Փաստ ինֆո

ՀՀ վարչապետ, այսինքն՝ խորհրդարանական պետության թիվ մեկ պաշտոնյա Նիկոլ Փաշինյանն երեկ կառավարության նիստն սկսել է հերթական ահազանգը հնչեցնելով առ այն, որ ալիևյան իշխանությունը հերթական անգամ ներխուժել է Արցախի Հանրապետության տարածք։ Կարդում է՝ «հարևան՝ Ադրբեջանն ուղիղ դիտարկման տակ է վերցրել Ստեփանակիերտը՝ Հին Շեն, Մեծ Շեն և մի քանի այլ գյուղերի հետ կապող գրունտային ճանապարհը։ Այսինքն՝ նախորդ շաբաթվա ընթացքում Ադրբեջանը ոչ միայն շարունակել է Լաչինի միջանցքի ապօրինի շրջափակումը, այլև հերթական ներխուժումն է արել ԼՂ-ում ՌԴ խաղաղապահ զորախմբի պաատսխանատվության գոտի։ Ներխուժման փաստն արձանագրել է նաև ՌԴ ՊՆ-ն»։

Եվ ի՞նչ։ Երևի մտածեցիք, թե՝ պետության ղեկավարը կոնկրետ հանձնարարականնե՞ր է տվել կառավարության նիստին մասնակցող պատասխանատուներին և կամ այս համատեքստում արդեն իսկ տրված հանձնարարականների ընթացքի մասին տեղեկատվությու՞ն պահանջել։ Բնավ՝ ոչ։ Իրական վարչապետը, բնականաբար, այդպես կաներ, իսկ այ, պոպուլիստական վարչապետը / նախորդ կյանքում լրագրող/ ուղղակի ահազանգում է․․․

Եվ ահա՝ հաջորդիվ նրա փոխանցած տեղեկատվության մեջ շեշտադրումներն ուղղակիորեն ՌԴ-ին են վերաբերվում։ Ըստ այդմ՝ «շաբաթվա ընթացքում Ադրբեջանը ոչ միայն շարունակել է Լաչինի միջանցքի ապօրինի շրջափակումը, այլև հերթական ներխուժումն է արել ԼՂ-ում ՌԴ խաղաղապահ զորախմբի պատսխանատվության գոտի։ Ներխուժման փաստն արձանագրել է նաև ՌԴ ՊՆ-ն»։

Այս արձանագրումը, որ պատասխանատուն ոչ թե ՀՀ-Ն է, այլ՝ՌԴ-ն, այսինքն, ոչ թե՝ ինքն է, այլ՝ Պուտինը և ՌԴ խաղաղապահները, ինքը պիտի բարձր ձայնով ասի, լսելի պիտի դարձնի։

Բայց սրան հաջորդում է հաջորդ քայլը՝ վարչապետ Փաշինյանի հեռախոսազրույցը Եվրոպական խորհրդի նախագահ Շառլ Միշելի հետ՝ Ադրբեջանի կողմից Լաչինի միջանցքի ապօրինի արգելափակման հետևանքով շարունակվող ճգնաժամին առնչվող հարցերի շուրջ։ Է՛լ քննարկում, է՛լ մտքերի փոխանակում՝ վերջին զարգացումների՜, Հայաստան-Ադրբեջան բանակցային գործընթացի՜․․․ ի վերջո, խաղաղությա՜ն օրակարգի շուրջ։ Կողմերը կարևորել են տարածաշրջանում կայունության ու խաղաղության ապահովման ուղղությամբ հետևողական ջանքերը:

Ասում է՝ խաղաղության օրակարգից, ինքը երբեքուերբեք չի հրաժարվի։ Մինչ ի մահ, կախաղան պիտի գոռա ու կրկնի անդադար՝ «խաղաղություն»։

Կարևորը հենց գոռալն ու շարունակ կրկնելն է, այն, որ ինքը խաղաղության, նախանձախնդիր է, խաղաղության ասպետ, հո պատահական չի՞ Գանդիի արձանը բերել-տեղադրել Երևանում։ Հիմա՝ պիտի հասնի նրան, որ Գանդիի, Աթաթուրքի, Մանդելայի կողքին իր տիկնիկն էլ հայտնվի։ Էլ չասած, որ անցյալ տարի Թուրքիայի խորհրդարանն Էրդողանի թեկնածությունն է առաջադրել Խաղաղության Նոբելյան մրցանակի համար։ Մոտիվն էլ՝ «Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև խաղաղության գործում ունեցած ավանդն է։ Հիմա, հո Էրդողանից հետ չի՞ մնալու սույնը։ Կամ՝ իր ավանդը՝ Հայաստան-Ադրբեջան «խաղաղության օրակարգում» հո չի՞ գնալու-կորչի․․․

Իսկ ընդհանրապես՝ փաշինյանական «խաղաղության օրակարգը» չի ասում ու պնդում հայության խաղաղ ապրելու մասին, ասում է, որ «խաղաղության ապահովման ուղղությամբ ջանքերը հետևողական են լինելու»։ Այդպես է ասում նաև Շառլ Միշելը։

Բնականաբար, նրանք չեն ասում, թե՝ ադրբեջանը չի հարձակվի և պատերազմ չի սկսվի, մշտապես ճիշտ հակառակն է ասում ինքը՝ Փաշինյանը։ ՈՒղղակի՝ այս անգամ հայությանն իր բերած պատերազմը ներկայացնում է որպես «շաքարաքլոր»՝ շարունակ կրկնելով այդ քաղցր բառը՝ «խաղաղություն»․․․

Կարևորը, խաղաղության թեմայով շարադրությունն է, այսինքն, բառերն են, մտքերը, քննարկումները, ջանքերը․․․Ի վերջո՝ կարևոր է խաղաղության օրակարգը, որ ծամոնի պես ծամում են շատերը․․․

Իսկ Արցախը՞, իսկ Հայաստանը՞ ․․․Ա՛յս շարադրությունը նա գրել է դեռ 2 տարի առաջ․ «Եկեք պայմանավորվենք մի բան՝ ինչ էլ լինի՝ մենք մեզ երբեք պարտված չենք ճանաչի, և ինչ էլ լինի՝ մենք չենք դադարի քայլել, չենք դադարի ընթանալ, չենք դադարի պայքարել՝ հանուն մեր ազգային հաղթանակի, հանուն Հայաստանի հաղթանակի, հանուն Արցախի հաղթանակի, հանուն հայ ժողովրդի հաղթանակի»:

Երկար դարեր առանց պետականության ապրելուց հետո՝ իր գլխին ընկած անկախությունը այնքան հեշտ ու թեթև ինչ-որ «մոդերատորի» նվիրած և փոխարենը՝ մահ, կորուստ ու պարտություն ստացած, պարտությունից դաս չքաղած հա՛յ ժողովուրդ, փաշինյանական այս՝ «շաքարաքլոր» խաղաղությունը ծուղակ է, թակարդ, խաբեություն․․․ի վերջո, խաղաղության վարկաբեկում:

Իսկ Խաղաղությունը հայրենիքի համար նվաճում են ճիշտ առաջնորդով՝ազգովի բոլոր ճակատներով համառ պայքարի գնով, այլ ոչ՝ հեռադիտակով՝ իմիջիայլոց, իրենց համար հերթական «թատերաբեմը» դիտարկող եվրոպական դիտորդներով․․․

Աղբյուր` Փաստինֆո