Փաստ ինֆո

Եթե իմ երկրի ղեկավարը կատարել է ենթադրյալ հանցագործություն, առերևույթ դավաճանություն, ապա իմ լեգիտիմ ակնկալիքն է իրավասու մարմնից, տվյալ պարագայում՝ դատախազությունից, երաշխավորեն քննությունը՝ պարզելու այդ անձն արդյո՞ք իրոք հանդիսանում է ենթադրյալ հանցագործություն կատարած անձ, թե՞ ոչ։ Այս մասին վերաքննիչ դատարանում հայտարարել է ԱԺ պատգամավոր Արծվիկ Մինասյանը։

«Փաստինֆո»-ի թղթակցի հաղորդմամբ՝ Վերաքննիչ քրեական դատարանում՝ դատավոր Կարեն Բիշարյանի նախագահությամբ, շարունակվում է Նիկոլ Փաշինյանի կողմից առերևույթ պետական դավաճանություն կատարելու դեպքի առթիվ քրեական գործ հարուցելու պահանջով բողոքի քննությունը։ Դատական նիստում բողոքի վերաբերյալ առարկությունները ներկայացրել են դատախազներ Արմեն Մուրադյանը և Արշակ Մարտիրոսյանը։ Դատախազ Արմեն Մուրադյանն ուշադրություն հրավիրեց այն հանգամանքին, որ քրեական գործը հարուցվել է ոչ միայն Մովսես Հակոբյանի հայտնած փաստերի, այլև՝ առհասարակ պաշտոնատար անձանց գործողությունների վերաբերյալ, որոնց թվին է դասվել նաև ՀՀ վարչապետը։ Մուրադյանը նկատեց՝ դատախազը, ներկայացված հաղորդումն ուղարկելով ՀՔԾ, իսկ քննիչը՝ այն կցելով քրեական գործին և դարձնելով քննության առարկա, թույլ չեն տվել դատավարական իրավունքի որևէ խախտում։ Ընդ որում, Մուրադյանը նշեց, որ իրավունքների խախտումների վերաբերյալ բողոքաբեր կողմը ոչ Առաջին ատյանի դատարանում, ոչ Վերաքննիչ դատարանում՝ չի նշել, իսկ, եթե ընդունենք, որ պետք է նյութեր նախապատրաստվեին և հարուցվեր առանձին քրեական գործ, ապա այդ դեպքում բողոքաբեր կողմը պետք է ստանար հաղորդում ներկայացրած անձի իրավունքները, որը այս պարագայում էլ ունեն՝ նկատի ունենալով, որ հաղորդումն ուղարկվել է ՀՔԾ։ Բացի այդ՝ դատախազը հռետորական հարց բարձրացրեց՝ ինչու առաջին ատյանի դատարանում բողոքի քննության ընթացքում ինչու՞ քննարկման առարկա չի դարձվել, թե ինչու զոհված զինծառայողները տուժող չեն ճանաչվել քրեական գործի շրջանակներում, ապա նշեց՝ Առաջին ատյանի դատարանում ծնողները նստած չեն եղել, դրա համար էլ՝ այդ հարցը չեք բարձրացրել։

Ինչ վերաբերում է բողոքաբեր կողմի, մասնավորապես, Հակոբ Մարտիրոսյանի հայտարարությանը, թե դատախազությունը հանցավոր անգործություն է ցուցաբերել, Մուրադյանը նշեց. «Արդեն երկրորդ անգամ նշում եք, որ իմ կողմից հանցանք է կատարվել։ Պարոն Մարտիրոսյան, ես չեմ կասկածում Ձեր մարդկային որակների և պրոֆեսիոնալիզմի վրա, եթե Դուք մտածեիք, որ իմ կողմից հանցանք է կատարվել, կդիմեիք իրավապահ մարմիններին»։
Դատախազ Արշակ Մարտիրոսյանը միացավ գործընկերոջ դիրքորոշմանը՝ նշելով, որ. տեսականորեն, եթե նույն դեպքի վերաբերյալ պարբերաբար, շարունակական հարուցվի քրեական գործ, ապա դա ոչ թե բովանդակային, այլ՝ ձևական պահանջի կատարման է տանում։
Պատասխանելով դատարանի հարցադրումներին, թե իրենց որ իրավունքն է խախտվել՝ Հակոբ Մարտիրոսյանը նշեց, որ, եթե հանցագործության մասին հաղորդում են տվել, լեգիտիմ ակնկալիք ունեն, որ հաղորդման վերաբերյալ քրեական հետապնդան մարմինը, եթե հանցագործության առիթն ու հիմքերն առկա են, պարտավոր է քրեական գործ հարուցել։

«Առաջին ատյան դատարանում, վերաքննիչ դատարանում ընդլայնված ներկայացել ենք, թե ինչումն է կայանում գլխավոր դատախազի անգործությունը։ Արդյո՞ք մեր հաղորդման հիման վրա օրենքից բխող որոշում է կայացվել»,- հռետորական հարց բարձրացրեց փաստաբանը։

Ըստ նրա՝ սույն բողոքով և սույն հանցագործության մասին հաղորդմամբ քննարկվում է մեկ հարց՝ արդյոք դատախազությունն իրավունք ուներ հանցագործության մասին հաղորդումը կցելու ինչ-որ մի գործի։

«Եթե իրավունքն ուներ, խնդրում եմ, ուրախ կլինեմ, մեղադրողներին հարց ուղղեք՝ վկայակոչել, թե որ օրենքով եք ուղարկել, որ կցեն այսինչ քրեական գործին։ Պատասխանատու հայտարարում ենք՝ քրեական դատավարության օրենսգիրքը նման կարգավորում չունի։ Եթե օրենքից բխող գործողություն չէ, ապա ՍԴ համապատասխան որոշման համաձայն անվիճարկելիորեն, աներկբա համարվում է անգործություն»,- ասաց փաստաբանը՝ դիմելով դատավորին։

Արծվիկ Մինասյանն էլ շարունակեց միտքը՝ նշելով, որ ինքը՝ որպես ՀՀ քաղաքացի, լեգիտիմ ակնկալիք ունի, որ երկրի ղեկավարը դավաճան չէ. «Եթե իմ երկրի ղեկավարը կատարել է ենթադրյալ հանցագործություն, առերևույթ դավաճանություն, իմ լեգիտիմ ակնկալիքն է, որպեսզի իրավասու մարմինը, անձը, տվյալ դեպքում քրեական վարույթ իրականացնողն ու քրեական վարույթ իրականացման համար կոնկրետ ցուցում տվող դատախազությունն ապահովեն, որպեսզի իմ այդ իրավունքի իրացման շրջանակներում երաշխավորեն՝ անձն արդյո՞ք հանդիսանում է ենթադրյալ հանցագործություն կատարած անձ, թե՞ ոչ։ Երկրորդ՝ դատարանն, ըստ քննության, հաստատի, արդարադատության կանոններին համաձայն, անձը մեղավո՞ր է այդ հանցագործությունը կատարելու մեջ, թե՞ ոչ։ Որովհետև սա պարզ հանցագործություն չէ, գրպանահատություն չէ։ Մենք խոսում ենք Հայաստանի քաղաքացու հիմնարար իրավունքներից մեկի՝ անվտանգ միջավայրում ապրելու մասին»։

Հիշեցնենք, որ նախկին դատախազ Հակոբ Մարտիրոսյանը և Արծվիկ Մինասյանը դեռևս 2021թ. հունիս ամսին ներկայացված հանցագործության մասին հաղորդման մասին է։ Մասնավորապես, նրանք հաղորդում էին ներկայացրել՝ պահանջելով քրեական գործ հարուցել Նիկոլ Փաշինյանի կողմից կատարված առերևույթ պետական դավաճանության փաստի առթիվ։ Ներկայացված հանցագործության մասին հաղորդմամբ Հակոբ Մարտիրոսյանը ներկայացրել է փաստական հանգամանքներ, որոնք առերևույթ վկայում են Նիկոլ Փաշինյանի կողմից թշնամի պետությանն օգուտ տալու մասին՝ ի վնաս ՀՀ-ի։ Ներկայացված հանցագործության մասին հաղորդումն առանձին քննության առարկա չի դարձվել, մասնավորապես, դատախազությունը հաղորդումը «մասնատել» է և մի մասով ուղարկել է ԱԱԾ քննչական դեպարտամենտ՝ Շուշիի անկման և Արցախի հարավային ուղղությամբ կատարված իրադարձությունների վերաբերյալ քրեական գործի, իսկ մի մասով՝ ՀՔԾ-ում քննվող՝ Մովսես Հակոբյանի կողմից ասուլիսում արված հայտարարությունների առթիվ հարուցված քրեական գործի շրջանակներում։ Դատախազության կողմից հաղորդմանը պատշաճ կարգով ընթացք չտալու հանգամանքը դիտարկվել է որպես անգործություն և դատախազության անգործության դեմ փաստաբանը բողոք է ներկայացրել դատարան։ Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանը՝ դատավոր Կարեն Ֆարխոյանի նախագահությամբ, մերժել էր բողոքը։ Դատարանի այս որոշման դեմ վերաքննիչ բողոք է ներկայացվել, որը մակագրվել է Վերաքննիչ քրեական դատարանի դատավոր Կարեն Բիշարյանին։
Հեղինակ՝ Իզաբել Սահակյան

Աղբյուր` Փաստինֆո