը՝ ՀՀ-ի և Արցախի սահմաններին։

Այն, որ իրենք հաղթանակած երկիր են և, որ Հայաստանն ու Արցախը պետք է հաշվի նստեն իրենց կամքի հետ, սա Ալիևի վերջին տարիների քաղաքական խոսույթի անբաժանելի մասն է, ասում է քաղաքագետը և հավելում.«Սա խոսում է այն մասին, որ Բաքվի բռնապետն, ըստ էության, պատրաստ չէ բանակցելու, եւ այն, ինչ տեղի է ունենում բրյուսելյան, վաշինգտոնյան և, նույնիսկ, մոսկովյան հարթակներում, դրանք, ըստ էության, բանակցություններ չեն, այլ Ադրբեջանի ներկայացրած պահանջների շուրջ ընթացող խոսակցություններ։ Հետևաբար, երբ մենք տևական ժամանակ խոսում ենք այն մասին, որ Ադրբեջանի ցանկացած պահանջին զիջումների գնալով հասնում ենք նրան, որ պետք է պատրաստ լինենք բավարելու նաև հաջորդ պահանջը, սա իրողություն է»։

Մեկնաբանելով Ալիևի վերջին հայտարարություններից մեկը, թե ՀՀ-ն իր սահմանամերձ մարզերում որևէ գործարան կառուցելիս, այլևս, պետք է հաշվի նստի իր հարևանների հետ, իսկ հայաստանյան գրեթե բոլոր մարզերը սահամանմերձ են, Արա Պողոսյանը նկատում է՝ երբ ՀՀ Ազգային Ժողովի պատգամավորներից մեկը «Հայաքվե» կոչվող շարժման վերաբերյալ կարծիք է հայտնում, թե այս նախաձեռնությունը Ադրբեջանին առիթ է տալու պատերազմ սկսել մեր դեմ, ապա այս ֆոնին, Ադրբեջանի բռնապետի վերոհիշյալ հայտարարությունը, օրինաչափ կարելի է որակել.«Մենք խոսում ենք սուվերեն պետության մասին, որն ունի ամբողջական իրավունքներ՝ սեփական տարածքում ընդունելու ցանկացած օրենսդրություն, որը չի հակասի միջազգայնորեն իր կողմից ստանձնած պարտավորություններին, որոնք վավերացված են երկրի օրենսդիր մարմնի կողմից։

Եթե վերլուծենք այս պատգամավորի խոսքը, ապա սա նշանակում է, որ մեր երկրի օրենսդրությունը պետք է համապատասխանեցնենք Ադրբեջանի հետ։ Հակառակ դեպքում, եթե Ալիևը համարի, որ մեր երկրի կողմից ընդունված այս կամ այն օրենքը իր քիմքին հաճո չէ, ապա պատերազմ կսկսի։ Ստացվում է, որ այդ պատգամավորի խոսքը մեզ, մոտավորապես, այսպիսի բովանդակություն է հաղորդում։ Գալով ՀՀ մարզերում գործարաններ կառուցելու վերաբերյալ Ալիևի սադրիչ հոխորտանքներին՝ եթե չասենք ՀՀ ներքին գործերին միջամտելու փորձին, ապա այստեղ մենք տեսնում ենք Ադրբեջանի նույն կեցվածքը, որով վերջինս հանդես է գալիս բանակցությունների սեղանին։ Այսինքն, Ադրբեջանը համարում է, որ ինքը ՀՀ-ին կապիտուլացիայի է ենթարկել և որպես ՀՀ-ին կապիտուլացրած պետություն իրավասու է խառնվել ՀՀ-ի ներքին գործերին և նախապայմաններ թելադրել։ Սա ոչ թե ենթադրություն է, այլ նրանց քայլերի և հայտարարությունների դինամիկան»,- ասում է քաղաքագետը։

Աղբյուր` Փաստինֆո