Փաստ ինֆո

Այսօրվա չիշխանության համար ազարբայջան կոչված սարքովի պետության հոխորտանքը, Հայաստանի և Արցախի իշխանություններին ուղղված՝ շարունակաբար «պահանջելու», «պարտադրելու» ստորացուցիչ տոնայնությունը բացառապես ա՛յս իշխանության «նվաճումն» է։

ՀՀ ՝պահի իշխանությանն ուղղված՝ Ալիև կրտսերի ծաղրական հռետորաբանությունը, պետական աթոռ զբաղեցնողների վախվորած-խեղճուկրակությունը դրսում՝ և առյուծ կտրած-քաջնազարականությունը՝ ներսում նոր երևույթներ են, բացառապես՝ գունավոր հեղափոխականների համար ձևված ու կարված։

Գլոբալիստական պլանը հաղթողի դերն ի սկզբանե էր նախանշել՝ այն վերապահելով հավերժ կրտսեր ալիևին, իսկ պարտվողինը՝ ի ծնե առանց ազգային հաղթանակի զգացողության և երկրի հակառակ կողմում գտնվողին։ Հետևել էին՝ երկու տասնամյակ առ երկիր, առ ազգ ու բանակ ուղղված նրա տեքստաբանությանը․․․
Ափսոս՝ հաղթանակած և ի ծնե հաղթանակի զգացողությամբ մեր տղերքը․․․

․․․ՈՒ հիմա՝ էս վիճակը տեսնելով՝ ոմանք հարցնում են՝ բա ո՞նց 90-ականներին հաղթեցինք, ո՞նց էն ժամանակ ազարբայջան կոչվածը ռիսկ չուներ «պահանջելու», «պարտադրելու» բառապաշար օգտագործել ՀՀ իշխանության, Հայաստանի և Արցախի հանդեպ, պետք է հստակ գիտակցել հետևյալը․ այն ժամանակվա իշխանության մեջ անվտանգային և պաշտպանության բնագծերում կամային և ազգային արժանապատվություն ունեցող պետական այրեր կային, նույնիսկ երբ դեռ կանոնավար բանակը ձևավորված չէր, ազգային ազատագրական պայքարի ոգին ուժեղ էր, մահապարտներ կային, ֆիդայական, հայդուկային պայքարը սրտում ու հոգում պահած 60-ականների նվիրյալներ և սփյուռքահայ հրամանատարներ կային առաջամարտիկ և առջևից գնացող․․․ իսկ կանոնավոր բանակի ձևավորմանը համընթաց՝ անընդմեջ հաղթանակներ էինք ունենում։

Հիմա էլ կան քաջազուններ, հիմա պետությունը բացակա է, իշխանությունը՝ թուրքադրբեջանական պահանջ-պարտադրանքին հպատակ ու ենթակա․․․Ցավոք, ազգի մի հատված էլ՝ դեռ սրանց ենթակա․․․

«Ձուկը գլխից է հոտում»՝ ժողովրդական ասացվածքը շատ կոնկրետ պատասխան ունի։ Այն է՝ «Ձուկը գլխից բռնել»։ Պետք է։ Պիտո է․․․

Աղբյուր` Փաստինֆո