Փաստ ինֆո

2018-ից մայրաքաղաքի կենտրոնական փողոցներում փաշինյանական իշխանության կողմից բացօթյա առևտրի արտոնումը հույժ շահադիտական էր։ Այս ոլորտում նախորդ շրջանում փոքրիկ շուկաների ստեղծմամբ՝ կանոնակարգման դեմ գնալով՝ նոր իշխանությունը փողոցային առևտրականներին իր կողմը գրավելու խնդիր ուներ և սրտաճմլիկ ճառեր էր ասում՝ խեղճ գյուղացուն մի կտոր հացից զրկելու թեմայով։

Իրականում, հատկապես կենտրոնում սեփական բերքը վաճառող գյուղացիների՝ այն ժամանակ էլ, հիմա էլ՝ հազվադեպ կարելի է հանդիպել։ Բակային տարածքներում, երբեմն, կարելի է հանդիպել առաջին ձեռք գյուղացու, որն իր բերքը բավական էժան, 1-2 ժամում կարող է վաճառել և և հեռանալ՝ ընդամենը օրվա ապրուստի մի փոքրիկ գումար վաստակելով։ Մինչդեռ՝ կենտրոնական փողոցների վերավաճառողները կրկնակի, իսկ սուպերմարկետները՝ գյուղացուց ջրի գնով առածը առասպելական գներով են վաճառում։

Ընդ որում, հետաքրքիր փաստ՝ և՛ վերավաճառողները, և՛ սուպերմարկետների տերերը որպես թավշյա իշխանության երազանք՝ սպասարկու երկրի պատրաստի կադրեր որպես՝ զուտ տուրիստների համար, ցուցադրական վաճառք են ամեն օր կազմակերպում։ Փոքրիկ տարաների մեջ լցնում են մեր երկրի բարիքները և իրենց գլխից մեծ՝ գներ դնում։ Բնականաբար, այս կերպ ավելի շահեկան է նրանց համար, իսկ այն, որ ահավոր մեծ գնաճի և սոցիալ-տնտեսական անկումային վիճակի պատճառով գնողունակությունն առանց այն էլ կորցրած տեղացիների համար ամռան այս օրերին տեղական միրգն ու բանջարեղենն անմատչելի են դարձնում, իրենց վեջը չէ։

Իսկ մի՞գուցե սա հստակ քաղաքականություն է և հանգեցնելու է նրան, որ հայ գյուղացուն կտրե՞ն իր հողից և իրենց սիրելի թուրքական գյուղմթերքո՞վ լցնեն Հայաստանը։

Ամեն դեպքում, ակնհայտ է, որ իշխանությունը գյուղացուն ոչ միայն չի աջակցում, այլև՝ միայնակ է թողել իր հոգսերի և խնդիրների հետ։ Հավելենք, որ գյուղացիների վաճառած բերքուբարիքը բնական է և տարբերվում է սուպերմարկետների հիբրիդային, երբեմն նաև՝ թշնամի երկրներից եկող միրգ-բանջարեղենից, որտեղ, օրինակ, վաճառվող արտաքուստ գեղեցիկ, սակայն ներսից քարացած սպիտակ գույն ունեցող լոլիկներ կան՝ 1000 ու մի հիվանդություններ տարածող․․․

Ի դեպ, ժամանակին մեր գյուղմթերքն ամբողջությամբ զոհ գնաց օտարերկրյա «հումանիտար սերմացուին», արդյունքում՝ Հայաստանից իսպառ վերացան ինչպես լոլիկների հայկական սորտերը, այնպես էլ՝ այլ բանջարաբոստանային կուլտուրաների մեր տեսականին։

Եթե գյուղատնտեսության նախարարության վերացմամբ գլոբալ առումով քար գցվեց ոլորտի վրա, ապա այսօր սեփական հողում տքնաջան աշխատող գյուղացիներն են հայտնվել թիրախում։

Հեռու չգնանք, երեկ՝ Արմավիրի խաղողագործները բողոքի ահազանգ էին հնչեցնում, թե՝ ընկերությունները հրաժարվում են խաղողի մթերման պայմանագիր կնքել իրենց հետ, ինչն իրենց ապրուստի միակ միջոցն է։ Այս մարզում գյուղեր կան, որտեղ ավանդաբար հիմնական ուղղությունը խաղողագործությունն է, իսկ այսպես շարունակվելու դեպքում նրանք կհայտնվեն անելանելի վիճակում։

Եվ որքան էլ Արմավիրի մարզպետը վստահեցնի, թե՝ էկոնոմիկայի նախարարությունը պատրաստակամություն է հայտնել պայմանագրերի կնքման գործընթացում աջակցել, որ առանց մթերման խաղող ոչ մեկի մոտ չմնա, միևնույն է, գյուղացին վտանգ է տեսնում և զգում։

Մանավանդ, էկոնոմիկայի նախարարից գյուղոլորտի և գյուղացու հանդեպ սրտացավ, պրոֆեսիոնալ վերաբերմունք ակնկալելը շատ բարդ է․ նրանը՝ անհեթեթ մտքեր հայտնելով շարունակ զարմացնելն է․․․

Աղբյուր` Փաստինֆո