Փաստ ինֆո

Ստեփանակերտի վարձով բնակարանում նորմալ ջերմաստիճան ապահովել Թովմասյանների բազմանդամ ընտանիքն արդեն երկու ամիս է՝ չի կարողանում։ Չկա ոչ գազ, ոչ կանոնավոր լույս, ոչ էլ՝ փայտ։

«Ամեն առավոտ մի քանի րոպեով վառում ենք փայտի վառարանը, որ օդը փոխվի։ Տան բակում մի երկու շյուղ կար, մի քիչ էլ էստեղից-էնտեղից ենք ձեռք բերել։ Անհամբեր սպասում ենք, թե երբ մեր հերթը կհասնի, քաղաքապետարանից փայտ կստանանք։ Փոքր աղջիկս ասում է՝ մամ, ոտքերս մրսում է․․․ Մեծ տուն է, հենց լույսերն անջատում են՝ սառում է, փայտն էլ չկա, որ նորմալ վառենք, տաքանա»- «Փաստինֆո»-ին  պատմում է ընտանիքի մայրը՝ Ելենան։

Թովմասյանների անցյալն ու ներկան մնացել են Թաղավարդում։ 2020թ․ հետո կյանքը լրիվությամբ փոխվել է նրանց համար։ Սեփական տունը, այգիները, տասնամյակների ընթացքում ստեղծածը մնացել է թշնամուն։ Այդուհանդերձ, Ելենան շեշտում է՝ Արցախից դուրս չենք գա ոչ մի դեպքում․

«Մի անգամ արդեն տուն ենք կորցրել, էստեղից էլ գնալու տեղ չունենք։ Մեր տեղն այստեղ է՝ Արցախում։ Բա ինչու են զոհվել այնքան տղաները, եթե պիտի թողնենք ու հանգիստ հեռանանք Արցախից։ Նման բան չի կարող լինել, չենք գնա ոչ մի դեպքում։ Ամուսնուս քույրերը Երևանում են ապրում, ու որ ասում են՝ եկեք մեզ մոտ, չենք համաձայնվում։ Ճիշտ է, ապրելը շատ է դժվարացել՝ հատկապես շրջափակման պայմաններում, այդուհանդերձ, ինձ այլ տեղ չեմ պատկերացնում»,-ասում է Ելենան՝ երեք երեխաների մայրն ու Թաղավարդի մշակույթի տան նախկին վարիչը։

Ամեն ինչ կտրոնով ու ժամերով հերթ կանգնելով է ձեռք բերվում արդեն շուրջ մեկ ամիս․ նոր՝ պարտադրված կենսակերպին յոթ անդամ՝ այդ թվում երեք անչափահաս, ունեցող ընտանիքն ըմբռնումով է մոտենում, բայց համակերպվել չի պատրաստվում։ Թովմասյանները չեն կասկածում, որ այսքան զրկանքներից հետո արցախցին իր հողում ազատ կապրի։

«Իմ շրջապատում բոլորն են այդպես մտածում։ Ոչ ոք էլ Արցախից դուրս գալու մտադրություն չունի։ Գիտակցում ենք, որ բարդ ճանապարհ ենք անցնում, բայց կեսն արդեն անցել ենք, լիահույս եմ, որ վերջը լավ կլինի»,-ասում է մեր զրուցակիցն ու ժպիտով հավելում՝ արդեն մի անգամ էլ կտրոնով միրգ ենք գնել։

«Չորս բանան, չորս-հինգ խնձոր, այդքան էլ մանդարին․․․ Երեխաների ուրախության համար, մոր խոսքերով, հաստատ, արժեր մի քանի ժամ հերթ կանգնել․․․

«Երկու անգամ էլ բանջարեղենի համար եմ հերթ կանգնել, բայց չի հասել հերթս, դատարկաձեռն տուն եմ եկել»,-ասում է Ելենան ու ավելացնում՝ ոչինչ, կդիմանանք, կարևորը՝ վերջը լավ լինի։

Աղբյուր` Փաստինֆո