Փաստ ինֆո

Քաշաթաղի աշակերտներին ռուսերեն դասավանդելու համար 2020թ. Հայաստանից Արցախ մեկնած Րիթան Արցախում ընտանիք է կազմել ու արդեն նաև՝ բալիկ ունեցել։ «Դասավանդի՛ր Հայաստան» ծրագրով Արցախ մեկնած Րիթայի ու Շիրազի առաջնեկը՝ Վալերին, անվանակոչվել է ի պատիվ Արցախյան առաջին պատերազմում զոհված պապի։

«Անկեղծ ասած, միշտ սիրել եմ հայկական անուններ, բայց քանի որ Շիրազը շատ էր ուզում, որ տղա ունենալու դեպքում նրան անվանակոչի հայրիկի անունով, սիրով համաձայնվեցի։ Այնպես որ, մեր որդին Արցախյան առաջին պատերազմում զոհված պապի անունն է կրում»,-«Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում անկեղծանում է Րիթա Բաբայանը։

«Դասավանդի՛ր Հայաստան»-ը Րիթայն գործուղում է Արցախ՝ Քաշաթաղի շրջան, գյուղ Այգեհովիտ 2020թ. օգոստոսին։ Մեկ ամիս անց՝ սեպտեմբերին Ասկերանի շրջանի Ավետարանոց գյուղից Այգեհովիտ է տեղափոխվում նաև Շիրազ Համբարձումյանը՝ պատմություն դասավանդելու։

Զույգի առաջին հանդիպումը հենց դպրոցում էր. գործընկերային հարաբերությունները ընտանեկանի են վերածվում Ստեփանակերտում, երբ թշնամին արդեն Ավետարանոցը բռնազավթել էր, Այգեհովիտն էլ՝ նվեր ստացել...

«Գյուղից դուրս եմ եկել պատերազմի չորրորդ օրը՝ այնտեղ մնացած վերջին երկու ընտանիքի հետ։ Մի մեքենայի մեջ մի կերպ տեղավորվել ենք ես, գյուղում մնացած միակ աշակերտը, Իշխանաձորից մի ուսուցչուհի՝ իր երեք աշակերտների հետ։ Չէինք պատկերացնում, որ էլ հետ չենք գնալու...»,-պատմում է Րիթան։

Պատերազմից հետո երիտասարդ մանկավարժը կրկին վերադառնում է Արցախ. նպատակ էր դրել՝ ինչ անի, Արցախում պիտի անի, Արցախը զարգացնել է պետք։ Աշխատավայրի ընտրությունը կանգնում է Պատարայի վրա։ 2021թ սեպտեմբերից Րիթան Պատարայի աշակերտներին է ռուսերեն դասավանդում, այնտեղ մասնակցում դպրոցում օտար լեզուների դասարանի բացմանն ու ականատեսը լինում աշակերտների ոգևորությանը...

Ասում է՝ օտար լեզուների մասնագետների կարիք ունեն Արցախի դպրոցները. դա նաև Քաշաթաղում աշխատելու կարճ ժամանակահատվածում է զգացել։

«Հիմա էլ Այգեհովիտի երեխաների հետ կապ եմ պահում, օնլայն շփվում ենք։ Բոլորը ցրված են Հայաստանի մարզերով, բայց մեկ է՝ կապը երբեք չի կտրվում։ Ռուսերենից կաղում էին երեխաները և հիմա շատ են նեղվում»,-ասում է մեր զրուցակիցը։

Րիթան հիմա հետծննդաբերական արձակուրդում է, բայց որոշել է՝ կարճ ժամանակ անց նորից աշխատանքի է վերադառնալու։ Ապագա ծրագրերի մասին դեռ չի ուզում խոսել, բայց վստահեցնում է՝ ամուսնու՝ Շիրազի հետ շատ բաներ ունեն պլանավորած։

«Արցախում անելիքները շատ են՝ այդ թվում կրթության ոլորտում։ Լավ սերունդ ունենալու երաշխիքներից մեկը որակյալ կրթությունն է։ Եթե սերունդն ինչ-որ տեղ թերանում է, ուրեմն թերացել է ուսուցիչը։ Իմը երեխաներն են,, այլ տեղ ինձ չեմ տեսնում, բայց նաև այլ պլաններ ունենք։ Այստեղ մնալով ու աշխատելով պիտի զարգացնենք Արցախը և, իհարկե, շատ բալիկներ ունենալով։ Հատկապես այսքան կորուստներից հետո շատ-շատ հայ բալիկներ պիտի ծնվեն»,-ասում է Րիթա Բաբայանն ու ցավով նշում, որ այդպես էլ չհասցրեց Շիրազի հրավերն ընդունել ու գոնե մեկ անգամ տեսնել Ավետարանոցը։

Աղբյուր` Փաստինֆո