Փաստ ինֆո

Ընդհանրապես, շատ ամոթալի բան կա լրատվամիջոցների, առավել քան՝ մարդկայնորեն անհասկանալի՝ լրագրող Դավիթ Սարգսյանի հանդեպ ՀՀ նախկին փոխվարչապետ, Երևանի փոխքաղաքապետ, իշխանական ՔՊ կուսակցության քաղաքապետի թեկնածու, Տիգրան Ավինյանի գործողությունների մեջ։

Մի տեսակ այնպիսի տպավորություն է, թե և՛ ինքը, և՛ հատկապես իր ներկայացուցիչը լուսնից են իջել և երբևէ չեն իմացել, որ ցանկացած անձի, բարձրաստիճան պաշտոնյայի առնչվող հրապարակման հետ անհամաձայն լինելու դեպքում գործողությունների հաջորդականություն գոյություն ունի։

«Հերքման պահանջ» կամ «պատասխան» հասկացությունները Ավինյանին, նրա փաստաբանին անծանո՞թ երևույթ էր, որ խորհուրդ չի տվել,օրինակ, փաստաբանն իր պաշտպանյալին քայլ առ քայլ առաջ գնալ, նախ՝ իրեն վերաբերող հրապարակման առիթով, ասենք, անհամաձայնություն հայտնել՝ պահանջելով լրատվամիջոցից՝ հերքում տպել։ Եվ միայն նրանից հետո, երբ լրատվամիջոցը կհրաժարվեր հերքում կամ պատասխան հոդվածը տպել, այն ժամանակ պաշտպան և պաշտպանյալ կանցնեին իրենց հաջորդ քայլերին։

Բայց ոչ, Ավինյանը որոշել է միանգամից դատի տալ ու ահռելի գումարային փոխհատուցում պահանջել, ավելին՝ նաեւ նախաձեռնել, որ արգելանք դրվի տվյալ պարագայում լրագրողի աշխատավարձի հաշվեհամարին։

Սա արդեն բարոյական չէ ու նաև՝ հումանիզմից հեռու է և առաջին բանը, որ մտածում ես՝ դատարանից առաջ ընկնելով պաշտոնյան «սեփական պատիժը» և «սեփական պատժաչափն» է ուզում թելադրել։ Այսինքն, դատավորին ուղղված՝ թաքնված թելադրանք է հիշեցնում սա։

Մանավանդ, որ շարքային քպականից մինչև վերինը սիրում են կրկնել՝ «մեխն էլ է մեր ձեռքը, չագուչն էլ»։

ՈՒ հիմա, հետին թվով, երբ պաշտպանը հայտարարում է՝ «Տիգրան Ավինյանի դիրքորոշումը՝ որևէ լրատվամիջոցի սնանկացնելու կամ հատուկ որևէ ֆինանսական անհարմարություններ պատճառելու նպատակ չունենալու մասին» և այն մասին, որ ինքը միջնորդություն է ներկայացրել դատարանին՝ լրագրող Դավիթ Սարգսյանի գույքի և դրամական միջոցների նկատմամբ կիրառված արգելանքը վերացնելու վերաբերյալ, ուզում ես ասել՝ մեծահոգություն չեք ցուցաբերում այդպիսով․․․ Եթե սնանկացնելու մտադրություն չլիներ, ապա գումարային պահանջը կլիներ, ասենք, սիմվոլիկ մեկ դրամ եւ ոչ թե մի քանի միլիոն։

Ի դեպ, կոնկրետ այս դեպքի համատեքստում՝ ընդհանրացված մոտեցում արտահայտելով, նշենք՝ Տիգրան Ավինյանն առաջին անգամը չէ, որ իր գործունեությանը վերաբերող պրոբլեմատիկ հրապարակումներից հետո լրատվամիջոցների հետ դատական պատմությունների մեջ է հայտնվում։ Կոնկրետ «Փաստինֆոն» էլ այս առումով սեփական «դրվագներն» ունի՝ «ԱՆԻՖ»-ում և Երևանի քաղաքապետարանում նրա միաժամանակյա աշխատանքային գործունեությամբ պայմանավորված հոդվածների առնչությամբ։ Եվ դարձյալ լրատվամիջոցին պատժելու մոտիվի անթաքույց առկայությամբ։

․․․Բայց՝պարոնայք իշխանավորնե՛ր, իշխանություն լինել չի նշանակում լրագրողին և լրատվամիջոցին դատարանով և այլ միջոցնելով վախեցնելու հնարավորություն ունենալ, չէ՞ որ հաճախ եք կրկնում հենց դուք, որ իշխանությունը ծառայություն է, ամեն նոր նշանակման ժամանակ էլ՝ միմյանց «բարի ծառայություն» եք մաղթում։ Թե՞ բառեր են, ուղղակի, շարում եք․․․

Աղբյուր` Փաստինֆո