Փաստ ինֆո

ՀԱՊԿ խորհրդի նիստին մասնակցելու նպատակով Երեւան ժամանած ՌԴ նախագահին Նիկոլ Փաշինյանն անձամբ է դիմավորել օդանավակայանում՝ ի տարբերություն կազմակերպության անդամ մյուս երկրների ղեկավարների, որոնց դիմավորել է փոխվարչապետ Մհեր Գրիգորյանը։

Ոչ հեռավոր անցյալում՝ 2019 թվականի հոկտեմբերի 1-ին Փաշինյանը, իբրեւ ինքնիշխանության նշան, չէր գնացել օդանավակայան եւ չէր դիմավորել Պուտինին, ավելին Բաղրամյան 26-ում Ռուսաստանի նախագահ Վալդիմիր Պուտինին Փաշինյանը դիմավորել էր միայն շենքի ներսում, անգամ՝ ոչ շենքի առջեւ։ Բայց, հիմա, ինչպես ասում են, իրավիճակ է փոխվել։ Փաշինյանի ինքնավստահությունից ու ինքնիշխանության մասին պատեկրացումներից, քիչ բան է մնացել։
«Փաստինֆո»-ն այս դրվագի շուրջ զրուցել է քաղաքագետ Արա Պողոսյանի հետ։

«Հավանաբար, Նիկոլ Փաշինյանը հասկացել է, որ մեծ քաղաքականությունը խաղ չէ ու հատկապես իր պատկերացրած խաղը չէ, որտեղ էմոցիոնալ, պաթետիկ դրսեւորումները իրեն կարող են դիվիդենտներ տալ։ Դա կարող է լինել ներքին լսարանի համար, բայց ռեալ պոլիտիկում նման վարքագիծը կարող է թանկ նստել, ինչը ժամանակի ընթացքում եւ՛ իր նկատմամբ վերաբերմունքի առումով եւ՛ հետագա գործընթացների մենք տեսանք ։ Եվ դրանք իրեն դրդեցին հասկանալ, որ մեծ տղաների հետ իր պատկերացրած գավառական մտածողությամբ վարվել չի կարող»,-մեզ հետ զրույցում ասաց Պողոսյանը։

Քաղաքագետի խոսքով, խնդիրը բազմաշերտ է, քանի որ կան հարաբերություններ, որոնք մենք տեսնում ենք էկրաններից եւ կան հարաբերություններ, որոնք մենք չենք տեսնում, իսկ միջազգային դիվանագիտական էթիկան որոշակի տրամաբանություն ունի, որը չի կարելի խախտել, հատկապես, եթե դու չունես համապատասխան ռեսուրս եւ ուժ, որը միջազգային հարաբերություններում հիմնական բազիսն է։

«Հատկապես գերտերությունների ղեկավարները նման հարցերում շատ նրբազգաց են, այո՛, այն ժամանակ քննարկվեց Պուտինին չդիմավորելու եւ արհամարհական վերաբերմունք դրսեւորելու հարցը, ոչ միայն հայկական, այլեւ ռուսական եւ ադրբեջանական մամուլում, ինչը ադրբեջանական կողմը քարոզչական նպատակներով օգտագործվեց Հայաստանին՝ դաշնակիցների մոտ վարկաբեկելու համար։ Դեռ այն ժամանակ պարզ էր ու քաղաքականությունից հասկացողները զգուշացնում էին, որ դա կարող է ոչ միայն Փաշինյանի կարիերայի, այլեւ պետության համար թանկ արժենալ։ Կարծում եմ, որ դա ինչ-ինչ կերպով դրսեւորվեց եւ այսօր մենք դրա փոխհատուցումը տեսանք»-նշում է Արա Պողոսյանը։

Ըստ քաղաքագետի, Փաշինյանը հիմա կորցնելուշատ բան չունի, քանի որ փուչիկի նման պայթել են այն բոլոր գաղափարները, որոնց շուրջ նա վարկանիշ էր ստեղծել։ «Ինքնիշխանությունից կարելի է խոսել այն ժամանակ, երբ դու, առնվազն, քո տարածքային ամբողջականությունը ի վիճակի ես սեփական ուժերով պահպանել, իսկ եթե դու խնդրելու ես, նշանակում է՝ ունես խնդիրներ, իսկ այս պահին, անկեղծ լինելու համար պետք է նշենք, որ Ադրբեջանը վիճարկում է ՀՀ ինքնիշխանության հարցը»-բացատրում է քաղաքագետը՝ հավելելով, որ այս իրավիճակում, Փաշինյանին այլ բան չէր մնում։
Ինչ վերաբերում է Փաշինյանի քծնանքի ազդեցությանը՝ պրոցեսների վրա, Պողոսյանը նկատեց՝ կարեւոր է առհասարակ հանրային կարծիքի գեներացումը, քարոզչական դաշտում կատարվող աշխատանքը։

«Այս ամենը կարող է նախադրյալ լինել Հայաստանի համար հետագա դիվիդենտներ շահելու համար, իսկ այս դեպքում, գործ ունենք անձնական վարքագծի հետ, որը դրական ազդեցություն, կարծում եմ, չի ունենա»։

Նկատենք, որ Երեւանում Պուտինին արեւմտյան կողմնորոշում ունեցող մերձիշխանական քաղաքական ուժերը, որոնց հետ Փաշինյանը պարբերաբար արտախորհրդարաական ֆորմատով հանդիպումներ է ունենում, բողոքի ակցիաներով են դիմավորել, իսկ հանրային կարծիքում տեւական ժամանակ է գեներացվում են հակառուսական եւ հակաՀԱՊԿ-ական տրամադրութուններ։

Աղբյուր` Փաստինֆո