Փաստ ինֆո

Հայկական խոսույթում Ապրիլյան պատերազմն այլևս պատերազմ չեն անվանում։

44 օրյա պատերազմն անվանեցին(ք) 2-րդ Արցախյան պատերազմ, մինչդեռ դրան նախորդել էր Ապրիլյան պատերազմը՝ նույն թշնամով և նույն նպատակով։ Այդ մասին Ֆեյսբուքի իր էջում գրել է Հայաստան խմբակցության պատգամավոր Քրիստինե Վարդանյանը։ «Տարբերությունը միայն այն էր, որ Ապրիլյանին մենք չէինք պարտվել, կարողացել էինք պատերազմը կանգնեցնել 4-րդ օրը, չունենալ այնպիսի կորուստներ, որով հնարավոր կլիներ պարտադրել նոյեմբերի 9-ի նման փաստաթուղթ։

Արցախյան առաջին պատերազմի, Ապրիլյան պատերազմի և 44 օրյա պատերազմի համեմատականներն են հենց վեր հանում վերջինի պետական դավաճանության տարրերը։ Դրանց քննարկումն ու համեմատական վերլուծությունը այլ կարևորագույն խոսակցության թեմա է, սակայն այստեղ կարևոր է այլ հանգամանք ևս․ շուրջ 30 տարի և 3 պատերազմ։

Նույն ժողովուրդը, ավելին, գրեթե նույն սերունդը։ Տարբեր է միայն ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը։ Ուերմն հաղթանակի և պարտության պատճառը պետք է փնտրել հենց այդ տարբերության մեջ։

3 պատերազմները լավագույն վկայությունն են, որ պետական համապտասխան քարոզչության դեպքում նույն հասարակության ներկայացուցիչները կարող են լինել մեկ նպատակի շուրջ մոբիլիզացված, հերոսությամբ հայրենիք ազատագրողներ, կամ համացանցում միմյանց հայհոյողներ։

Սա է իրականությունը, որը մենք ապրել ու տեսել ենք։ Մնացած ամեն ինչ՝ սեփական հասարակությանը դասալքության մեջ մեղադրելը, պատասխանատվության սլաքները սեփական անձինց շեղելու փորձերը մասն են հայ հասարակության նկատմամբ Ադրբեջանի և Թուրքիայի կողմից իրականացվող ահաբեկչական գրոհի և նպատակ ունեն մեզնում զարգացնել Ստոկհոլմյան սինդրոմ (երբ զոհը սկսում է համակրանքով վերաբերվել դահիճին)»,-գրել է նա։

Աղբյուր` Փաստինֆո