Փաստ ինֆո

Հայաստանի ամենաբարձրադիր բնակավայրում՝ Վերին Շորժայում, վերջին օրերին զինտեխնիկայի տեղաշարժ չի նկատվել, բայց կրակոցներ եղել են 3-4 օր առաջ, երբ վարչական բնակավայրի ղեկավարն ու մի խումբ գյուղացիներ գնացել են բնակավայրի ջուր սնուցող ջրավազանի սառած խողովակները հալեցնելու (ժողովրդական լեզվով ասած՝ բացելու)։ Տեղեկությունը «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում հայտնեց Վերին Շորժայի վարչական ղեկավար Արտյոմ Երանոսյանը։

Երբ հայերը բարձրացել են ջրավազանի ուղղությամբ, ադրբեջանցիները, որ բնակավայրից 500 մետրից մինչև 1 կմ, իսկ հայ դիրքապահներից՝ 50-100 մետր հեռավորության վրա են գտնվում, սկսել են հայհոյել ու կրակ բացել հայերի ուղղությամբ, սակայն սահմանամերձ բնակավայրի բնակիչները իրենց գործն անելուց հետո միայն արժանի պատասխան են տվել թշնամուն։

«3-4 օր առաջ են եղել կրակոցները, բասեյն ունենք, գնացել էինք ջուրը բացելու, այդ ժամանակ կրակեցին։ Դրանք սարից էն կողմ պիտի լինեին, պիտի չերևային «վաբշե», հիմա սարը բարձրացել, անցել են, եկել են մեր հողատարածքների մեջ նստել են, մեզ գիշեր ու ցերեկ հսկում են։ Մեր հողի մեջ նստած՝ մեզ հայհոյում են, ըտենց ո՞նց կլինի»,- ասաց Երանոսյանը։

Վարչական ղեկավարի խոսքով՝ թեև ադրբեջանական զինտեխնիկայի տեղաշարժ չեն նկատել, բայց ամեն վայրկյան պետք է զգոն լինեն, վտանգն ամեն օր կա, երբ թշնամին դիմացդ կանգնած է։

«Ամեն անգամ հարձակվելուց, խփելուց, ով ա իմանում՝ ի՞նչ կլինի։ Ստեղ կագնած՝ գրադով խփեցին իմ հացահատիկի պահեստի մոտ, որից ընդամենը մի քանի մետր էի հեռու։ Ես ի՞նչ իմանայի, որ կխփեն, ասում են՝ զգույշ եղի, դրա զգույշը ո՞րն է, մեկ էլ տեսար՝ պահի տակ սնայպերը խփեց, պայմանագիր ունե՞նք դրանց հետ կապած»,- նշեց բնակավայրի վարչական ղեկավարը։

Մի քանի օրից պետք է մեկնարկեն գյուղատնտեսական աշխատանքները, սակայն Երանոսյանը, որ տասնամյակներ շարունակ մեծ քանակությամբ հողեր է վարել-ցանել, հիմա դժվարանում է ասել՝ այս գարնանը կկարողանա նախկինի չափ հողատարածք մշակել։ Աշնանացանի վատ օրինակն աչքի առաջ է. եթե նախկինում տարեկան շուրջ 300 հա աշնանացան էր ցանում, անցած աշունը հազիվ է «մեխանիզոտորին» համոզել, որ 30 հա դաշտը վարի, ցանի։

«Մեխանիզատորը վախենում է դաշտ դուրս գալ։ Դրա համար պիտի չսպասենք, մենք դրանց հանենք, որ մնացածը հանգիստ լինի, որ մեխանիզատորն էլ կարողանա արխային մտնի դաշտը վարի։ Անցած տարի ես կանգնել եմ մեխանիզատորի կողքն այդ 30 հա ցորենը վարել ա, էն էլ՝ խաթրով, ասել ա, որ պիտի քեզ խփեն, թող ինձ էլ խփեն, էդ մի դաշտն արել ա, հիմա գարուն ա բացվել պիտի այդ նույն աշխատանքներն անենք»,- պատմեց նա։

Աշխատանքները պիտի անեն, հնարավորինս շատ հողատարածք մշակեն, որ թշնամուն ցույց տան՝ հայը վախենալու ոչինչ չունի, ու, թեև վտանգը շատ մեծ է, բայց պետք է մշակեն՝ ոչ այնքան եկամտի, որքան թշնամուն իրական հայի տեսակը ցույց տան։ Երանոսյանն ասում է՝ թե՛ Շորժայի, թե՛ մյուս սահմանամերձ բնակավայրերի բնակիչներն իրենց հողին ամուր կառչած են, բայց ժամանակն է, որ հայկական զինուժը հարձակվի ու թշնամուն դուրս շպրտի հայկական տարածքներից ու բնակավայրերից։

«Պիտի մենք հարձակվենք, մեր հողերից հանենք ռադ անենք թշնամուն, թե չէ՝ նստել, սպասում ենք, թե երբ պիտի մեզ խփեն։ Մե՛նք պիտի հարձակվենք, մեր հողերից հանենք, ոչ թե ասենք՝ վտանգավոր ա։ Բա վտանգավոր ա, որ մենք կանգնած ենք դրանց դեմ-դիմաց»,- հավելեց Երանոսյանը։

Նշենք, որ վերջին օրերին տելեգրամ ալիքները տեղեկություն են տարածում, որ ադրբեջանական զինուժը զրահատեխնիկա է մոտեցնում հայկական սահմաններին՝ Գեղարքունիքի և Վայոց Ձորի հատվածում։

Կուտակումների մասին երեկ հայտարարել էր նաև ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգամավոր Թագուհի Թովմասյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո