Փաստ ինֆո

«Սա ՀՀ վարչապետի առաջին հայտարարությունը չէ՝ «ով ումից է դուրս գալիս» թեմայով։ Պետք է խոստովանել, որ Հայաստանի եւ ՀԱՊԿ-ի հարաբերություններում ճգնաժամն արդեն բավականին տեւական բնույթ է կրում։ Յուրի Խաչատուրովի շուրջ տեղի ունեցող իրադարձությունները ածանցյալներից մեկն է, որից ամեն ինչ սկսվեց, - «Փաստինֆո» - ի եթերում հայտարարել է ԱՊՀ երկրների ինստիտուտի հայկական մասնաճյուղի տնօրեն Ալեքսանդր Մարկարովը։

Հարաբերությունների ճգնաժամի շարունակությունն, ըստ զրուցակցի, արդեն մի քանի տարի անց այն իրավիճակն է, որը ստեղծվել է ՀԱՊԿ պատասխանատվության գոտում, որի անդամ է նաև Հայաստանը: Իսկ շարունակելով Խաչատուրով ավագի թեման՝ հարկ է հիշել նաև այն, որ Հայաստանը վերջերս հրաժարվել է կազմակերպության գլխավոր քարտուղարի տեղակալի իր քվոտայից, ինչպես նաև հրաժարվել է իր տարածքում ՀԱՊԿ զորավարժությունների անցկացումից։

«Այսինքն, կան որոշակի իրավիճակային տարրեր, որոնք ցույց են տալիս երկրի քաղաքական ղեկավարության վերաբերմունքը կազմակերպության նկատմամբ։ Ընդ որում, լատենտորեն թվում է, թե ցանկություն կա, եթե ոչ կրճատել իր անդամակցությունն այդ կազմակերպությանը, ապա գոնե ավելի մեծ կոնկրետություն ստանալ ՀԱՊԿ - ի կենսագործունեության վերաբերյալ», - նշել է Մարկարովը՝ հավելելով, որ կազմակերպությունն ինքնին ճգնաժամային է։

«Եթե խոսենք Հարավային Կովկասի՝ որպես ՀԱՊԿ պատասխանատվության գոտու մասին, ապա հայկական ղեկավարությունը հայտարարում է դիրքորոշում, որով մի կողմից փորձում է ծածկել իր ոչ միշտ հաջող քայլերը, իսկ մյուս կողմից՝ շեշտվում է, որ ՀԱՊԿ-ն էլ միշտ չէ, որ իրեն պահում է այնպես, ինչպես ակնկալում է ոչ միայն քաղաքական ղեկավարությունը, այլև Հայաստանի կոնտրէլիտաները, իսկ երբեմն էլ՝ ընդհանուր բնակչությունը։ Եթե մենք հետևենք ՀԱՊԿ-ի նկատմամբ վերաբերմունքի բնույթին, ապա կտեսնենք այն ոչ այնքան դրական (կամ նույնիսկ ոչ բարենպաստ) դինամիկան, որը նկատվում է ՀՀ քաղաքացիների մոտ, ինչը բացատրվում է այն դիրքորոշմամբ, որը չի զբաղեցրել տվյալ կազմակերպությունը, որի անդամ է մեր երկիրը»,- հայտարարել է Ա.Մարկարովը:

«Մենք եկել ենք մի իրավիճակի, երբ և հայկական, և ադրբեջանական կողմերը որոշակի համաձայնություն ունեն այն հարցում, որ Բաքուն պետք է ուղղակիորեն խոսի Ստեփանակերտի հետ։ Մինչ այդ գործընթացն այլ կերպ էր ընթանում։ Մենք անցնում ենք Բաքու-Ստեփանակերտ երկխոսությանը, ինչը ենթադրում է հարց, թե ինչպե՞ս է Բաքուն ընկալում Ստեփանակերտին։ Իսկ նա նրան ընկալում է որպես իր պետության մաս և բանակցությունները վարում է ունիտար պետության դիրքերից, որի մաս է կազմում այն տարածքը, որը նրանք համապատասխան անվանում են, բանակցային գործընթացից ելնելով բխում է նաև դրա բովանդակությունը», - նշեց քաղաքագետը։

Մարկարովը նշել է որոշ ակնհայտ տարաձայնություններ Մոսկվայի և Երևանի դիրքորոշումներում, թե ով է ապահովում Արցախի անվտանգությունը։ «Խղճի հարցը քաղաքականության մեջ առանձին թեմա է։ Ավելի շուտ պետք է խոսել այն բանի բովանդակության մասին, թե ով է պատասխանում Արցախի անվտանգային ասպեկտներին», - հայտարարել է նա։

Հեղինակ՝ Լանա Մշեցյան

Աղբյուր` Փաստինֆո