Փաստ ինֆո

Միջինասիական երկրները ինչ որ պահի Էրդողանի տենչերը կուղարկեն հեռու մի տեղ, իսկ Ադրբեջանը, որ ամենամեծ պարտականն է Թուրքիային, ստիպված կլինի ինքը միանալ... ու այստեղ Թուրքիային այլ բան չի մնա, քան չստացված թուրանականության մեջ մեղադրի հենց Հայաստանին ու առաջ բերի Աթաթուրքի` Հայաստանը արանքից հանելու թեզը։ Ֆեյսբուքյան գրառմամբ նման դիտարկում է արել քաղաքագետ Արա Պողոսյանը։ «Իսկ ամենայն հավանականությամբ Թուրանի գաղափարը կմնա Ադրբեջանի ուսերին, ասել է թե բոլոր միջինասիական երկրները ինչ որ պահի Էրդողանի տենչերը կուղարկեն հեռու մի տեղ, իսկ Ադրբեջանը, որ ամենամեծ պարտականն է Թուրքիային, ստիպված կլինի ինքը միանալ... ու այստեղ Թուրքիային այլ բան չի մնա, քան չստացված թուրանականության մեջ մեղադրի հենց Հայաստանին ու առաջ բերի Աթաթուրքի` Հայաստանը արանքից հանելու թեզը։

Իհարկե, մինչ այդ պահը Հայաստանը մի քանի տարի ժամանակ ունի, որպեսզի պատրաստվի դրան, բայց ոչ ավել, քան կցանկանային Հայաստանի անբռնազբոս ճեմող տիկիններն ու պարոնները, օրիորդներն ու երիտասարդները։

Թուրքիայի հաջորդ խաղաքարտը կմնա Չինաստանի Սինցզյան նահանգի ույղուրական բնակչությունը, որին հասնելու համար Թուրքիան պետք է կարողանա հաղթահարել չինական անհաղթահարելի պատը, իսկ այդ պատը հաղթահարելու միակ ռեսուրս ունեցող երկիրը ԱՄՆ-ն կլինի, ուստի Թուրքիան կրկին խորամուխ կլինի մեծագույն հպատակություն հայտնելու ԱՄՆ-ին և շարունակելու ԱՄՆ-ի համար տարածաշրջանային «գամփռի» իր դերը խաղալ։ Բայց հավանաբար սա էլ չի օգնի Թուրքիային, հատկապես եթե Իրանի հյուսիսում իր կողմից հովանավորվող թյուրքալեզու ցեղերի շրջանում խառնակչությունը չստացվի և իրանական առյուծի հարվածը դրոշմվի Թուրքիայի ճակատին։

Թուրքիան կարծում եմ, որ այդպես էլ առանց թուրանական երազանքի է մնալու, բայց սա դեռ չի' նշանակում, թե դրանով Հայաստանը կապահովագրվի...»,-գրել է նա։

Աղբյուր` Փաստինֆո