Փաստ ինֆո

Ֆրանսիայի հրապարակում վրանային շքերթ է․ Հայաստանի տարբեր կողմերից ամենատարբեր տարիքի, հայացքների ու մասնագիտությունների տեր մարդկանց այդ ցածրիկ, հարմարավետությունից շատ հեռու ծածկերի տակ հավաքել է վտանգված հայրենիքի փրկության գաղափարը։

Արցախի համար 34 տարի առաջ կռիվ տված ազատամարտիկներից, նոր սերնդի հերոսներից, երբևէ փողոցային պայքարի չմասնակցած մտավորականից մինչև հայրենատեր դպրոցական մեկ վայրում հավաքվել են, որ գլուխ գլխի տալով՝ հասկանան, թե ինչպես և ինչու հայտնվեցինք անդունդում և ինչ պետք է անել՝ այնտեղից դուրս գալու համար։

Արցախյան առաջին և Քառօրյա պատերազմների մասնակից Մակար Սարգսյանը Ֆրանսիայի հրապարակ է եկել Արարատի մարզի Լանջազատ (Զովաշեն) գյուղից։ Ասում է՝ ստամոքսի մասին մտածողները մեր ազգի մեջ քիչ չեն, ցավոք, բայց օր օրի հրապարակում գտնվողներին միացողներն ավելանում են․ «Հիմա մի քիչ փոխվել է վիճակը․ ստամոքսային մտածելակերպից քիչ-քիչ դուրս է գալիս ժողովուրդը։ Մարդ կա, ասում է՝ մինչև թուրքը չհասնի իմ տանը, ես դուրս չեմ գա։ Չեն հասկանում, որ այդ ժամանակ թուրքին կանգնեցնել է՛լ չեն կարողանա»։

Ազատամարտիկը ցավում է, որ զգալի թիվ են կազմում մարդիկ, ովքեր պետության ու պետականության արժեքը չեն գիտակցում և սպասում են նրան, որ հրապարակը լցվի, նոր միանան պայքարին։

«Մենք թամաշայի ժողովուրդ ենք։ Հիմա, երբ օր օրի շատանում է հրապարակ դուրս եկող մարդկանց թիվը, մեր գյուղից էլ են սկսել շատ գալ։ Տեսնելով այս մարդկանց՝ իրենք էլ են համոզվում, որ պետք է դուրս գալ, որ առաջին հերթին այս սրիկաներին հեռացնել է պետք։ Դրանից հետո պետք է անհապաղ լծվել սահմանների ամրացմանը, կռիվ տալ Արցախը պահելու համար»,-համոզված է ազատամարտիկը։

Երկրի անվտանգության ապահովման առաջնահերթության և թուրքի հետ բարեկամություն անելու անհնարինության գիտակցմամբ է Գեղարքունիքի մարզի Գավառ քաղաքից Ֆրանսիայի հրապարակ հասել նաև Նորիկ Գևորգյանը։

Ասում է՝ գավառցիները շատ են փոխվել, հիմա շատերն են հասկանում, թե ինչ սխալ են գործել՝ ներկա իշխանություններին ընտրելով։ «Առաջ 10 հոգու որ հարցնում էիր՝ ինչու էիր Նիկոլին ձայն տալիս, ասում էր՝ իրեն են հարմար գտել, հիմա 10-ից 8-ն ասում է՝ մենք սխալվել ենք, էն 2-ն էլ չեն պատասխանում։ Գիտեմ, որ ակնկալիքներ շատ ունեին Նիկոլից։ Հիմա, որ կյանքը դժվարացել է, զգում են, թե ինչ են արել»,-ասում է ավել քան մեկ շաբաթ վրանային կյանքով ապրող գավառցին։

Փոքր ինչ այն կողմ, եռագույնով փաթաթված, չորսամյա Լեոն «Հայաստան» է վանկարկում։ Հարցին՝ ինչո՞ւ է ծնողների ու 7 ամսական եղբոր հետ այս անձրևին Ֆրանսիայի հրապարակ եկել, պատասխանում է․ «Որ «Հայաստան» գոռամ ու այստեղ միշտ կարողանամ քայլել․․․»։
Հատկապես երեկոյան Ֆրանսիայի հրապարակը վրանային քաղաք է հիշեցնում։ Ամենատարբեր ոլորտներում կայացած մարդիկ՝ մտավորականներ, արվեստագետներ, տնտեսագետներ, ռազմական գործիչներ․․․խարույկների շուրջ, արդեն ձևավորված և օր օրի ավելացող լսարանին իրենց գիտելիքն ու փորձն են փոխանցում, ազգային օրակարգեր ձևավորում՝ գալիք ազգային իշխանության առաջ դնելու վճռականությամբ։

Աղբյուր` Փաստինֆո