Փաստ ինֆո

ԲԴԽ նախկին նախագահ Ռուբեն Վարդազարյանի պաշտպանը պահանջում է՝ Վարդազարյանի նկատմամբ դադարեցնել քրեական հետապնդումը։

Հիշեցնենք, որ ՀՀ ԲԴԽ նախկին նախագահ Ռուբեն Վարդազարյանին ՀՔԾ-ում մեղադրանք է առաջադրվել՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 332-րդ հոդվածի 3-րդ մասով՝ պաշտոնեական դիրքն օգտագործելով արդարադատության իրականացմանը խոչընդոտելու համար ու որպես խափանման միջոց կիրառվել ստորագրությունը՝ չհեռանալու մասին։ Վարդազարյանի դեմ քրեական գործ է հարուցվել՝ առանց նրա անձեռնմխելիության հաղթահարման՝ նախկին դատավոր, ԱԱԾ տնօրենի տեղակալ Անդրանիկ Սիմոնյանի հաղորդման հիման վրա։

Նշենք, որ քրեական գործը դատարան է ուղարկվել շուրջ մեկ տարի առաջ՝ 2021թ սեպտեմբեր ամսին, սակայն մեկ տարվա ընթացքում գործն այդպես էլ ապացույցների հետազոտման փուլին չէր հասել, գտնվում էր դատաքննության նավապատրաստման փուլում։ Այնուհետեւ Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Մանվել Շահվերդյանը որոշում կայացրեց գործն ըստ ընդդատության Հակակոռուպցիոն դատարան ուղարկելու մասին և այժմ գործը դատավոր Վահե Դոլմազյանի վարույթում է։

«Փաստինֆո»-ի թղթակցի հաղորդմամբ՝ Հակակոռուպցիոն դատարանում այսօր ընթանում է ԲԴԽ նախկին նախագահ, Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի նախկին դատավոր Ռուբեն Վարդազարյանի վերաբերյալ գործով դատական նիստը։

Նիստի մեկնարկին որպես պաշտպան ներգրավվեց նաև փաստաբան Արամ Օրբելյանը, որը հայտնեց, որ պատրասվում է նախագահողին ինքնաբացարկ հայտնելու միջնորդություն ներկայացնել, սակայն դրա համար անհրաժեշտ է ծանոթանալ նյութերին, իսկ դատախազ Աշոտ Ժամկոչյանին բացարկի միջնորդություն պետք է ներկայացներ փաստաբան Հունան Բաբայանը, որը չէր ներկայացել նիստին։

Արամ Օրբելյանը միջնորդություն ներկայացրեց՝ Վարդազարյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցնելու մասին։ Ըստ Օրբելյանի՝ ՀՀ նոր քրեական օրենսգրքի ուժի մեջ մտնելուց հետո 2003թ. ընդունված ՔՕ-ն ուժը կորցրել է, ըստ այդմ, ուժը կորցրել է նաև հոդվածը, որով մեղադրանք է առաջադրված Վարդազարյանին։ Նկատի ունենալով, որ անձի վիճակը բարելավող նորմն ունի հետադարձ ուժ, պաշտպանության կողմը գտնում է՝ գործը ենթակա է կարճման, հետապնդումը՝ դադարեցման։ Փաստաբանի խոսքով՝ Վարդազարյանին առաջադրված մեղադրանք չկա, քանի որ հոդվածը չունի իրավական ուժ, հետևաբար, դրանք չեն կարող ունենալ իրավական հետևանքներ, ինչը ենթադրում է, որ անձի նկատմամբ չեն կարող հետապնդում իրականացնել։

Նրա խոսքով՝ մարդը պետք է իմանա, թե ինչում է մեղադրվում, ինչից պետք է պաշտպանվի, հակառակ դեպքում՝ գործ կունենանք ինկվիզիցիոն արդարադատության հետ։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո