Փաստ ինֆո

«Հայաստանի Հանրապետության 29 հազար 800 կմ2 տարածքը մեզ համար քննարկման առարկա երբևիցե չի կարող լինել»` պարտվողական միտքն առաջին անգամ արտաբերեց վարչապետի աթոռն զբաղեցնող անձը։

Նրա այս ասածը ականջի օղ դարձրած շարունակաբար կրկնում են իր քպական ենթակաները, ասենք՝ այս տողերն ինքնագոհ արտասանող ԱԺ խոսնակը, որ իր վերին ղեկավարից բացի որևէ այլ ղեկավար չի պատկերացնում։ Վերջինս, վստահաբար, հասկանում է, որ Հայաստանի Անկախ Հանրապետության տարածքը ՀԽՍՀ տարածքը չէ, որի համար, ինքն, իբր, պատրաստ է պայքարել, սակայն, մանիպուլյացիան վարակիչ է։

Հարցը, թե ո՞վքեր էին հանուն պետության իրական հաղթանակից այսքան խրտնողների՝ «եթե պարտվենք էլ, մեզ պարտված չենք համարի» տավտալոգիկ մոտիվով պարտությունն ընտրածների հետևորդները, հստակ է։ Նրանք, ովքեր գիտակցաբար էին կանգնել այս մակաբույծների կողքին, այսպես ասած՝ «պլեբսը», բացառապես՝ կենցաղային տարրերը, ի հավելումն՝ աղանդավորները, տերպետրոսյանական պարտվողականության հին կրողներն ու իրենց հայր ու պապերի ժառանգորդները, ի վերջո, հայաստանում մնացած բոլոր խառնածինները, օտար երկրների գործակալները, ԼԳԲՏ համայնքի ներկայացուցիչները, սորոսական և օտար դրամաշնորհներով սնվող և առանց այդ սննդի իրենց կյանքը չպատկերացնողները։

Իսկ ու՞ր մնացին ազատություն և արդարություն, իրավական պետություն երազողները՝ ահել ու ջահել․․․ Ջահելները զոհվեցին և զոհաբերվեցին․ պարտության խորհրդանիշ և հակահայ տիպը, որ գոյացել էր ստորաքարշության, նողկալիության և անամոթության խաչասերումից, ուղղակի զոհաբերեց իրեն հավատացողներին։

10000-ի հասնող լուսավոր երիտասարդների կորցրեցինք, լուսավորների մի ողջ սերունդ, որոնց կորուստը անդառնալի է։

Հիմա, այս՝ «պարազիտների» հատվածը մեր իրականության մեջ շա՞տ է, թե՞ քիչ։ Այսինքն, ցորե՞նն է շատ, թե՞ որոմը։ Դժվար է ասել, քանի որ ֆեյք հեղափոխությամբ իշխանության եկածները շարունակում են ՀՀ կառավարությունում, ՀՀ ԱԺ-ում, այլ պետական ինստիտուտներում և ամենուր՝ իրենց ֆեյքային գործունեությունը։ Այդ ֆեյք գործունեության արդյունքն է, որ պատերազմում էլ, դիվանագիտության մեջ էլ պարտվում ենք, քանզի այս պարտվողական իշխանություններին ոչինչ չի հետաքրքրում իրենց գրպանից զատ։ Սրանք գրպանային արարածներ են՝ վերից վար։ Հատուկ ընտրված մակաբույծներ։ Ժողովրդի մեջ՝ ներդրվածներ էլ կան՝ սպասարկման ոլորտների աշխատողների տեսքով, որոնց բոլորի գլուխների մեջ շատ կոնկրետ «մանտրաներ» են մտցրել։

Այս մակաբույծներից ո՞ր մեկը ամենավերին էշելոնից սկսած՝ մի պետականակենտրոն, հայանպաստ քայլ արեց, ո՞ր մեկը հանուն պետության ցանկություն դրսևորեց ներքին կյանքում սուր անկյունները հարթելու և կամ՝ ո՞ր մեկը կամք ցուցաբերեց ու գործ կարողացավ անել, ասենք՝ դիվանագիտական ճակատում՝ ի շահ Հայաստանի։ Ի շահ թուրքադրբեջանական աշխարհի՝ որքան ուզեք, որ բնագծում՝ ուզեք։

Այսօր ինչքան պնակալեզ կա՝ իշխանական դաշտում և մերձիշխանական տիրույթում ՌԴ Պետդումայի ԱՊՀ գործերի, եվրասիական ինտեգրման եւ հայրենակիցների հետ կապերի հանձնաժողովի նախագահ Կոնստանտին Զատուլինի մուտքը Հայաստան ՀՀ իշխանության այսպես կոչված՝ արգելանքից է խոսում, Պետդումայի ակնհայտ հայամետ և հայասեր գործիչ Զատուլին է «քլնգում»։ Իրանի հետ էլ, Չինաստանի հետ էլ՝ հարաբերություններ փչացնելու փորձեր բազմիցս արվել են․․․

Այն, որ սրանց պրիմիտիվիզմի սահմանն անսահման է, ակնհայտ է, սակայն, որ իրենք սեփական անգո էություններով կարող են չափել հայ-ռուսական հարաբերություններն, ուղղակի ծիծաղելի է։ Բայց այս մեկն, իրոք, «թագավորը մերկ է» ասելու դեպք է,այնքան որ ամեն բան տեսանելի ու պարզորոշ է։ Փաստորեն, հանձնարարված կուրսով գնաց, գնաց ու, իր կարծիքով՝ տե՞ղ է հասնում։

Այս խղճուկ քայլն, ի դեպ, հաջորդել է մեկ այլ՝ հայասեր մեծագույն գործիչ Վալերի Բրյուսովի անունը կրող ԲՈՒՀ-ի հանդեպ ներկա իշխանության՝ կեղտոտ քայլին։ Երկուսն էլ՝ իշխանական վերևից իջեցված ստորացուցիչ հրահանգներ են՝ մինչ երեք երկրների՝ ՀՀ, ՌԴ, ԱՀ ղեկավարների հանդիպումը։

Ակնհայտ է մեկ բան, եթե Հայաստանի անվստահելի և պարտվողական իշխանության՝ եկած օրից՝ տակից խաղեր տվողի քաղաքականությունը Ռուսաստանին ցավ պատճառելու համար է, Պուտինի դեմ է՝ մեր երկրում հիստերիկության հասնող ռուսատյացության ուղեկցությամբ, ապա այն մեծ հաշվով՝ հենց ՀՀ-ի և հայությա՛ն դեմ է։

Մեզ համար այս դժվարին և ճակատագրական վիճակում, երբ փոքրացած Արցախի լինելիությունը ռուս խաղաղապահներն են ապահովում, իսկ՝ թուրքադրբեջանական տանդեմը ՀՀ սահմաններից դեռ քայլ առ քայլ է առաջանում, ներկա իշխանությունը Հայաստանի դեմ, ի նպաստ ազարբայջանի է գործում։

Մինչդեռ մենք գոյութենական՝ լինել-չլինելու խնդրի առջև ենք կանգնած․․․

Հեղինակ՝ Ա.Ե.

Աղբյուր` Փաստինֆո