Փաստ ինֆո

Այսօր իրականացվում է Հայաստանը Արցախից անջատելու գործընթաց։ Համոզված եմ, որ գնալով ավելի է վատթարանալու իրավիճակը ե՛ւ Արցախում, ե՛ւ Բերձորի այդ միջանցքում։ Կարծում եմ, որ խնդիրը միայն Աղավնոն, Բերձորը կամ  Սուս համայնքները չեն։ Այսինքն՝ այն պորտալարը, որ կապում է Հայաստանը Արցախի հետ, կորցնելու դեպքում լինելու է անդառնալի հետեւանքներ՝ թե՛ արցախահայության եւ, թե՛ Հայաստանի համար։ Նման տեսակետ է հայտնել ԱԺ նախկին պատգամավոր, քաղաքական գործիչ Խոսրով Հարությունյւանը հրավիրված ասուլիսի ժամանակ։ 

Նա արձանագրեց նաեւ, որ բազում իրավական եւ քաղաքական վերլուծություններ ու մեկնաբանություններ են եղել Աղավնոյի ու Բերձորի շուրջ։ Այդուհանդերձ ցանկություն հայտնեց մեկ-երկու մեկնաբանություն եւս ավելացնել։

«Անշուշտ, այդ այլընտրանքային ճանապարհ մասին նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության 6-րդ կետի 2-րդ պարբերության մեջ ասվում է, որ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի համաձայնությամբ երեք տարիների ընթացքում մշակվում է Լաչինի միջանցքի երկայքնով Հայաստանը Արցախին կապող մի նոր ճանապարհ՝ պահպանելով Լաչինի միջանցքի վրա տարածվող իրավական ռեժիմը, այսինքն՝ այդ ճանապարհը հայտնվելու է ռուսական խաղաղապահների հսկողության ներքո։ Կարծես ամեն ինչ շատ պարզ է։ Սակայն կա կարեւոր մի հանգամանք, որի մեկնաբանությունը թույլ է տալիս գնահատել օրվա իշխանությունների թե՛ պրոֆեսիոնալիզմը եւ թե՛ ստեղծված իրավիճակում պետության ու պետականության հանդեպ նրանց պատասխանատվության աստիճանը»,-նշեց բանախոսը։ 

Ըստ նրա՝ ենթադրելի է, որ այդ ճանապարհը պետք է փոխարիներ, Լաչինի միջանցք կոչվող ճանապարհին։ Սակայն Հարությունյանը նշեց, որ դա միայն ավտոճանապարհային միջանցք չէ, այլ այն տարիների ընթացքում վերածվել է Հայաստանը Արցախին կապող կրիտիկական ենթահյուսվածքների մի ամբողջ շրջանի։

«Այդ շրջանով են անցնում կապի բոլոր մալուխները, բարձրավոլտ էլեկտրալարերը, գազատարը, ջրատարները։ Իսկ փոխարինող ճանապարհը նշանակում է՝ ի սկզբանե Արցախը Հայաստանին կապող բոլոր այդ հիմնական կրիտիկական ենթակառուցվածքները կտրել»,- արձանագրեց Խ.Հարությունյանը։

Քաղաքական գործիչը դիտարկեց մի տարբերակ, որ ենթադրենք, թե Նիկոլ Փաշինյանը ստիպված նոյեմբերի 9-ին այդ փաստաթուղթը ստորագրել է եւ համաձայնել Լաչինի միջանցքին այլընտրանքային միջանցքի կառուցումը։ Այդ պարագայում, Խոսրով Հարությունյանի խոսքով՝  սա նշանակում է լուրջ նախագիծ, առավել եւս եթե կա երկու պետությունների համաձայնությունը։

«Երկու պետությունները՝ Հայաստանն ու Ադրբեջանը, պետք է ստեղծեին մասնագիտական աշխատանքային խումբ, որոնք կնախապատրաստեին այդ նախագծի տեխնիկական պահանջները, կհամաձայնեցնեին եւ դրանց հիման վրա կմշակվեր նախագիծ, որն սահմանված կարգով կհաստատվեր յուրաքանչյուրի կողմից եւ որից հետո միայն կսկսվեր շինարարական աշխատանքները։

Ավելին՝ պետք է ստեղծվեր աշխատանքային խումբ, որը, ըստ էության, կհսկեր շինարարական աշխատանքի որակը։ Եվ վերջում՝ օբյեկտը պետք է հանձնվեր շահագործման։ Ցանկացած ենթակառուցվածքի շինարարական օբյեկտի համար սա շատ պարզ ընթացակարգ է։ Եվ պետք է ենթադրել, որ այս պարզ ընթացակարգերը չեն պահպանվել։ Որովհետեւ բոլորովին վերջերս կառավարության նիստերից մեկի ընթացքում վարչապետ Փաշինյանն ասաց՝ «մեզ հետ որեւէ բան չեն համաձայնեցրել»։ Այս դեպքում հարց է առաջանում. իսկ ո՞ւմ հետ են համաձայնեցրել, որ ճանապարհը կառուցում են։ Այդ ճանապարհի տրաեկտորիան ո՞վ է որոշել, ո՞ւմ հետ են համաձայնեցրել։ Որովհետեւ եթե այդ տրաեկտորիան մի քիչ այլ ձեւ լիներ, ապա Աղավնոն կհայտնվեր միջանցքի մեջ»,-նկատեց փորձառու քաղաքական գործիչը։

ՀՀ նախկին վարչապետի կարծիքով՝ օրվա իշխանությունները, ներկայիս կառավարությունը՝ Փաշինյանի ղեկավարությամբ,  այս նախագծին նայել են մատների արանքով, որը՝ բանախոսի գնահատմամբ՝ հանցավոր անտարբերություն է։

Աղբյուր` Փաստինֆո