Փաստ ինֆո

Արցախի իշխանություններին այսօր այլ ելք չի մնացել, քան ստանձնել առաջնորդի դերակատարությունը և բեկել իրավիճակը։ Դրա համար կամք ու վճռականություն է պետք, ինչը, ցավոք, Արցախի ներկա իշխանությունները չունեն։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հնչեցրեց Արցախի «Արդարություն» կուսակցության համանախագահ Հակոբ Հակոբյանը։

«Արցախի իշխանությունների մոտ բացակայում է առանձին հանդես գալու վճռականությունը և դա, միգուցե, պատրաստվածության պակասից է։ Այդուհանդերձ, մի բան պետք է հստակ գիտակցել. եթե 1990-ականներին ՀՀ-ն Արցախի անվտանգության երաշխավորն էր, և Հայաստանն ու Արցախը հանդես էին գալիս միասնաբար, ապա այսօր ՀՀ-ն նահանջել է այդ դիրքից և ապագայում մեր գործողությունների վրա ազդելու սահմանափակ հնարավորություններ ունի։ Այդ ամենը հաշվի առնելով՝ պետք է մշակենք մեր քայլերը»-նշեց Հակոբյանը։

Ադրբեջանի հետ ուղիղ բանակցելու տարբերակը Հակոբյանն անընդունելի է համարում՝ ներկա իրավիճակում ու նրա կողմից առաջ քաշվող ձևաչափով։

Արցախի պետական քաղաքականության մեկնակետը, Հակոբյանի համոզմամբ, պետք է դառնա այն պարզ իրողության ընդունումը, որ ստիպված ենք այսուհետ էլ ապրելու թշնամի Ադրբեջանի հետ հարևանությամբ։

«Այն, ինչ այսօր իրականացնում է Ադրբեջանը, Արցախի հայաթափմանը միտված հեռատես ծրագիր է, որի անունն Ադրբեջանը դրել է «վերաինտեգրացիա»։ Այդ ծրագիրը շատ վաղուց է իրականացվում ու այսօր էլ հետևողականորեն առաջ է տարվում թշնամու կողմից։ Ադրբեջանը վաղուց հիբրիդային պատերազմ հայտարարել մեր դեմ, որը ժամանակ առ ժամանակ նաև ռազմական գործողություններով է ընթանում։ Այդ պատերազմը չի ավարտվել ու չի ավարտվելու։ Առաջին հերթին, այս իրողությունը պետք է ընդունենք և հասկանանք, որ մենք ստիպված ենք հետագայում ևս ապրելու թշնամին Ադրբեջանի հետ հարևանությամբ։ Սա պետք է դարձնել մեր պետության գործունեության կոնցեպտի անկյունաքարային թեզը և դրանից բխեցնել մեր քայլերը»,-համոզված է «Արդարություն» կուսակցության համանախագահը։

Հակոբյանը նկատում է՝ վաղը կամ մյուս օրը ճանապարհի բացվելով խնդիրը չի լուծվելու, ասել թե՝ պատերազմը չի ավարտվել, ուստի վտանգը չեզոքացնելու միակ ողջամիտ ու հեռատես ճանապարհը հայության համախմբումն է։ Դրա մասին Արցախի իշխանությունները, ըստ Հակոբյանի, խոսում են, բայց քայլեր չեն անում, իսկ ՀՀ ղեկավարություն, առհասարակ, ոչինչ չի անում։

Արձանագրելով, որ 2020թ. նոյմեբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության կողմ չհանդիսացող Արցախն այդ փաստաթղթի հիմնական շահառուն է՝ մեր զրուցակիցը շեշտում է. «Արցախը հեռատես ու հասուն քաղաքականություն պետք է վարի՝ ուղիղ բանակցելով, մասնավորապես, Ռուսաստանի ու Հայաստանի հետ։ ՀՀ իշխանությունները ոչ թե «ձեռքերը լվացել են» Արցախից, այլ Արցախը հանձնում են Ադրբեջանին։ Մյուս կողմից, եթե 1990-ականներին պայքարում էինք պետություն կերտելու համար, ապա հիմա պայքարում ենք պետությունը պահպանելու համար։ Պետական կոնցեպտի մասին խոսելով՝ դա նկատի ունեմ։ Ի տարբերություն 1990-ակաների, հիմա անվտանգային միջավայրը փոխվել է, և մեր գործողությունները պետք է բխեն ներկա իրավիճակից»։

Հակոբ Հակոբյանը նաև ցավով նկատում է, որ անգամ Արցախում, որը շուրջ 4 ամիս է՝ տոտալ շրջափակման մեջ է, կան մարդիկ, որոնք նախընտրում են իրականությունից կտրված ապրել։

Աղբյուր` Փաստինֆո