Փաստ ինֆո

Ռուսաստանը բացահայտ կերպով դիրքորոշում չի հայտնում Հայաստանի ներքաղաքական իրողությունների և ընդդիմության գործողությունների վերաբերյալ, սակայն այն հայտնի թեզը, որ իրենք չենք խառնվում ՀՀ-ի ներքին գործերին արդեն իսկ, լրջագույն ապտակ է գործող իշխանությանը։ «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասել է ռազմական փորձագետ Դավիթ Ջամալյանը՝ նշելով, որ իշխանության ունեցած ռեսուրսները, որոնց թվում միայն մի քանի հարյուր ոստիկան է մնացել, օր օրի ավելի են մաշվում։

Նրա փոխանցմամբ՝ ինքն այն հարյուր հազարավոր մարդկանցից մեկն է, որը վայրկյան առաջ սպասում է ազգադավ իշխանություններից ձերբազատվելու իրադարձությանը։ «Միաժամանակ, միշտ լավատես եմ եղել, իսկ լավատեսությունը պետք է հստակ հիմքեր ունենա։ Հետևաբար, ես տեսնում եմ, որ գործող իշխանության հիմքերն օր օրի, ավելի ու ավելի խախուտ ու երերուն են դառնում, ինչը պայմանավորված է և՛ ընդդիմության ձեռնարկած գրագետ գործողություններով, և՛ իշխանության համար աննպաստ աշխարհաքաղաքական իրողություններով ու վերադասավորումներով»,- արձանագրել է փորձագետը։

Ճիշտ է, նրա դիտարկմամբ, ողջ հավաքական Արևմուտքը բացահայտ աջակցում է այս կապիտուլյանտական ռեժիմին, անգամ «ԱՄՆ «դեսպանուհու ցինիկ հայտարարությունից» հետո ականատես եղանք, թե ինչպես Ոստիկանությունն ավելի բիրտ ու լկտի վարքագիծ դրսեւորեց։ Այսինքն՝ ԱՄՆ դեսպանատունն, ըստ էության, կանաչ լույս է վառում՝ խաղաղ, անհնազանդության ցույցերին մասնակցող բազմաթիվ քաղաքացիների նկատմամբ բիրտ ուժ գործադրելու համար՝ հասկացնելով, որ ամեն ինչ ներվելու է, բայց մյուս կողմից սա հանգեցնում է նրան, որ ըմբոստ ու պայքարող հայրենակիցների շարքերն ավելի ու ավելի են թանձրանում։

Դավիթ Ջամալյանն անձամբ է ականատես եղել հունիսի 3-ին ոստիկանության դրսեւորած բռնի գործողություններին, ու փաստում, որ ականատես է եղել Ֆենոմենալ երևույթների։ «Տասնամյա տղայիս հետ ես եւս հունիսի 3-ին ներկա եմ եղել և մասնակցել Կառավարական առանձնատների մերձակայքում տեղի ունեցած ակցիային։ Այն, ինչ տեսա այնտեղ, բառերով նկարագրելն, ուղղակի, անհնար է։ Ոստիկանները լուսաձայնային նռնակներով կրակում էին մարդկանց վրա, նռնակները պայթում էին մարդկանց գլխավերեւում, և որևէ մեկը, կրկնում եմ, որևէ մեկը տեղից չէր շարժվում, մարդիկ չէին փախչում, մնում էին իրենց տեղերում կանգնած։ Անգամ տասնամյա տղաս տեղից չէր շարժվում, չէր փախչում, չէր վախենում։ Նորից եմ կրկնում՝ սա ֆենոմենալ բան է։ Եթե, անգամ, այս իշխանությունը ջրցան մեքենաներ բերի մարդկանց վրա, դա ոչ միայն չի կոտրելու մարդկանց վճռականությունը՝ պայքարելու իրենց դեմ, այլև ճիշտ հակառակ էֆեկտն է ունենալու իշխանության համար»։

Հարցին՝ ինչո՞վ կարող էր պայմանավորված լինել ակցիայի մասնակիցների այսօրինակ անկոտրուն վարքագիծը՝ Դավիթ Ջամալյանը նկատում է՝ պատասխանն ավելի քան հստակ է. «Նախ, սա գաղափարի համար մղվող պայքար է, հետո, այս պայքարի հիմքում կանգնած են հայրենիքի համար իրենց կյանքը չխնայած ազատամարտիկներն ու այն ծնողները, որոնք պատերազմի ժամանակ կորցրել են իրանց համար ամենաթանկը՝ զավակներին։ Հասկանո՞ւմ եք, որ նրանց համար ինչ -որ ձայնային նռնակներ ու այդ նռնակների արձակած ճայթյունները ոչ միայն վախենալու չեն, այլև ծիծաղելի են։ Իսկ բազմահազար մարդիկ, որոնք մասնակցում են այս շարժման ակցիաներին, տեսնելով նրանց ուժն ու վճռականությունը, ոգևորվում և վարակվում են։ Ահա պատճառը, որով պայմանավորված, այս պայքարը չի մարելու, ինչքան էլ, որ այդ մասին խոսում կամ ցանկանում են օրվա կապիտուլյանտական իշխանությունները», - փաստել է Դավիթ Ջամալյանը։

Ըստ բանախոսի՝ եթե անգամ իշխանությունները որոշեն կրակել մարդկանց վրա, ապա դա եւս չի կանգնեցնելու մարդկանց, չի փոխելու իրավիճակը, ընդհակառակը՝ անկառավարելի ռիսկերի առաջ կկանգնեցնի դավադիր իշխանությանը. «Անգամ ԱՄՆ դեսպանատան և հավաքական Արևմուտքի «դաբրոն» ստանալուց հետո, միևնույն է, գործի դրված միջոցները չեն հանգեցնում իշխանությունների համար ցանկալի արդյունքին՝ որպեսզի մարդիկ ահաբեկվեն, վախենան և սրանով շարժումը մարեն»,- արձանագրել է փորձագետը։

Անդրադառնալով իշխանությունների համար աշխարհաքաղաքական ոչ նպաստավոր իրողություններ ստեղծող հանգամանքերին՝ Դավիթ Ջամալյանը նկատել է՝ սա մեծապես կախված է ռուսական կողմի որդեգրած հստակ դիրքորոշման հետ. «Այո, Ռուսաստանը բացահայտ կերպով դիրքորոշում չի հայտնում Հայաստանի ներքաղաքական իրողությունների և ընդդիմության գործողությունների վերաբերյալ, սակայն այն հայտնի թեզը, որ չեն խառնվում ՀՀ-ի ներքին գործերին, սա, արդեն իսկ, լրջագույն ապտակ է գործող իշխանությանը։ Տարածաշրջանում ՌԴ-ի ազդեցությունն օր օրի ավելի ու ավելի նկատելի է դառնում, ուստի նույնիսկ, լատենտ աջակցություն տեսնելով ընդդիմության հանդեպ, սա արդեն իսկ, խուճապի է մատնում ամեն գնով իրենց աթոռը պահել ցանկացող օրվա իշխանություններին»։

Դավիթ Ջամալյանի խոսքերով՝ այստեղ խիստ տեղին է հիշել նաև ռուսաստանյան հայտնի մեդիամագնատ Գաբրիելյանովի՝ Վոլոդինի հայաստանյան այցի վերաբերյալ վերջին հրապարակումներից մեկն առ այն, որ Փաշինյանը, կարծես թե, ցանկացել է հայտարարության տեսքով ստանալ վերջինիս աջակցությունն՝ իր և իր իշխանության վերաբերյալ։ Սակայն, ըստ Գաբրիելյանովի փոխանցած տեղեկության,Վոլոդինը կտրուկ մերժել է՝ պատճառաբանելով, թե այն, ինչ կատարվում է Հայաստանում, բացառապես այդ պետության ներքին խնդիրներն են, որոնց ինքը, որևէ ձևաչափով, չի անդրադառնալու։

Ամփոփելով թեման՝ ռազմական փորձագետը նկատել է, նույնիսկ Լավրովի հայաստանյան այցով պայմանավորված օրվա իշխանությունները չեն կարող աջակցության որևէ հույս ակնկալել ռուսական կողմից. Ռուսական կողմը հիանալի գիտի այս իշխանությունների հակառուսական էությունը։

«Այն խարդավանքներն ու դավերը, որ այս իշխանությունների կողմից արտաքին ուղղորդմամբ նյութվել են Ռուսաստանի և ՀԱՊԿ-ի դեմ, ռուսական կողմը չի մոռացել։ Միաժամանակ, այնտեղ շատ լավ են հասկանում՝ եթե սա մնաց իշխանության, ապա կապիտուլյանտական ծրագիրը մինչև վերջ առաջ է տարվելու, թուրք – ադրբեջանական տանդեմի հետ բոլոր տեսակի պայմանագրերը ստորագրվելու են, այդ թվում նաև՝ Խաղաղության տխրահռչակ պայմանագիրը, որը միտված է նրան, որ վերջին հաշվով բարձրացվելու է ռուսական 102-րդ ռազմաբազան դուրս բերելու հարցը։ Հասկանո՞ւմ եք՝ եթե պետությունների միջև որևէ խնդիր չկա, եթե նրանք հաշտ են ու խաղաղ, եթե վրա է հասել, այսպես կոչված, Խաղաղության դարաշրջանը, ապա ինչի՞ն է ծառայելու կամ ի՞նչ գործ ունի այստեղ տեղակայված ռուսական ռազմաբազան։ Այս ամենը հիանալի հասկանալով՝ ռուսական կողմն, իհարկե, ունի իր դիրքորոշումը՝ կապված հայաստանյան օրվա իշխանությունների հետ։ Ստրատեգիական առումով հակառուսական իշխանությունը չի կարող վայելել ռուսական կողմի աջակցությունը։ Միաժամանակ, նրանք հասկանում են, որ փողոցում պայքարող ուժերը Ռուսաստանի հետ իրական դաշնակցային հարաբերությունների ջատագովն են և, համենայն դեպս, նրանք չեն անում ոչինչ, ինչը թույլ կտա, որպեսզի փաշինյանական իշխանությունն ավելի ու ավելի ամրապնդվի»,- հայտարարել փորձագետը եւ ընդգծել՝ «Դիմադրության շարժման պայքարի ենթատեքստում, առաջիկա շաբաթները վճռորոշ են լինելու, որովհետև ավելի քան ակնհայտ է՝ իշխանության ունեցած ռեսուրսները, որ ավելին չեն, քան մի քանի հարյուր ոստիկանը, օր օրի գնալով ավելի ու ավելի են մաշվում»։

Աղբյուր` Փաստինֆո