Փաստ ինֆո

Արցախում սնունդ դեռևս կա, բայց ավարտվելու վրա է։ Ոչ միայն դեղ կամ մանկական կեր, այլև, բացարձակապես, որևէ բան Արցախի տարածք, արդեն, մոտ մեկ շաբաթ է չի մտնում»,- «Փաստինֆո» լրատվականի հետ զրույցում ասում է Արցախի բնակիչ, պահեստազորի սպա Սերգեյ Համբարձումյանը։

Հիշեցնենք, որ, արդեն, մեկ շաբաթ է, ինչ ադրբեջանական կողմը՝ փակելով Հակարիի կամրջի հարևանությամբ տեղադրված իր անցակետն, արգելում է, որպեսզի Արցախի տարածք հումանիտար օգնության տեսքով տրամադրվող սնունդ, դեղորայք, կամ որևէ տեսակի բեռ մուտք գործի։ Նույնիսկ, ծանր հիվանդներին դուրս բերել Արցախի տարածքից «Կարմիր խաչ» միջազգային կազմակերպությանը չի հաջողվում։

Սերգեյ Համբարձուկյանը նկատում է՝ արդեն, վաղուց, հույսները կտրել են Հայաստանի դավաճան իշխանություններից, սակայն, չեն կարողանում հասկանալ, թե ինչո՞ւ ընդդիմությունը կամ, գոնե, հայաստանյան առողջ մասսան որևէ քայլ չի ձեռնարկում՝ Արցախում հումանիտար ճգնաժամն արդեն խոր աղետի վերածված իրավիճակն ինչ – որ կերպ կանխելու համար։

Սերգեյ Համբարձումյանն ասում է՝ սպասելիքներ չունեն նաեւ Արցախի իշխանություններից։ «Ինչ Արայիկ Հարությունյանը եկավ իշխանության, սկսեց այնպիսի նշանակումներ անել, որոնց վրա, բառի բուն իմաստով, ծիծաղում էր ողջ Արցախը։ Օրինակ, Հարությունյանը կարող էր խիստ կարևոր և պատասխանատու պետական պաշտոններում այնպիսի մարդկանց նշանակել, որոնք երբեք իրենց կյանքում պետական ապարատին ոչ միայն մոտ չէին գնացել, այլև՝ անգամ պատկերացում չունեին, թե ինչ իրավունքներով և պարտականություններով են լիազորված իրենք՝ այս կամ այն պաշտոնում։ Արդյունքում ստացվեց այն, որ Արցախի պետական համակարգը, կարելի է ասել, վտանգավորության աստիճանի թուլացած վիճակում է հայտնվել։ Շատ երկար եմ մտածել՝ ինչո՞ւ էր Արայիկ Հարությունյանն այսպիսի կործանարար կադրային քաղաքականություն վարում, սակայն, այս հարցի պատասխանը տվեց Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը, երբ հայտարարեց, թե Արցախում պետական ինստիտուտներ պետք է գոյության չունենան։ Ահա այն ամենը, ինչ պետք է ասել Արցախի՝ օրվա իշխանությունների և նրանց վարած քաղաքականության մասին»,- ասում է Արցախի բնակիչը։

Արայիկ Հարությունյանին պետք է բերել նրան, որպեսզի նա նստի ու տոտալ բլոկադայի ենթարկված իր ժողովրդին ազնիվ պատմի ամբողջ իրականությունը, խոստավանի, թե ի՞նչ է արել, ի՞նչ է կատարվել.«Ամեն դեպքում, պետք է մեր ոտքերի տակի կեղտը մաքրենք, ամուր հողի վրա կանգնենք, որպեսզի վստահ լինենք, որ չենք սայթաքելու և առաջ շարժվենք։ Այս առումով, Արայիկ Հարությունյանին կփրկի միայն սրտաբուխ ազնիվ խոստովանությունը, այլ փրկության ճանապարհ, նա չունի։ Ի դեպ, ինչ վերաբերում է խոստովանությունների թեմային, ապա այստեղ ասելիք ունեն նաև Արցախի նախկին ղեկավարները, որոնց վառած կանաչ լույսի տակ՝ Արայիկ Հարությունյանը դարձավ Արցախի տխրահռչակ նախագահ։ Թե՛ Բակո Սահակյանը, թե՛ մնացյալ նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյաները պետք է իրենց մեջ քաջություն գտնեն՝ ընդունելու իրենց մեղքն ու խոստավանելու ժողովրդին, որ ստեղծված իրավիճակում իրենց մեղքի բաժինը նույնպես, մեծ է»,- ասում է Սերգեյ Համբարձումյանը։

Ինչ վերաբերում է ընդդիմությանը, ապա, ըստ բանախոսի ունեցած անձնական համոզման, Սամվել Բաբայանն ու Ռուբեն Վարդանյանն իրենց մեջ կիսել են Արցախի ընդդիմությունը և զբաղված են հասարակության և մարդկանց մեջ հասունացող ցասումն ու բարկությունն այս կամ այն կերպ պարպելու գործով։ Բանախոսը կասկած չունի, որ ընդդիմությունն Արցախում հատուկ նպատակով է կիսվել։

«Որ կողմից ուզում ես նայես՝ Արայիկ Հարությունյանն, իբր, Ռուբեն Վարդանյանին գործից հեռացնում է, բայց նրանք շարունակում են հանդիպել ու շփվել իրար հետ։ Սամվել Բաբայանն ու Ռուբեն Վարդանյանն, իբր, իրար հետ լավ հարաբերությունների մեջ չեն, բայց պարզ երևում է, որ դա, ընդամենը, վատ բեմադրված խաղ է։ Լուրեր են տարածում, իբր, Արայիկ Հարությունյանն ու Սամվել Բաբայանն իրար հետ լավ հարաբերությունների մեջ չեն, բայց սա, նույնպես, բոլորովին այդպես չէ։ Հիմա ինքներդ արեք ձեր հետևություններն ու տվեք Արցախում՝ ընդդիմության որակի վերաբերյալ ձեր գնահատականը»,- ասում է Արցախի բնակիչը։

Հարցին՝ընդդիմությունն իրար մեջ կիսած առաջնորդներ Սամվել Բաբայանն ու Ռուբեն Վարդանյանը նստած հետևում են, թե ինչպե՞ս է, արդեն, մեկ շաբաթ, սովի մատնվում մի ողջ՝ 120. 000 բնակիչ, որից մոտ 30 000-ը մանկահասակ երեխաներ են, Սերգեյ Համբարձումյանը պատասխանսում է՝ և՛ Բաբայանը, և՛ Վարդանյանն ակտիվ աջ ու ձախ հարցազրույցներ են տալիս տարատեսակ լրատվամիջոցներին, սակայն դրանից, Արցախում տոտալ շրջափակման մեջ հայտնված քաղաքացիների գոյաբանական խնդիրները որևէ կերպ լուծում չեն ստանում։

Ժողովուրդն Արցախում, ըստ Սերգեյ Համբարձումյանի, նորմալ տրամադրություն ունի.«Արցախցին դիմանում է, բայց չի հարմարվում։ Արցախցին ոչ մի բանից չի վախենում։ Ուղղակի, մարդիկ մի քիչ նյարդային են դարձել, որովհետև հասկանում են, որ իրենց փակուղի են մտցրել։ Թեև, այս ամենով հանդերձ, մի բան եմ նկատել՝ գյուղերում ապրող մեր բնակիչները շատ ավելի լավատես են, քան Ստեփանակերտում բնակվողները։ Վերջին օրերին նկատել եմ նաև մեկ այլ երևույթ՝ այստեղ մի խումբ կար, որ, ցանկացած իրավիճակում, պաշտպանում էր Արայիկ Հարությունյանին և նրա իշխանությանը, փորձում արդարացումներ գտնել նրանց այս կամ այն արարքների կամ որոշումների մեջ։ Իսկ այսօր արդեն անգամ այդ խումբը տարակուսանքների մեջ է ընկել, նրանց հայացքներում կասկած ու անորոշություն կա՝ ի՞նչ է իրենց ու մեզ բոլորիս սպասվում առաջիկայում…Ժամանակին, երբ նրանց ասում ու բացատրում էինք, թե ինչն - ինչից հետո է, մեզ ասում էին՝ չէ՜, ի՞նչ եք խոսում։ Կամաց – կամաց սկսել են հասկանալ, թե ինչ էինք խոսում, սակայն, ցավոք, այսքան ուշացում են միայն հասկանում».- ասում է պահեստազորի սպան։

Ավելին, Սերգեյ Համբարձումյանի արձանագրմամբ՝ Արցախում, օրվա իշխանությունների վարած անհեռատես քաղաքականության արդյունքում, սոցիալական բունտ է հասունանում. «Օրինակ, Արցախի Պետնախարարը հպարտ դեմքի արտահայտությամբ հայտարարում է, թե կգ-ը 900 դրամով Հայաստանից ծիրան է ներմուծել Արցախ։ Չգիտես՝ լացե՞ս, թե ծիծաղես, երբ ամենապարզունակ և ամենաշռայլ հաշվարկներով, անգամ, Արարատի մարզից դեպի Արցախ ներմուծվող մեծածախ ծիրանի մեկ կգ-ը պետք է կազմեր, ընդամենը՝ 600 դրամ։ Նորից եմ կրկնում՝ ամենաշռայլ հաշվարկների արդյունքում՝ ծիրանի ներկրման մեկ կգ-ը պետք է կազմեր 600 դրամ։ Հիմա ուզում եմ ասել՝ Արցախի պետնախարար, երբ դու հայտարարում ես, թե կոռուպցիայի դեմ պայքար ես մղում, ես որպես Արցախի շարքային քաղաքացի, քեզ հարց եմ տալիս՝ ո՞ւ ր է «կորում» տոտալ բլոկադայի մեջ հայտնված Արցախ ներմուծվող մեկ կգ ծիրանի մեջ 300 դրամը։ Կամ, մի՞թե կարելի է ստեղծված այսպիսի պայմաններում նման վարք դրսևորել։ Եվ սա, միայն մեկ օրինակն էր, որի մասին ես խոսեցի՝ ասելու համար, որ Արցախում, այո, սոցիալական բունտ է հասունանում»,- ասում է Արցախի բնակիչ, պահեստազորի սպա Սերգեյ Համբարձումյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո