Փաստ ինֆո

«Այս պարագայում, ես պետք է ոչ այնքան իրավաբանական տերմին օգտագործեմ՝ սա գողություն է, որ իրականացվել է պետական մակարդակով»,- «Փաստինֆո» լրատվականի հետ զրույցում, ասել է ՀՀ Մարդու իրավունքների առաջին պաշտպան Լարիսա Ալավերդյանը՝ մեկնաբանելով «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամին հանգանակած 100 մլն. ԱՄՆ դոլարը ՀՀ կառավարության կողմից փոշիացմանը։

Հիշեցնենք, որ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ համայն հայությունը «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամին հանգանակել էր աննախադեպ ծավալլի գումար՝ 100 մլն դոլլար՝ օգնելու Արցախի պաշտպանունակության բարձրացմանը, սաւայն հիմնադրամը, առանց ստանալու բարեգործների համաձայնությունը, հանգամանակված գումարը փոխանցել է ՀՀ պետբյուջե, իսկ կառավարությունն էլ տնօրինել է՝ ըստ իր նախասիրության։ Այն է՝ Արցախի պաշտպանունակությունը բարձրացնելու փոխարեն նպաստներ են բաժանել՝ փաստացի փոշիացնելով գումարը։

Լարիսա Ալավերդյանը նկատում է՝ «փոշիացում» տերմինն, այս պարագայում, կարելի է ասել, նույնիսկ, լավ խոսք է. «Փոշիացնել, նշանակում է ծախսել գումարն այն ուղղություններով, որով նախատեսված է եղել ի սկզբանե, բայց արդյունավետ չեն ծախսել։ Դեռ չեմ խոսում այն մասին, թե ինչպե՞ս են կատարվել այդ ստուգումները, որովհետև բոլոր ստուգողական և վերահսկողական աշխատանքներին պետք է ընդգրկված լինեին ընդդիմադիր ուժեր, անկախ նրանից՝ լա՞վն են նրանք, թե՞ վատը։ Ոչ թե նրա համար, որ նրանք ավելի ազնիվ կլինեին, այլ այն պատճառով, որ դա, հենց, այն հակակշիռների մեխանիզմն է, որը պարտադիր է; Ընդդիմությունը շահագրգռված կերպով պետք է հայտնաբերի և բացահայտի այն բոլոր գործողությունները, որոնք հանգեցրել են 100 մլն. ԱՄՆ դոլարի կորստի, որն, իրապես, աննախադեպ թիվ է կազմում «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի ողջ պատմության մեջ»։

«Հայաստան» հիմնադրամին հանգանակած գումարների ծախսը պետք է ստուգի ոչ թե պաշտոնատար անձը, այլև՝ այդ նպատակով ստեղծված հատուկ հանձնաժողովը, որի կազմում մեծամասնություն պետք է կազմեն ընդդիմադիր, ինչու չէ՝ խորհրդարանական ընդդիմադիր ուժերի ներկայացուցիչները, ասում է Ալավերդյանը. «Դեռ չեմ խոսում այն մասին, որ այդ հանձնաժողովի կազմի մեջ պետք է ընդգրկված լինեին ենթադրյալ շահառուների ամենապարզ ներկայացուցիչները, դրանք են՝ զոված, վիրավորում ստացած, ռազմաագերիների կամ անհետ կորածների ընտանիքների անդամները և այլն։ Այս ամենը հաշվի առնելով է, որ մենք, տվյալ պարագայում, պետք է խոսենք ոչ թե միլիոնավոր դոլլարների հասնող գումարների փոշիացման, այլ բացեբաց գողության դատապարտելի երևույթի մասին, երբ խոշոր չափերի հասնող գումարները կամ յուրացվել են, կամ ուղղված են եղել հակառակ ուղղությամբ՝ ծառայեցվելով բոլորովին ոչ սկզբնական նպատակներին։ Ի դեպ, սա պետք է դառնա խորհրդարանական ընդդիմադիր ֆրակցիաների պահանջը՝ ստեղծել այդօրինակ հանձնաժողով և գնալ վատնված կամ գողացված գումարների հայտնաբերման ճանապարհով։ Այստեղ պետք է հստակեցնել՝ մենք գործ ունենք ոչ թե կոռուպցիայի դեմ պայքարող վարչակազմի հետ, ես նրանց չեմ համարում իշխանություն, այլ այնպիսի մի խմբի, որ եկել է, առանց բացառության, պետական բոլոր ինստիտուտների կազմաքանդման նպատակով և, արդեն, ավելի քան հինգը տարի լծված է հենց այդ աշխատանքի իրականացմանը»,- ասում է Ալավերդյանը։

Հարցին՝ ինչպե՞ս կարելի է մեկնաբանել իրողությունը, երբ հիմնադրամը որոշում է կայացնում դրամական արտահայտություն ստացած կամքի կատարումը վերապահել ՀՀ Կառավարությանը, Լարիսա Ալավերդյանը պատասխանում է՝ նախ շատ ճիշտ էր ընտրված գումարների ծագման բնութագիրը, որովհետև դրանք, իսկապես, դրամական արտահայտություն ստացած հազարավոր մեր սրտացավ հայրենակիցների կամքի կատարում էր.«Ինչ վերաբերում է դրանց կատարումը ՀՀ Կառավարությանը հանձնելու որոշման մասին, ապա այստեղ պատասխանը շատ հստակ է՝ սա օրենսդրության ուղիղ, կրկնում և շեշտում եմ՝ ուղիղ ոտնահարում է։ Նույնիսկ, ամենալավագույն Կառավարությունը, որին կվստահեր մի ողջ ժողովուրդ, այդպիսի պարագայում, անգամ, իրավունք չպետք է ունենար նման գումարների հետ գործ ունենալ»։

Աղբյուր` Փաստինֆո