Փաստ ինֆո

Արցախի Մարտունու շրջանի Ավդուռ համայնքը ևս հայտնվել է թշնամու թիրախում։ Եթե նախորդ տարի գյուղացիները կարողանում էին մշակել դաշտերը, խոտհարքն էլ օգատգործել, ապա այս տարի ադրբեջանական ստորաբաժանումները գյուղատնտեսական ցանկացած տեխնիկա շարժվելիս՝ անմիջապես թիրախավորում են։

Երեկ մտել ենք, որ խոտը հնձենք ու անսպասելիորեն սկսեցին կրակել։ Սկզբում անկանոն կրակոցներ էին արձակում։ Բայց որ շարունակվեցին կրակոցները ու սկսեցին արդեն թիրախավորած կրակ վարել նաև, ստիպված էինք դուրս գալ որոշ ժամանակով։ Կրակոցները դադարեուց հետո նորից մտանք, քանի որ թշնամին ուզում է մեզ վախեցնել, մենք էլ պետք է ցույց տանք, որ չենք նահանջելու ու մեր հողից ոչ մի դեպքում չենք հրաժարվի»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասում է Ավդուռի համայնքապետ Վարուժան Գրիգորյանը։

Ավդուռի խոտհարքերի մի մասն Արցախի օկուպացված տարածքներում ամրացած ադրբեջանական դիրքերից մի քանի հարյուր մետր հեռավորության վրա են գտնվում։ Գյուղապետը շեշտում է՝ մինչև վերջերս նման նախադեպ չէր եղել․ բոլոր գյուղերի ուղղությամբ կրակում էին ադրբեջանցիները, բացի իրենցից․ հիմա նաև Ավդուսի բնակիչներին չեն թողնում աշխատել։

Մեկ ամենամոտ տարածքին են խփում, մեկ՝ ամենահեռու կետին։ Չես կարողանում ուղղությունը հասկանալա։ Բայց դե, բնական է, որ հետզհետե փորձելու են սեղմել օղակը։ Եթե մենք պատասխան չտանք, վաղն էլ են կրակելու մյուս օրն էլ․․․ Նրանց պետք է սաստենք։ Ի դեպ, անցած տարի մոտ 80 մետր հեռավորության վրա մեքենան կանգնեցրել էի, տեխնիկան մտել էր, խոտը հնձում էր, բայց ոչ մի միջադեպ չի եղել, իսկ հիմա, խնդրեմ, հենց մտավ, սկսեցին կրակել։ պատասխանը պետք է տանք, ուրիշ տարբերակ չկա»,-ասում է Գրիգորյանը։

Այն տարածքում, որը երեկ թիրախավորել էր թշնամին, ացդուռցիները հաճախակի են հավաքվում։ Գյուղապետն ասում է՝ խոտհարքից մոտ 50 մետր հեռավորության վրա աղբյուր կա․ այդ աղբյուրի մոտ հավաքվում, նստում են մի կտոր հաց ուտելու ու նաև այդպես ցույց են տալիս թշնամուն, որ արցախցին իր հողից գնացողը չէ։

Իրենց աչքի առաջ շատ անգամ ենք այդտեղ նստել, հաց կերել՝ ի տես նրանց, որ երբեք չեն հրաժարվի մեր հողից։ Երեկ էլ որ նորից մտանք, պետք է որ հասկանային՝ ավդուռցին խոտն էլ հնձելու, հողն էլ է մշակելու։ Այսօր էլ աշխատում ենք»,-ասում է Գրիգորյանը։
Մոտ 35 հա էլ ցորենի ու գարին են ցանել գյուղացիները։ Դեռ հունձի ժամանակ չէ, բայց մոտենում է։ Գյուղապետը հույս ունի, որ գոնե եղած բերքը կկարողանան հավաքել։

Կարտոֆիլի ու բանջարաբոստանային մյուս մշակաբույսերի բերքատվությունից Գրիգորյանը չ դժգհում, ասում է՝ յոլա ենք գնալու, մի քիչ ավելի, մի քիչ պակաս՝ կարևոր րչէ, կարևրոն այն է, որ Արցախը Մայր Հայաստանին կապող ճանապարհը բացվի։

Վառելիք չկա, գյուղապետերը չեն ստանում, որ գյուղի կարիքների համար կարողանանք օգտագործել։ Այնքան սուղ են պաշարները, որ գյուղում մեկին հիվանդանոց տեղափոխելու կարիք առաջանալու դեպքում, պետք է ևս 4 հոգու գտնենք, որ կարողանանք կազմակերպել։ Դա էլ փոքր գյուղում ո՞նց գտնենք․․․ Մայրը, օրինակ, չորս վրահատություն է տարել, մի կերպ տեղափոխել եմ Ստեփանակերտ, որ հետվիրահատական պրոցեդուրաներն անեն։ Հիվանդների տեղափոխումն է լուրջ խնդիր։ Գոնե որ ճանապարհը բացվի, վառելիք գա, էլի ոչինչ, կդիմանանք»,-ասում է Ավդուռի գյուղապետն ու հավելում՝ համ նեղվում ենք, համ էլ գիտակցում՝ որ չկա վառելիք, պետությունը որտեղի՞ց տա․․․ Ամենակարևորն, իրոք, կյանքի ճանապարհը բացվելն է․․․

Հիշեցնենք, որ Արցախի ՊՆ-ն հաղորդագրություն է տարածել այն մասին, որ հունիսի 25-ի ժամը 17։30-ի սահմաններում ադրբեջանական ստորաբաժանումները հրաձգային զենքից կրակ են բացել Ավդուռ համայնքի դաշտերում գյուղատնտեսական աշխատանքներ կատարող տրակտորի ուղղությամբ։

Աղբյուր` Փաստինֆո