Փաստ ինֆո

Դժվարություններն ու փորձությունները հաղթահարելուն զուգահեռ՝ արդեն ավելի քան կես տարի շրջափակման մեջ գտնվող մեր հայրենակիցները, հանգամանքների բերումով, չնախատեսված պայմաններում են նշում նաև կյանքի հիշարժան իրադարձությունները։ 14-ամյա Գեորգին, օրինակ, որ 9 տարի հաճախել է Ստեփանակերտի թիվ 3 դպրոց, Վերջին զանգի արարողությունն անցկացրել է Սյունիքում՝ Կապանի թիվ 1 դպրոցի 9-րդ դասարանի աշակերտների հետ։

«Ապրիլի 15-ին եկել էինք Երևան՝ բժշկի, ու պետք է մայիսի 9-ին վերադառնայինք Ստեփանակերտ։ Նախատեսված օրը չկարողացանք վերադառնալ, քանի որ ադրբեջանական անցակետի տեղադրումից հետո մի քանի օր շարունակ Կարմիր Խաչի մեքենաները չէին կարողանում անցնել միջանցքով․ ստիպված մնացինք Կապանում՝ ընկերուհուս տանը։ Ստեփանակերտ՝ մեր տուն, վերադարձանք հունիսի 1-ին»,-Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում պատմում է Գեորգիի մայրը՝ Իլոնան։

Որդին առողջական խնդիր ուներ և անհրաժեշտ էր Երևան հասնել։ Երևանի բժշկական կենտրոններից մեկում Գեորգիի ախորոշումը հաստատվելուց հետո մայր ու որդի տեղափոխվել են Կապան։ Այնտեղ մոտ մեկ ամիս մնացեզ Իլոնայի ընկերուհու տանը։

«Քանի որ ավարտական դասարանում էր Գեորգին ՝ 9-րդում, Ստեփանակերտից՝ դպրոցի տնօրինությունը հորդորեց անպայման որևէ դպրոց դիմել, որպեսզի երեխան ծրագրից հետ չընկնի։ Դիմեցի Կապանի թիվ 1 դպրոց, ու այնքան ջերմ ընդունեցին որդուս, որ չեմ կարող նկարագրել։ Թե՛ աշակերտները, թե՛ դասղեկն ու տնօրենն այնպիսի ջերմ մթնոլորտ էին ստեղծել, որ տղաս, լինելով բնավորությամբ շատ ամաչկոտ, ընդհանրապես չնեղվեց։ Ավելին՝ ծնողներն անգամ ասում էին, որ, կարծես, 9 տարի այդ դպրոցում լինի սովորած»,-նշում է Գեորգիի մայրը։

Վերջին զանգի օրը Գեորգին հարազատ դպրոցից ու դասընկերներից ֆիզիկապես հեռու էր, բայց կարճ ժամանակահատվածում մտերիմ դարձած կապանցի ընկերների շրջապատում Վերջին զանգի արարողության ամբողջ ընթացքում ոչ մի պահ իրեն միայնակ չի զգացել։

Մայրը հիշում է՝ առաջին անգամ այդ օրը Գեորգին պարել է․․․

«Որդուս համար բանաստեղծություն է գրել դասղեկը․ Արցախի մասին էր բանաստեղծությունը, ու իմաստն այն էր, որ Աստծո օգնությամբ Արցախն այս փորձությունը՝ շրջափակումը, անպայման հաղթահարելու է․․․ Անգամ Վերջին զանգից հետո տնօրենն ինձ կանչեց, ծաղկեփունջ նվիրեց ու շնորհակալություն հայտնեց, որ Արցախում տոկուն ենք, դիմակայում ենք դժվարություններին ու չենք հանձնվում․․․»,-հիշում է Իլոնան։

Վերջին զանգն ու հրաժեշտի երեկոն Կապանում անցկացնելուց հետո, Գեորգին վերադարձել է Ստեփանակերտ։ Հիմա քննաշրջանն է ընթացքի մեջ․ մասնագիտության հարցում դեռ չի կողմնոորշվել, բայց վճռականությունը՝ ի հեճուկս բոլոր դժվարությունների, ապրել, ուսում ստանալ ու աշխատել Արցախում, Գեորգիի մոտ ակնհայտ է։

Աղբյուր` Փաստինֆո