Փաստ ինֆո

Թշնամին անկեղծ հայտարարում է իր ծավալապաշտական նկրտումների մասին և անխոչընդոտ ոտնձգություններ կատարում թե՛ ՀՀ սուվերեն տարածքի, թե՛ Արցախի նկատմամբ։ Երբ ապօրինաբար հսկիչ անցագրային կետ տեղադրեց Լաչինի միջանցքում, արդեն պարզ էր, որ դրան անմիջապես չհակազդելու, անգործություն ցուցաբերելու դեպքում Ադրբեջանի հաջորդ քայլը սքանավորման համակարգի տեղադրում է լինելու։ Տեղի ունեցածն անսպասելի չէր՝ հաշվի առնելով հայկական կողմի անգործությունը։ Ստացվում է՝ կան որոշակի ներքին պայմաավորվածություններ, որոնք թույլ են տալիս Բաքվին կատարել այդ քայլերը։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց քաղաքագետ, վերլուծաբան Դավիթ Կարապետյանը։

«Ես ավելի քան վստահ եմ, որ Ադրբեջանը չէր կարող ինքնագլուխ նման որոշումներ կայացնել ու մի քանի օրում՝ այն էլ անարգել, անել այդ ամենը։ Հիմա թե դա ռուսների հետ կոնսենսուսի արդյունքում է եղել, թե իրենց, ռուսների ու ՀՀ իշխանությունների, թե կուլիսային պայմանավորվածություններում ներգրավված են եղել նաև Արցախի իշխանությունները, չեմ կարող ասել, բայց, կրկնում եմ՝ հաստատ ինչ-որ պայմանավորվածություն եղել է»,-նկատում է վերլուծաբանը։

Հայաստանն Արցախին կապող Լաչինի միջանցքում ադրբեջանական անցակետի հայտնվելուն, քաղաքագետի գնահատմամբ, նաև ՀՀ վարչապետի ելույթներն են նպաստել։ Հիշեցնելով տարբեր ամբիոններից Փաշինյանի՝ բազմիցս արած այն հայտարարությունը, թե Հայաստանը ճանաչում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ Կարապետյանը նկատում է՝ Ալիևի ձեռքում դա հաղթաթուղթ է դառնում և արդյունքում Հայաստանն Արցախին կապող միջանցքում հայտնվում է ադրբեջանական հսկիչ անցագրային կետ։

«Որքան էլ Ադրբեջանը հղում անի Փաշինյանի ելույթներին, որոնք, ի դեպ, շատ իրարամերժ են, մենք պետք է հիշեցնենք, վկայակոչենք նոյեմբերի 9-ի հայտարարության դրույթները։ Այդտեղ սևով սպիտակի վրա արձանագրված է, որ Հայաստանն Արցախին կապվում է 5 կմ լայնությամբ Լաչինի միջանցքով, որտեղ վերահսկողություն իրականացնելու իրավունքը տրված է ռուս խաղաղապահներին»,-ասում է Կարապետյանը։

Անդրադառնալով այս օրերին տարբեր ուժային կենտրոններում Հայաստանի ու Ադրբեջանի բարձրաստիճան պաշտոնյաների մասնակցությամբ անցկացվող հանդիպումների բովանդակային մասին՝ վերլուծաբանը նշում է․

«Պաշտոնական տեղեկատվությունը շատ սուղ է, բայց արժանահավատ տեղեկատվական ռեսուրսները հայտնում են, որ այդ հանդիպումներում քննարկվում են փոքրամասնությունների իրավունքներին առնչվող հարցեր։ Նկատենք, որ Ադրբեջանն օրեր առաջ ՄԱԿ-ում առաջ է քաշել 8 կետանոց պահանջ՝ ուղղված Հայաստանին։ Բլինքենի հետ հանդիպմանը ևս այդ պահանջներն Ադրբեջանն, անկասկած, առաջ քաշած կլինի։ Իսկ այդ պահանջների թվում նաև, այսպես կոչված, «արևմտյան Ադրբեջան», այսինքն՝ ՀՀ Սյունիքի մարզ, փախստականների վերադարձի ապահովումն է։ Ինչքան տեղյակ եմ, նմանատիպ պահանջով Հայաստանը հանդես չի եկել, այսինքն՝ ստացվում է, որ այս անգամ ևս գերկշռում են ադրբեջանական պահանջները»։

Վերլուծելով Ադրբեջանի վարած դիվանագիտական քաղաքականությունը՝ վերլուծաբանը մի պարզ օրինաչափություն է նկատել․ այդ երկիրը պարբերաբար առաջ է քաշում պահանջներ և ամեն անգամ այդ պահանջների մի մասը՝ որպես կոմպրոմիս, ՀՀ իշխանությունները կատարում են։

ՀՀ վարչապետի Կառավարության նիստերին հնչող ելույթները համեմատելով լրագրողական արձանագրումների հետ՝ Կարապետյանը շեշտում է՝ քանի դեռ Արցախի հարցում ՀՀ իշխանությունները շարունակում են պահպանել դիտորդի կարգավիճակը, Հայաստանի ու Արցախի տարածքային ու մարդկային կորուստները հետզհետե ավելանալու են։

Աղբյուր` Փաստինֆո