Փաստ ինֆո

2020թ․ նոյեմբերի 9-ից հետո տոները վերափոխվել են ավելի շատ հիշատակի, արժևորման օրերի։ Օգոստոսի 23-ի խորհուրդը հրավառությամբ, տոնական միջոցառումներով չէ, որ պետք է ընկալենք։ Այն մեզ ևս մեկ անգամ հիշեցնում է, թե որքան հզոր էինք, անպարտելի, երբ միաբան էինք, համախմբված։ Այս մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասում է Արցախի Աժ պատգամավոր Մետաքսե Հակոբյանը։

«Երևի այսօր ավելի լավ ենք գիտակցում անկախության նշանակությունը, քան «Անկախության հռչակագիր»-ն ընդունելիս։ Հիմա, երբ «Հանուն Արցախի պաշտպանության» շարժման նախապատրաստական ակտիվ փուլում ենք ու բազմաթիվ մարդկանց հետ ենք հանդիպում, տեսնում ենք հուսալքված, ուժասպառ բազմաթիվ մարդկանց։ Նրանք մտածում եմ, թե ամեն ինչ վերջացած է, ապրում են Արցախում, քանի դեռ հնարավորություն է տրված, բայց երբ հիշեցնում ես, թե 1987 թվականի վերջերից մինչև 1994թ․ ինչերի միջով ենք անցել, մարդկանց ընկալումները փոխվում են»,-ասում է Հակոբյանը։

Նրա արձանագրմամբ՝ այսօր տեսականը, խոսքերը գերակշռող են դարձել, մինչդեռ գործողությունների, գործնական քայլերի ժամանակն է վաղուց, որոնց օգնությամբ միայն հնարավոր կդառնա կանխել շարունակվող հայրենազրկումը։ Դրա բաղկացուցիչ մասը, Հակոբյանի համոզմամբ, պետք է դառնա, հասարակության համախմբումը։

«Մարդկանց համոզել են, ներշնչել, թե մենք թույլ ենք, մեր զինվորը սոված է․ իսկ երբ հիշեցնում ես, որ 90-ականներին նույն մենք էինք, որ պատերազմ հաղթեցինք, ինչպե՞ս է հնարավոր այսօր չկարողանանք ոտքի կանգնել, ընկալում են ասածդ ու փոխվում են պատկերացումները, զգում են, որ 34 տարի իզուր չենք ապրել, որ այսօր էլ պետք է պայքարենք, որ մեր կյանքն ու հողը մեզնից չխլեն։ Երբ Արցախի պաշտպանության գաղափարի շուրջ մարդկանց հետ զրուցում ենք, սկզբում տեսականորեն ընդունում են, բայց չեն պատկերացնում ինչպես է դա հնարավոր, իսկ երբ հստակ ներկայացնում ենք, թե ինչպես է հնարավոր դա իրագործել, համոզվում են, որ իրոք անհնար բան չենք ասում։ Նոր հեծանիվ պետք չէ հորինել․ մենք 1988-1994-ին կարողացանք հաղթել, որովհետև միաբան էինք»,-նկատում է պատգամավորը։

Հասարակության պառակտումը, որ իշխանություններն իրականացրին՝ դրսից բերված գլոբալիստական ծրագիրն անշեղորեն կատարելով, Հակոբյանի համոզմամբ, մեր կորուստների, պարտությունների հիմնական պատճառը դարձավ և դրանց վերջ դնելու, կործանումը կանխելու երկու ճանապարհ կա՝ ՀՀ և Արցախի ներկա իշխանությունների սաստում կամ հեռացում։ Որ դա ևս համախմբման դեպքում հնարավոր կլինի, պատգամավորը, չի կասկածում։
«Քաղաքական գործընթացները չեն կարող հաղթահարել մեր առջև ծառացած խնդիրները․ պետք է լինի ժողովրդական համախբում, և մենք արդեն ասել ենք, որ կուսակցական դրոշը ծալում, մի կողմ ենք դնում, միանում ժողովրդին։ Իշխանությունն իշխանավորներինը չպետք էլինի․ այն ժողովրդինն է, և ինքը պետք է որոշի իր այսօրն ու վաղվա օրը։ Այլ տարբերակ չի կարող լինել։ ԵՍ օր օրի ավելի եմ հավատում, որ սա մեզ հաջողվելու է, քանի որ այլ ճանապարհ ուղղակի չկա։ Մենք ո՛չ խաղում ենք, ո՛չ սեթևեթում ենք»,-շեշտում է պատգամավորը։

Ըստ նրա՝ հասարակությանը խմբերի բաժանելով, պիտակավորելով, պառակտվեց հայրենիքը, հետո սոցիալական խոստումներով ստամոքսային մտածելակերպ մտցվեց ժողովրդի մեջ։ Ամեն դեպքում, վհատվելու իրավունք ու ժամանակ չկա։ Համբերատար, տքնաջան ու ազնիվ աշխատելու դեպքում հասարակությանը գաղափարի շուրջ համախմվելու գործի հաջողությանը Մետաքսե Հակոբյանը հավատում է։

«Պայքարի բոլոր մեթոդները պետք է օգտագործել, նախ և առաջ, հասարակությանն առողջացնելու համար։ Ես չունեմ ատելություն իմ այն հայրենակցի նկատմամբ, որ ինձ պես չի մտածում։ Նրանց բոլորին պետք է հասցնել այն պարզ բանը, որ հայրենիքը յուրաքանչյուրինս է և մեզնից յուրաքանչյուրից է կախված նրա փրկությունը։ Ի վերջո, այսօր սխալներ գործող անհատներից շատերը ժամանակին հանուն հայրենիքի պայքարում էին։ Պետք է հիշել, թե ինչու 1988-ին ոտքի ելանք։ Երբևէ չպետք է շեղվել այդ՝ ընտրված ուղուց։ Հանուն այդ գաղափարի բազմահազար զոհեր ենք տվել, և երկնքում այնպիսի՛ մի հզոր բանակ կա։ Մենք պատասխանատու ենք նրանց առջև»,-ասում է Մետաքսե Հակոբյանը։

Աղբյուր` Փաստինֆո