Փաստ ինֆո

«Ավելի քան երկու տարի՝ ես խոսում եմ բանակի մասին։ Խոսում եմ նաև մեր իսկ իշխանիկների կողմից պետության նկատմամբ ունեցած թշնամական վերաբերմունքի մասին։ Ի վերջո, եթե տան դուռը բաց է, ո՞ւմ ենք մեղադրում՝ հարձակման մեջ։ Իսկ մեր տան դուռը մեր ձեռքով է բացվել, այսինքն՝ օրվա թշնամի իշխանությունների»,- «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասում է «Սև հովազ» ՌՀՀԿ-ի նախագահ, արցախյան պատերազմների մասնակից Սերոբ Գասպարյանը։

Ազատամարտիկը նկատում է՝ ինչպես Աստվածաշնչում Քրիստոսն է ասում՝ քանի՜ անգամ փորձեցինք, ինչպես թուխսն է իր ձագերին հավաքում, այնպես այս ժողովրդին հավաքենք մեր թևի տակ, բայց տեսանք, թե ինչ ստացվեց ամեն անգամ. «Հիմա էլ ամենավտանգված սահմանամերձ բնակավայրերի բնակիչները, ինչպես օրինակ, ոմն ոսկեպարցի ասում է՝ լավ է անում, տալիս է հողերը, թող տա…Ի՞նչ ասես էդ մարդկանց, եթե դրանք մա՞րդ են, կամ, արդյո՞ք կա, այլևս, դրանց որևէ բան ասելու անհրաժեշտություն։ Այդ մարդիկ հայ չեն, նրանք ընդամենը յան-ով ավարտվող ազգանուն են կրում։ Ես բազմից ասել եմ՝ ցավոք, Հայաստանում հայը փոքրամասնություն է դարձել»,- ասում է Սերոբ Գասպարյանը և հավելում.

Բոլորն ասում են՝ «Նիկոլ դավաճան», բայց ես ասում եմ, որ Նիկոլը դավաճան չէ։ Նա սրբորեն ծառայում է իր ազգին, չափազանց հավատարիմ և անդավաճան մեկն է, անփոխարինելի ծառա՝ իր իրական տերերի համար։ Իսկ հայ ժողովրդի համար նա թշնամի է՝ իր իշխանիկներով հանդերձ։

Սերոբ Գասպարյանը հարց է տալիս՝ մենք առաջնագծում սահման ունե՞նք, մենք ունե՞նք բանակ և ինքն էլ պատասխանում հարցին. «Ինչպես Նիկոլի տերերն էին պահանջում՝ Հայաստանը պետք է բանակ չունենա, ահա, Հայաստանը, որպես նվաստացուցիչ կապիտուլացիայի ենթարկված երկիր, այլևս բանակ չունի։ Փոխարենն ունի հարյուրավոր պարեկներ։ Տասնյակ կիլոմետրերով քայլեք սահմանի երկայնքով, ամեն 30 կմ-ը մեկ մի զիվորական կտեսնեք։ Սահմանը բաց է ու անպաշտպան, ու ասում են՝ թուրք է մտել Սիսիանի տներից մեկը։ Բա ի՞նչ պետք է անի, որ չմտնի։ Ասեմ ավելին՝ այդպիսի դեպքերը խիստ օրինաչափ են և այդպես էլ պետք է լիներ։ Դեռ էլի կմտնեն ու ավելի վատ հետաևանքներով դուրս կգան այդ տներից թուրքերը, սա դեռ փառք էր։ Որովհետև, բոլորովին վերջերս, Սիսիանը ընտրեց թշնամի Փաշինյանին։ Եվ սա այն դեպքում, երբ թուրքի զորքը հարյուր հազարով կանգնած է Նախիջևանի բերանին ու ամեն վայրկյան պատրաստ է ներխուժել նույն Սիսիան, Գորիս, Տեղ, Ջերմուկ և այլն։ Ալիևը պատահական չէր ասում, թե քայլելով մտնելու է Երևան։ Իր հետ համագործակցող թշնամի այս իշխանության օրոք Ալիևն, ընդհանրապես, որևէ բան պատահական չի ասում։ Նա քայլելով կմտնի Երևան, ինչպես մտան Շուշի, որովհետև պայմանավորվածություն ունի մեր թշնամի Փաշինյանի հետ»,- ասում է ազատամարտիկը։

Ամփոփելով զրույցը Սերոբ Գասպարյանը նկատում է՝ ինչ էլ որ եղավ մեր պետության ու ժողովրդի հետ, ինչ էլ որ պատահեց 2020 թվականի սեպտեմբեր – նոյեմբեր ամիսներին և դրանից հետո, միևնույն է հայոց բանակն անպարտելի է եղել և այդպես էլ կմնա. «Ես ուզում եմ հարց տալ՝ ո՞վ էր ղեկավարում 2020 թ. պատերազմը՝ թշնամի Փաշինյա՞նը, գլխավոր շտաբի պետ Օնիկ Գասպարյա՞նը, թե՞ Ջալալ Հարությունյանը։ Փաշինյանն ասում է՝ ես վարչապետ եմ, ինչպե՞ս ես կարող էի ղեկավարել բանակը, Օնիկն ասում է՝ ինչ թույլ չեն տվել կրակելու հրաման տամ, Ջալալն էլ ասում է՝ ինձ զենք չեն տվել։ Բա լավ, ո՞վ էր ղեկավարում այդ պատերազմը, ո՞նց հասկանանք…»

Պատասխանն այն է, որ 44 օր տևած արյունալի պատերազմի ընթացքում հայկական բանակը ոչ ոք չի ղեկավարել, որի հետևանքն էլ եղավ այն, ինչ եղավ՝ պայմանավորված և խայտառակ պարտություն, հողերի վաճառք, ասում է ազատամարտիկը. «Այս ամենի ֆոնին մեր զինվորը կենաց մահու պայքար էր տալիս՝ քարով, փայտով, այն զենքով, որ ուներ ձեռքի տակ՝ անհավասար պայքարէր տալիս մինչև ատամները զինված թուրքի դեմ։ Հետևաբար, մեր բանակն անպարտել է եղել և մնում է այդպիսին։ Իհարկե, նոր պատերազմը շաբաթների հարց է, եթե ոչ՝ օրերի։ Ուրեմն, եթե սա հերթական պլանավորված պարտությունը չէ, որովհետև թուրքն իր դարավոր երազանքը դեռ չի մոռացել՝ զավթել Սյունիքը և ոտքով մտել Երևան, եթե սա Հայաստանի վերջնական և անդարձ կապիտուլացիան չէ, եթե սա մեր Հայրենիքի վերջնական կործանումն ու վաճառքը չէ, ուրեմն՝ անհապաղ, առանց մեկ վայրկյան կորցնելու, պետք է հեռացնել ՊՆ այս նախարարին ու Գլխավոր շտաբի պետին և նշանակել այդ պաշտոններում ռազմական գործից հասկացող, հայրենիքը սիրող նվիրյալի։ Իսկ, եթե ես խոսում եմ ՊՆ-ն իր ողջ վերադաս կազմով անհապաղ փոխելու մասին, նկատի ունեմ նաև թշնամի Փաշինյանին և իր թիմին նույնպես՝ օր առաջ, առանց վայրկայն կորցնելու։ Եվ մեր զինվորը ցույց կտա իր իրական ուժը և նա ստիպված չի լինի փայտով և քարով մարտի ելնեն, այն դեպքում, երբ մեր արսենալում եղած ամենահզոր զենքերն, այդպես էլ, դուրս չեն եկել զինապահեստներից ողջ դավադիր պատերազմի ընթացքում»։

Աղբյուր` Փաստինֆո