Փաստ ինֆո

Եթե իմ վարույթում քննվող որևէ գործ ունենար նման դատավարական ընթացք և այդ մասով նույնիսկ արդարադատության նախարարը վարույթ հարուցեր և դիմեր ԲԴԽ-ին, ես ուղղակի կգնայի ԲԴԽ և «կհանձնվեի»։ Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց դատավոր Արթուր Ստեփանյանը՝ անդրադառնալով իրեն կարգապահական պատասխանատվության ենթարկելու մասին ԲԴԽ-ի որոշմանը։

Ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք՝ ԲԴԽ-ն նոյեմբերի 24-ին բավարարել էր ՀՀ արդարադատության նախարարության միջնորդությունը և նկատողություն հայտարարել՝ Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Արթուր Ստեփանյանին։ Որոշման վերաբերյալ «Փաստինֆո»-ն զրուցել է Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր, Դատավորների միության փոխնախագահ Արթուր Ստեփանյանի հետ։

-Պարոն Ստեփանյան, երեկ ԲԴԽ-ն բավարարեց ՀՀ ԱՆ միջնորդությունը եւ Ձեզ հայտարարվեց նկատողություն։ Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք որոշումը։

-Նախ ցանկանում եմ հայտնել, որ ԲԴԽ որոշման հրապարակումից ինձ մոտ տպավորություն ստեղծվեց, որ այն կայացվել է միաձայն, քանի որ դեմ ձայների կամ հատուկ կարծիքի մասին որևէ բան չասվեց։ Այնուամենայնիվ, անկախ ամենից, կխնդրեի իմ կողմից ԲԴԽ-ի վերաբերյալ արտահայտած դատողությունները չվերագրել ԲԴԽ անդամ տիկին Նաիրա Հովսեփյանին։ Ինչ վերաբերում է որոշմանը, այն բովանդակային առումով չեմ կարող մեկնաբանել, քանի որ չեմ ստացել, հուսով եմ սահմանված ժամկետում կստանամ պատճառաբանված և հեղինակավոր ակտ։ Իսկ ելքի տեսանկյունից, նախ նշեմ, որ դատավոր Բորիս Բախշիյանի վերաբերյալ ԲԴԽ միաձայն որոշումից հետո ինձ մոտ անհետացել է հիասթափության զգացողությունը։ Բացի այդ, արդարադատությունը պետք է լինի կանխատեսելի, ուղղակի ցավոք սրտի միշտ չէ, որ այն լինում է դրական առումով։

- Գործի քննությանը Երանուհի Թումանյանցի մասնակցության խնդրահարույց լինելու հանգամանքն արդեն իսկ բարձրաձայնվել է՝ դեռեւս նիստի սկզբում։ Իր կազմով Խորհուրդը որքանով կարող է համարվել պատշաճ կազմ, արդյո՞ք իր մասնակցությունն ինքնին չի կարող վկայել՝ Ձեր արդար դատաքննության իրավունքի խախտման մասին։

-Տիկին Թումանյանցի մասով մենք գրեթե բոլոր փաստարկներ ներկայացրեցինք վարույթի քննության ընթացքում, միգուցե փորձ արվեց այդ ամենն անձնավորված գնահատել, իհարկե, կարելի է հասկանալ մոտիվացիան, բայց ինձ թվում է մենք առավել քան բավարար չափով ի ցույց դրեցինք, որ այդ, ինչպես նաև բոլոր մնացած հարցերին մոտեցել ենք ինստիտուցիոնալ տեսանկյունից։

- Թեև ներպետական օրենսդրությունը դեռևս թույլ չի տալիս բողոքարկելու ԲԴԽ որոշումները, սակայն, նկատի ունենալով Ձեր ներկայացուցչի կողմից գործի քննության ընթացքում բարձրացվող խնդիրները, այդ թվում՝ վարույթի հարուցման փուլում երկակի ստանդարտները, դիմումատուի՝ բողոքը վերցնելը, Թումանյանցի մասնակցությունը գործի քննությանը, հնարավո՞ր է՝ վիճարկվի որոշումը։

-Դուք նշեցիք մեր փաստարկների ընդամենը մի փոքր մասը, այդ և մեր մյուս փաստարկների համատեքստում կուսումնասիրենք ակտը և կկայացնենք համապատասխան որոշում։ Այս առումով ցանկանում եմ հայտնել նաև, որ մեր իրավունքների պաշտպանության հնարավոր ուղիների որոշման հարցում մեծ ուշադրություն ենք դարձնելու նաև կարգապահական վարույթի քննության ընթացքին, այդ ընթացքում տարբեր կամ ավելի ճիշտ միևնույն մոտիվացիա ունեցող ԲԴԽ որոշ անդամների հարցադրումներին։ Կարգապահական վարույթի քննության ընթացքի մասով էլ կասեմ, որ եթե իմ վարույթում քննվող որևէ գործ ունենար նման դատավարական ընթացք և այդ մասով նույնիսկ արդարադատության նախարարը վարույթ հարուցեր և դիմեր ԲԴԽ-ին, ես ուղղակի կգնայի ԲԴԽ և «կհանձնվեի»։

-Ինչպես արդեն նշվեց՝ Ձեր ներկայացուցչի փոխանցմամբ՝ նախարարության կողմից վարույթի հարուցման փուլում երկակի մոտեցում է ցուցաբերվել, ի վերջո, ինչու վարույթը հարուցվեց հենց Ձեր նկատմամբ։

-Վարույթի հարուցման մասով բնականաբար ես ունեմ իմ դատողությունները, որոնք դեռևս չեմ բարձրաձայնի։ Միևնույն ժամանակ, վստահաբար պնդում եմ, որ շարունակելու եմ իմ իրավագիտակցության չափով իրականացնել արդարադատություն։ Բայց եթե ինչպես հարուցումը, այնպես էլ ԲԴԽ որոշումն իմ գործունեության գինն էր, ես պատրաստ եմ վճարել այդ գինը։

Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո