Փաստ ինֆո

Արցախը, ցավոք, վաղուց արդեն սուբյեկտ չէ։ Դա գրանցվել է 2020 թ. նոյեմբերի 9-ի կապիտուլացիայի փաստաթղթի ստորագրմամբ՝ ՀՀ, ինչպես նաև Արցախի գործող իշխանությունների մեղքով։ Եվ հիմա, երբ Արցախում իրավիճակն, արդեն, աղետալի է դարձել, բնական է, որ Արայիկ Հարությունյանը նամակ է գրում ՌԴ նախագահին, որովհետև նույն այդ փաստաթղթով ամրագրված եռակողմերից մեկը, հենց, Ռուսաստանի Դաշնությունն է»,- «Փաստինֆո» լրատվականի հետ զրույցում ասում է քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանը։

Հիշեցնենք՝ ԱՀ նախագահ Արայիկ Հարությունյանը նանակով դիմել է Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինին, ինչի մասին ֆեյսբուքյան իր էջում տեղեկացրել է Արցախի հակաճգնաժամային խորհրդի նախագահ Տիգրան Պետրոսյանը` առանց նամակի բովանդակությունը հրապարակելու.«Իշխանությունը նամակ է ուղղել Պուտինին, որում ներկայացված է երկրի ու ժողովրդի ծանրագույն վիճակը։ Կարծում եմ, որ եթե վաղը հստակ քայլեր չտեսնենք ՌԴ կողմից, ապա լռելը հավասարազոր կլինի կործանման… Վաղն էլ համբերենք, հետո հրաբուխի պես պետք է պայթենք՝ հանուն մեր երեխաների, հանուն մեր արժանապատվության», - գրել է Պետրոսյանը՝ կարծիք հայտնելով, որ արցախցիների մեծամասնությունը հավատացել է ոչ թե Հայաստանի ղեկավարին կամ Արցախի ղեկավարին, այլ Ռուսաստանի նախագահ Պուտինի խոսքերին, որ Արցախում հայերը ապրելու են անվտանգ ու արժանապատիվ»։ Արցախի նախագահի խոսնակը չի հերքել, որ նման նամակ ուղարկվել է։

Արմեն Բադալյանը նկատում է՝ ՌԴ-ն բնականորեն որոշակի պատասխանատվություն է կրում Արցախում տեղի ունեցող զարգացումների և այնտեղ ապրող մարդկանց անվտանգության ապահովման համար, որովհետև Արցախում հանդես է գալիս խաղաղապահ զորամիավորումով.«Քանի որ Արցախի իշխանությունը չի կարող դիմել ՀՀ իշխանություններին, որովետև նրանք բացարձակապես ձեռքները լվացել են Արցախի հարցից՝ առաջնորդվելով բացառապես մեկ դիրքորոշմամբ՝ ամեն գնով Արցախը խցկել Ադրբեջանի կազմ, թողնելով մենակ՝ Բաքվի հետ բանակցություններում, ուրեմն, ստեղծված իրավիճակում, բնական է, որ Արցախի ժողովրդի դիրքորոշումը, դեռևս այս պահին արտահայտող Արցախի նախագահը ստիպված է դիմել այն կողմին, որի դիրքորոշումն՝ Արցախի հարցի վերաբերյալ, շատ ավելի ընդունելի է Արցախում ապրողների համար, քան հավաքական Արևմուտքինը կամ, նույնիսկ, Հայաստանի Հանրապետությանը»։

Քաղտեխնոլոգն ասում է՝ երբ ԱՄՆ դեսպանը Հանրային հեռուստաընկերության եթերում ասում է, թե Արցախի ժողովուրդը կարող է շատ լավ և անվտանգ ապրել Ադրբեջանի կազմում, հիանալի հասկանալով, որ այդպիսի բան, ուղղակի, հնարավոր չէ, որովհետև Ադրբեջանն, ուղղակի, կվերացնի տեղի հայությանը, բնականաբար, Արցախին մնում է միայն մեկ ճանապարհ՝ գրել Ռուսաստանի Դաշնությանը, դիմելով այդ երկրի ղեկավարին։

Հարցին՝ ՀՀ իշխանությունների վարած ընդգծված հակառուսական քաղաքականությունը հավասարապես կիսող Արայիկ Հարությունյանն ի՞նչ կարող է ակնկալել ռուսաստանյան կողմից, քաղտեխնոլոգը պատասխանում է՝ բոլոր ղեկավարներն էլ տարբեր տեսակի հարցեր օգտագործելով, զբաղվում են պոպուլիզմով և սեփական անձի համար PR ակցիաներ կազմակերպելով, ցույց տալով, իբր, իրենք փրկիչներ են և զբաղված են ազգը փրկելով.«Իհարկե, Արցախի նախագահը, լինելով ՀՀ քաղաքական թիմի դե ֆակտո անդամ, լիարժեք կիսում է իրականացվող հակառուսական կեցվածքը։ Հետևաբար, նա պատասխանատու է այն ամենի համար, ինչ այսօր կատարվում է Արցախում։ Եվ, քանի դեռ Արցախի բնակչությունը չի հեռացրել այդ նախագահին, նրա տեղում նշանակելով իր համար ցանկալի այլ գործչի, որը ոչ թե նամակներով, այլ ռեալ գործողութուններով կփորձի շտկել ստեղծված իրավիճակը, արցախցիները ստիպված կլինեն բավարարվել Արայիկ Հարությունյանի կիրառած PR ակցիաներով»։

Թե ի՞նչ կտա ՌԴ նախագահին ուղղված Արայիկ Հարությունյանի ուղարկած նամակը, քաղտեխնոլոգը դժվարանում է պատասխանել.«Չափազանց դժվար հարց է։ Քանի դեռ ՌԴ-ն զբաղված է ռուս – ուկրաինական հակամարտության խնդիրներով, շատ դժվար է լինելու հասկանալ՝ թե ինչպիսի՞ն կարող է լինել ՌԴ նախագահի արձագանքն այդ նամակին։ Նամակ ուղարկելը դատապարտելի արարք չէ, դա քաղաքականորեն որևէ նորմ չի խախտում։ Յուրաքանչյուր քաղաքական գործիչ էլ կարող է նամակ ուղարկել այլ երկրի ղեկավարին, բայց դրա արդյունքների մասին՝ այս պահի դրությամբ խոսելն անիմաստ եմ համարում»,- ամփոփելով զրույցն ասել է քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո